[150./24] 1665. - "Jak dawniej jadano"

"Jak dawniej jadano"

Andrzej Fiedoruk

„Współczesna kuchnia to zglobalizowany konglomerat kultur, produktów i usług ze wszystkimi jego wadami i zaletami.”

Dziś, gdy zasiadamy przy stole, by spożyć przygotowany posiłek lub gdy po prostu idziemy do jakiejś restauracji, by spędzić tam miło czas przy ulubionych potrawach, nie zastanawiamy się, jak ta sfera naszego życia wyglądała chociażby jeszcze 50, 100 i więcej lat temu. Dopiero, gdy spojrzymy wstecz na historię w ujęciu kulinarnym, dostrzegamy różnice między dawnymi czasami, a obecnymi. Takie spojrzenie umożliwia nam publikacja pt.: „Jak dawniej jadano?”, napisana przez pana Andrzeja Fiedoruka, który ma na swoim koncie wiele książek o tematyce kulinarnej, ale takie, które przybliżają wiedzę o jego regionie. Napisał m.in. publikacje, takie jak „Chleb. Domowy wypiek”, „Kawa bez tajemnic”, „Herbata bez tajemnic”, „Historia podlaskich smaków”, ale też kryminał „Krwawe tropy”.

Swoimi kulinarnymi zainteresowaniami obejmuje przede wszystkim związane z tym tematem obyczaje, historię i wiedzę, niż przepisy. Tak przynajmniej jest w „Jak dawniej jadano”, w której można znaleźć dawne receptury niektórych dań, ale przede wszystkim przekazuje ogrom informacji na temat historii polskiego stołu. Sięga aż do czasów naszych przodków ukazując słowiańskie zwyczaje, poprzez kuchnię piastowską, renesansową, barokową, międzywojenną, wojenną aż po czasy PRL-u. Dowiadujemy się co jadali i w jaki sposób to robili zwykli ludzie, ale też szlachta, królowie i ci najubożsi, jakimi byli wówczas chłopi. Można zauważyć jak wiele zmieniło się na przestrzeni kilkunastu wieków nie tylko w tym, co jadano, ale w jaki sposób, jaka obowiązywała etykieta, skąd czerpano jedzenie, jak radzono sobie w trudnych czasach wojennych, a jak w czasie zaborów.

„Jak dawniej jadano” to niezwykła podróż przez kulinarne obyczaje, smaki, zapachy, prowadząca nas przez spiżarnie, kuchnie, piwnice, ale też przekazująca mnóstwo ciekawostek na temat poszczególnych produktów, dań, napojów, zup, wypieków, znanych, nieznanych i zupełnie zapomnianych. Dziś wiele z tych potraw może budzić zdziwienie, z pewnością nie wszyscy chętnie by po nie sięgnęli, podczas, gdy mamy pod ręką w sklepach szeroki wybór produktów żywnościowych. Tłem dla tej wiedzy są realia ówczesnego świata powiązane z faktami historycznymi, warunkami ekonomicznymi, egzystencjalnymi, archeologicznymi odkryciami i prowadzonymi badaniami. Temat został ujęty obszernie, dogłębnie i rzetelnie, ukazując na czym polega charakter kuchni polskiej i co w ogóle ten termin oznacza..

Jest to publikacja oparta na szerokiej bibliografii, z której autor dosyć często korzysta, przytaczając fragmenty z niektórych dawnych książek kucharskich, tytułów publicystycznych, ale też współcześnie wydanych opracowań. Nie zupełnie mogę się zgodzić z opisem na okładce, że „książkę czyta się niczym powieść”, gdyż nie jest ona napisana lekkim, beletrystycznym stylem, dlatego czytanie zabiera trochę czasu. Nie jest możliwe przebrnąć przez nią za jednym razem, tym bardziej, że liczy sobie ona ponad 400 stron. Zabrakło mi w niej ilustracji, które z pewnością uatrakcyjniłyby to wydanie, oraz z pewnością plusem byłaby nieco sztywniejsza okładka. Jednak jest to pozycja godna uwagi, gdyż ukazuje nam kulinarną historię polskich obyczajów związanych z jedzeniem. Uświadamia nam, jak bardzo zmienił się świat, nie tylko po względem cywilizacyjnym, ale też pod kątem upodobań żywieniowych.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Wydanie: I
Data premiery: 18.09.2024r.
Ilość stron: 432
Okładka: Miękka
Wymiary: 205 x 140 mm 

