07 listopada 2021

942. - "Ślepa miłość"


Ślepa miłość
Agata Kołakowska

Wydanie: I
Data premiery: 17 sierpnia 2021 r.
Liczba stron: 400
Wymiary: 198 x 130 mm
Okładka: miękka 
Wydawnictwo: Prószyński Media

„Nic tak nie porusza, jak prawdziwe życie. A w zasadzie miłość. Tak naprawdę wszystko się o nią rozbija.”

Twórczość pani Agaty Kołakowskiej miałam przyjemność poznać, dzięki powieściom „Uśpione pragnienia” i „Szczęście na miarę”, którymi zdobyła moje serce, gdyż obie zawierały intrygujące i wciągające historie. Biorąc do ręki jej najnowszą książkę pt.: „Ślepa miłość”, wiedziałam, że czeka mnie kilkanaście godzin przy niezwykłej opowieści.

źr.zdjęcia:
wikipedia.org
Agata Kołakowska urodziła się w 1984 roku we Wrocławiu. Ukończyła dziennikarstwo i komunikację społeczną na Uniwersytecie Wrocławskim. W trakcie studiów współpracowała z Polskim Radiem Wrocław. Od kiedy tylko pamięta, nosiła się z myślą napisania książki dla kobiet, która doda im otuchy i odwagi w wyrażaniu siebie. Lubi koty, piątkowe wieczory i czerwone wytrawne wino. Do tej pory ukazały się: „Patrycja”, „Przyjaciółki”, „Siódmy rok”, „Niechciana prawda”, „Płótno”, „Wszystko, co minęło”, czy „Zaciszny Zakątek”.

Ida jest w związku z Markiem, z którym mieszka w pięknym apartamencie w Łodzi. Ostatnio kobieta jednak czuje, że jej życie traci sens a ona coraz bardziej jest zniechęcona sytuacją, w której tkwi. Od jakiegoś czasu zaczęli się od siebie oddalać, aż któregoś dnia Ida doszła do wniosku, że z ich małżeństwa nic nie będzie, wiec stwierdza, że musi od tego wszystkiego odpocząć. Marek nie chciał słyszeć o rozwodzie, więc podjęli decyzję o separacji. Ida wyjeżdża do rodzinnego domu znajdującego się we Wrocławiu, by tam popracować nad nowym scenariuszem. Ten wątek przewija się przez całą fabułę i powstaje wraz z tym, co przeżywa bohaterka. Tworzona przez nią historia z czasem przybiera formę specyficznej, wewnętrznego dialogi z samą sobą.


Przy tworzeniu scenariusza pomaga jej Jakub Wroński, który jest psychoterapeutą specjalizującym się w metodzie zwanej ustawieniami rodzinnymi. Prowadzone przez niego warsztaty cieszą się dużym zainteresowaniem. Pomógł w ten sposób wielu osobom, poza sobą samym. Jakub boryka się z problemami małżeńskimi, próbując uratować związek z Anetą, ale mimo jego usilnych starań, ona pozostaje nieugięta.

To bardzo złożona, kilkuwarstwowa opowieść spleciona życiowymi wątkami, łączącymi losy kilku osób. Obserwujemy wydarzenia w narracji trzecio osobowej, ale z poziomu Idy i Jakuba, naprzemiennie wnikając w ich sposób widzenia swego życia, podejścia do pojawiających się sytuacji i dylematy, które powstają wskutek podejmowanych decyzji. Poza tymi głównymi postaciami, na uwagę zasługują też osoby drugoplanowe, które odgrywają w tej historii znaczącą rolę, na przykład postać Maryli jednej z uczestniczek warsztatów terapeutycznych czy Anieli, kobiety o ujmującej osobowości i mądrości życiowej, sąsiadki Jakuba.


Główni bohaterowie wzbudzali u mnie mieszane uczucia, jednak szala mojej sympatii przechylała się bardziej na stronę Jakuba. Natomiast zupełnie nie mogłam wydobyć tego rodzaju emocji wobec Idy, która znalazła się w takiej sytuacji na własne życzenie. U Jakuba to jego żona nie chce rozejmu, natomiast u Idy jej mąż, Marek próbuje znaleźć drogę do jej serca. Niestety, zarówno w jednym, jak i drugim przypadku sprawa wydaje się beznadziejna.

