Czy można całe życie szukać jednej kobiety?
Krzysztof Piotr Łabenda
„nie zawsze odejście jest przejawem odwagi. Czasem odwagą jest zostać...“
Miłość ma różne oblicza w zależności kiedy ją spotykamy i przeżywamy. Na jej temat powstało wiele poematów, filmów, esejów, poradników i opowiadań. To uczucie wypełnia nam życie i sprawia, że świat wydaje się piękniejszy. Jedno ze znanych przysłów na ten temat mówi, że „stara miłość nie rdzewieje“, które może być doskonałym podsumowaniem powieści pt.: „Pierścionek z cykorią“.
źr. zdjęcia: www.psychoskok.pl |
okładka wydania I (2013r.) źr. zdjęcia: autorzy365.pl |
Autor prowadzi czytelnika przez losy głównego bohatera i jednocześnie przekazuje wiele informacji o ciekawych miejscach, zwyczajach, ludziach a nawet kulinarnych smakach.
Jak większość miłośników książek zwróciłam uwagę na okładkę, zanim otworzyłam pierwsze strony publikacji. Jej grafika przypomina obraz z widocznym śladami pociągnięcia pędzla, namalowany stonowaną kolorystyką. Punktem centralnym jest tu wieża Eiffla a przed nią stoją dwie postacie pod parasolką. Mimo deszczowej, pochmurnej aury para wydaje się szczęśliwa.
Ta sceneria sugerowałaby, że akcja powieści będzie toczyć się właśnie w Paryżu, jednak jest inaczej. Większa część opowiadania dzieje się w Polsce w Gdańsku, gdzie mieszka od urodzenia główny bohater - Piotr Bonerski. Tu się wychował, dojrzewał, zdobył wykształcenie i przeżywał swoje gorsze i szczęśliwe chwile. W Gdańsku dzieje się większość epizodów z jego życia ale też mamy możliwość poznania kultury Maroka i Paryża, do którego zabierają nas wspomnienia głównego bohatera i wydarzenia dziejące się w obecnych czasach.
Ta sceneria sugerowałaby, że akcja powieści będzie toczyć się właśnie w Paryżu, jednak jest inaczej. Większa część opowiadania dzieje się w Polsce w Gdańsku, gdzie mieszka od urodzenia główny bohater - Piotr Bonerski. Tu się wychował, dojrzewał, zdobył wykształcenie i przeżywał swoje gorsze i szczęśliwe chwile. W Gdańsku dzieje się większość epizodów z jego życia ale też mamy możliwość poznania kultury Maroka i Paryża, do którego zabierają nas wspomnienia głównego bohatera i wydarzenia dziejące się w obecnych czasach.
Piotra Bonerskiego poznajemy już jako dojrzałego, bogatego i wykształconego mężczyznę. Kilka dni wcześniej pożegnał swoją żonę Ewę, która zginęła w wypadku samochodowym. Nie jest to jednak dla niego powód do smutku. Wręcz przeciwnie - to zdarzenie uczyniło go wolnym od balastu i otworzyło nowy etap życia. Poznając historię jego małżeństwa zaczynamy rozumieć to podejście do śmierci żony i braku żałoby po niej.
Przeglądając rzeczy w jej pokoju, wspomina przeżyte z nią lata naznaczone alkoholizmem, depresją, odrzuceniem i nienawiścią z jej strony. Uświadamia sobie, że „większą część małżeńskiego życia byli jednak nie tyle ze sobą ile obok siebie.“ Nic dziwnego, że teraz czuje się lekko i radośnie.
„ - Z twoimi ciuchami, Ewciu, nie powinno być problemu. Zwyczajnie zgarnie się je do jakichś worków i odda do PCK czy innego Caritasu, bo widzisz, jakoś nie odczuwam potrzeby zatrzymywania w ten sposób pamięci po tobie.“
Przez wszystkie lata małżeństwa Piotra i Ewy w szufladzie biurka leżało małe granatowe pudełeczko, w którym znajdował się złoty, delikatny, skromny pierścionek z niewielką cyrkonią. Przez wiele lat Piotr nosił go niczym relikwię, na swojej piersi jako pamiątkę po tej, którą kochał ponad życie. Wiążąć się z Ewą, zdjął ten uroczy drobiazg chowając go na długie lata w szufladzie. Teraz, po stracie żony, ponownie złoty krążek zawisł na jego szyi dając nadzieję, że któregoś dnia spotka tę kobietę, dla której był on przeznaczony...