ISBN 978-83-8151-894-9

Wydawnictwo: RM
Moja ocena: 4/6

[59./24] 1574. - "Jagiellonowie. Złoto i rdza"

Jagiellonowie

Złoto i rdza

Sławomir Leśniewski

Wydanie: I
Data premiery: 10.04.2024
Wymiary: 143x205 mm
Oprawa: zintegrowana
Liczba stron: 464
ISBN: 978-83-08-08388-8

Ebook

Data premiery: 10.04.2024
Formaty: epub, mobi
Zabezpieczenia: watermark
ISBN: 978-83-08-07936-2
Wydawca: Wydawnictwo Literackie
Miejsce wydania: Kraków
Moja ocena: 6/6

„Za Jagiellonów nie naród zawiódł, 

lecz władza.”

- Paweł Jasienica

W 2023 roku ukazała się publikacja poświęcona rodowi Piastów pt. „Drapieżny ród Piastów”, a po jej niewątpliwym sukcesie czytelniczym, pan Sławomir Leśniewski postanowił przybliżyć nam kolejny fascynujący okres naszych dziejów w swojej najnowszej książce „Jagiellonowie. Złoto i rdza”. Podtytuł jest bardzo symboliczny i doskonale współgra z tym, co działo się w czasie ich panowania. Podsumowaniem tego jest wniosek, że „Jagiellonowie nie potrafili wytworzyć wysokiej kultury politycznej ani zmusić się do solidności w rządzeniu krajem na miarę Piastów.”

Wraz ze śmiercią Kazimierza III Wielkiego w dniu 5 listopada 1370 w Krakowie skończyła się też dynastia piastowska. Był to bowiem ostatni monarcha z dynastii Piastów zasiadający na tronie Polski. Po nim nastał burzliwy czas, po którym władzę królewską objął Władysław II Jagiełło. Dziś jest to dla nas zdarzenia ważne i przełomowe w naszych dziejach, ale w tamtych czasach nie wszystko przebiegało tak prosto i bezkonfliktowo. Autor nakreśla nam ówczesną atmosferę i wydarzenia, które doprowadziły do tego momentu. Przedstawił w swojej książce charakterystykę prawie 200 lat rządów prowadzonych przez rodzinę Jagiellonów, ukazując ich cienie i blaski, które miały wpływ na wiele kluczowych wydarzeń.

Po kolei poznajemy losy Władysława II Jagiełło, Władysława III Warneńczyka, Kazimierza IV Jagiellończyka, Jana Olbrachta, Aleksandra Jagiellończyka, Zygmunta I Starego, Zygmunta II Augusta i Anny Jagiellonki. Każda z nich została przedstawiona w osobnych rozdziałach, obszernie opisujących dany okres historyczny, ukazując nam charakterystyczne cechy władców, ich wady i zalety, ale też innych osób, które były związane z ich panowaniem i życiem. Obrazowo rysuje tło historyczne, obyczaje, polityczne strategie, intrygi, rodzinne koligacje, które pozwalają poczuć atmosferę wówczas panującą. Całość uzupełniają liczne ilustracje i ryciny, co pozwala na wyobrażenie sobie opisywanych czasów.

Pan Sławomir Leśniewski jest wprawdzie z zawodu adwokatem, ale widać, że historia to jego pasja, która od wielu lat mu towarzyszy. To zaowocowało bagażem doświadczeń w popularyzowaniu dziejów naszej ojczyzny m.in. poprzez książki, których ma na swoim pisarskim koncie kilkanaście. Jego opracowanie tematu jest godne podziwu. Autor wykonał niesamowicie pracochłonny przegląd okresu panowania Jagiellonów, podpierając się nie raz znanymi autorytetami w dziedzinie historii. Pisze w sposób intrygujący, wciągający, ukazując nam różne epizody, ciekawostki, historyjki, anegdoty i fakty bardziej znane oraz te mniej popularne. Ukazuje Jagiellonów jako ród, który nie zawsze miał na uwadze dobro ogółu, a raczej przekładający „uciechy stołu i łoża nad sprawami państwa”. Są wśród nich zasłużeni chwałą władcy, ale też tacy, których rządy budzą nie stanowią chluby dla ich działań. Jawi się więc dynastia, która pozostawiła po sobie mnóstwo niezałatwionych spraw, ale też ogrom narastających problemów, które wpłynęły na kolejne pokolenia

Pan Leśniewski w ciekawy sposób opowiada o ich losach, zdradzając sprawy, o których nie usłyszymy na lekcjach historii. Przede wszystkim opisuje ludzi takimi, jacy byli, nie tylko z punktu majestatu królewskiego, jak to przedstawiają nam w suchy sposób szkolne podręczniki, ale jako ludzi z krwi i kości, z ich ułomnościami, popełniającymi błędy, nie zawsze postępującymi w sposób uczciwy i szlachetny.