„Ślepa miłość” to godna uwagi powieść poruszająca zagadnienie relacji międzyludzkich i więzi rodzinnych, dzięki której możemy spojrzeć na nie inaczej. Fabuła toczy się spokojnie, ale nie jest nużąca, gdyż dosyć dużo się w niej dzieje. Ma ona charakter typowy dla literatury obyczajowej i z każdym rozdziałem sytuacja jest coraz bardziej wciągająca, zwłaszcza wówczas, gdy pojawiają się rodzinne tajemnice.


Po raz pierwszy spotkałam się z tak dobrze wplecionym wątkiem psychoterapeutycznym, dającym możliwość przyjrzenia się bliżej zastosowanej technice mającej duże oddziaływanie na podświadome, skrywane głęboko emocje. Autorka wykorzystała metodę ustawień rodzinnych opracowaną przez Berta Hellingera. Polega ona na wykorzystaniu teorii „wiedzącego pola”. Na warsztatach terapeutycznych uczestnicy odgrywają obce dla siebie role, wcielając się w wybranych osób z rodziny pacjenta, który chce zrozumieć swoje problemy i poznać przyczyny określonych relacji rodzinnych. W takiej sytuacji znajduje się jedna z bohaterek, która bierze udział w tego rodzaju terapii prowadzonych przez Jakuba. Przypatrująca się temu Ida początkowo jest sceptycznie nastawiona do tej techniki, ale z czasem dostrzega głębszy sens, dzięki któremu zaczyna rozumieć skomplikowane więzy własnej rodziny, włącznie z małżeńskimi relacjami z Markiem. Dostrzega to, czego nie widziała wcześniej.

Pani Agata Kołakowska po raz kolejny ujęła mnie stworzoną historię, którą opowiada subtelnie, ze spokojem, tworząc odpowiedni klimat i pokazując, że często nasze problemy z drugim człowiekiem mają głębsze źródło. Uświadamia, że  przyczyny problemów w relacjach w obrębie rodziny, są często ukryte głęboko w naszej podświadomości. Mogą być efektem wciąż powtarzanego od pokoleń, wzorców zachowania i od nas zależy, czy przerwiemy ten niekorzystny łańcuch powiązań.

Książki pani Agaty Kołakowskiej zrecenzowane przeze mnie:




Książkę przeczytałam, dzięki wydawnictwu:

Do nabycia na stronie wydawnictwa oraz w księgarniach:
 INVERSO, EMPiK, BONITO, ŚWIAT KSIĄŻKI i wielu innych.


6 komentarzy:

  1. Wątki psychologiczne w tej książce są najbardziej interesujące chyba. Sam coś wiem o terapii, ustawieniach systemowych, psychohistorii i badaniu powiązań / relacji rodzinnych w drzewie genealogicznym. Dlatego też tę pozycję Mirosławo będę miał na uwadze, poszukam w nowościach bibliotecznych. Tylko to wino Autorki - ; - ) - zaprzysięgłym abstynentem jestem od 2017 roku. POzdrawiam serdecznie, Jarek :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo ciekawa książka, zaciekawiłaś mnie na tyle recenzją, że chętnie bym się oddała lekturze tej książki :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Książka porusza bardzo ważny temat, a takie powieści obyczajowe lubię.

    OdpowiedzUsuń
  4. Tematyka i życiowe wydarzenia zachęcają do lektury :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Fabuła książki zdecydowanie zachęca do lektury książki.

    OdpowiedzUsuń
  6. Książki jej autorstwa zawsze biorę w ciemno i jeszcze się nie zawiodłam.

    OdpowiedzUsuń

Jeśli któryś z komentarzy nie jest widoczny, proszę o cierpliwość. System blogowy czasami wymaga akceptacji komentarzy, mimo że nie jest to konieczne.

Każda recenzja to moje subiektywne odczucia! Wasze mogą być zupełnie inne i zawsze jestem ciekawa Waszych opinii.

Bardzo dziękuję za każdą wizytę i komentarz. Komentarze bardzo mnie cieszą.

Wpisy o charakterze spamu oraz z reklamami firm lub produktów będą usuwane.

Popularne posty