Akcja powieści toczy się na dwóch płaszczyznach: w teraźniejszości i w przeszłości. Wydarzenia te przeplatają się ze sobą i dają pełny obraz sytuacji. Powrót do przeszłości sprawia, że poznajemy wydarzenia, które ukształtowały Piotra Bonerskiego i pozwalają zrozumieć jego podejście do życia.
Od samego początku jego postać wzbudza sympatię i zdecydowanie opowiadamy się po jego stronie. Podobne emocje odczuwamy wobec syna Piotra i jego miłości sprzed lat. Główna oś fabuły zbudowana została właśnie wokół tej postaci i z zainteresowaniem śledzimy jego losy osadzone zarówno w latach minionych jak i jemu współczesne.
Powieść została napisana w trzeciej osobie lecz fabuła jest poprowadzona z punktu widzenia głównego bohatera. Rolę narratora pełni autor, który ujawnia jego uczucia, myśli i zachowanie. Razem z nim przenosimy się w czasy jego młodości, kiedy spędzał czas z klasowymi przyjaciółmi, wśród których jest też jego pierwsza miłość...
Książka ujęła mnie swoim urokliwym klimatem, wrażliwością, nostalgią ale też powrotem do lat dawno minionych. To piękna i romantyczna historia o miłości, wiecznie żywej ale trudnej i pełnej emocji. Nastrój końca lat sześćdziesiątych oraz siedemdziesiątych i osiemdziesiątych nadaje jej niezwykłej magii i pozwala młodym czytelnikom poznać ówczesne realia życia. Niektóre sprawy z przeszłości ukazane w powieści mogą być dla młodych osób niezrozumiałe, gdyż dzisiejsze czasy obfitują w technologiczne możliwości komunikowania się. Inaczej podchodzi się też do miłości, rodziny, szkoły czy innych ludzi.
Młodzieńcza miłość głównego bohatera toczy się w czasach socjalistycznych. Ukochana Piotra Bonerskiego jest córką wpływowego dygnitarza Służby Bezpieczeństwa - pułkownika Sztorca. To rodzi przeszkody i zagraża ich miłości...
Nie jest to jednak ckliwa opowiastka lecz umiejętnie poprowadzona historia ukazująca nie tylko dzieje niespełnionej miłości lecz poruszająca ważne aspekty społeczne. Jednym z nich jest problem alkoholizmu i jego wpływu nie tylko na osobę uzależnioną lecz także na najbliższych.
Autor umiejętnie i starannie dobiera słowa używając często literackich zwrotów. Nawet sceny erotyczne są opisane ze smakiem, delikatnie i bez wulgaryzmów. Nie są one przerysowane lecz raczej naturalnie wkomponowane w historię. Prowadzi swoją opowieść spokojnie, bez nagłych zwrotów akcji, powoli odkrywając kolejne jej wątki, co wzbudza zainteresowanie i chęć poznania finału tej historii.
Zakończenie nie było dla mnie zaskakujące, gdyż spodziewałam się pozytywnego rozstrzygnięcia. Mam jedynie niedosyt z rozwinięciem wątku dalszych losów Piotra i Małgorzaty. Na szczęście znalazłam informację, że jest już kontynuacja ich historii w książce „Wzgórze Młynarza“, która miała swoją premierę w 2015 roku.
Książkę można kupić w sklepie:
Data wydania: 28.05.2018
Oprawa: Miękka
Wymiary: 140 x 200 mm
Ilość stron: 278
Redaktor prowadząca: Renata Grześkowiak
Skład: Jacek Antoniewski
Projekt okładki: Robert Rumak
Korekta: Emilia Ceglarek, Zuzanna Laskowska
Bardzo jestem ciekawa tej książki, na razie czeka u mnie na stosiku do przeczytania.
OdpowiedzUsuńPolecam:)
UsuńDzieje niespełnionej miłości z pewnością wywołują wiele emocji.
OdpowiedzUsuń