„Jagiellonowie zeszli ze sceny cicho. Bez fanfar i nie podejmując walki o polityczne przetrwanie, jak uczynili to Piastowie. Opuścili ją jakby zawstydzeni tym, co po nich zostaje.”

Na lekcjach historii nigdy nie jesteśmy w stanie dokładnie wgłębić się w jakikolwiek okres naszej przeszłości, gdyż po prostu nie ma na to czasu. Poza tym podręczniki traktują zagadnienia powierzchownie, wyróżniając jedynie najważniejsze fakty i daty z danego okresu. Nie zawsze przedmiot historii jest ulubionym działem wśród uczniów, ale to dlatego, że fascynujące losy Polski nie są przedstawiane w jakiś ciekawy sposób, który wciągnąłby w swoje odmęty wypełnione pasjonującymi wydarzeniami. Z tego względu takie publikacje jak te pisane przez pana Sławomira Leśniewskiego zasługują na uwagę, gdyż w przystępnej formie pozwalają lepiej poznać naszych przodków, których decyzje i życie wpłynęły na to, jak obecnie wygląda nasz świat.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu 

1370. - "Mity nordyckie"

"Mity nordyckie"

Mateusz K. Sawczyn

Wydanie: I

Data premiery: 12.04.2023 r.

Liczba stron: 368

Wymiary: 210 x150 mm

Okładka: twarda

ISBN: 978-83-8222-743-7

Wydawnictwo: SBM

Moja ocena: 6/6

„Ten, kto rozumem się nie chwali, ale ostrożny pozostaje milczy roztropnie, uszu używa, aby usłyszeć, a oczu, by widzieć, ten pośmiewiskiem nie będzie i głupców wśród mądrych rozpozna.”

Każdy naród ma swoją odrębną kulturę, a tym samym posiada dawne opowieści o czasach przodków i ich życiu. Jednym z bardziej ciekawych legend są mity związane z kulturą skandynawską. Każdy, kto interesuje się runami, a tym samym Wikingami, słyszał o Odynie, Thorze, Mimirze, Lokim czy Frei. Do mnie te historie przyszły wraz z runami, gdyż poznając ich znaczenie nie można ominąć związanych z nimi bogów i o powieści o nich. Z reguły mity są przytaczane w podręcznikach związanymi poznawaniem runicznego futharku, a legendę o Odynie zna każdy runista. Teraz te wszystkie bardziej lub mniej znane mity możemy mieć w jednym miejscu, dzięki książce pt.: „Mity nordyckie”, w której autor podjął się niełatwego zadania uporządkowania dostępnych przypowieści opierając się na dawnych przekazach, dokumentach, poematach i zapisach. Udało mu się odtworzyć świat dawnych Bogów, których dzieje układają się w sposób chronologiczny i klarowny.

Zaczynamy poznawać mity od momentu, gdy we wszechświecie istniała tylko Otchłań Ziejąca, zwana Ginnungagap, w której kipiała pradawna magia. Nie było wówczas niczego. Ani księżyca, ani słońca, ani morza czy piasku, żadnych stworzeń znanych nam przestrzeni. Było tylko nieprzenikniona ciemna przepaść, która graniczyła z dwoma krainami śmiercionośnych żywiołów. Na północy położony był Niflheim z nieprzeniknioną mgłą i straszliwym zimnem. Tam można było usłyszeć szum wydobywający się z jadowitego źródła zwanego Hwergelmir, czyli „Kipiący Kocioł", z którego wypływało jedenaście lodowatych rzek zwanych Eliwagar. Na południu istniało królestwo Muspell, w którym rządził potężny olbrzym ognia, Surtr. Pewnego dnia dostrzegł on pewną postać wyłaniającą się z ciemnej brei…

Co było dalej, tego nie zdradzę, ale zachęcam do osobistego poznania tych fascynujących opowieści. Książkę czyta się niczym dobrą powieść fantasy, pełną niesamowitych przygód, stworów, bogów i bogiń, magii, bitew i intryg. Zawarte są w nich ponadczasowe wartości, mądrości i przekazy ukryte w historii nordyckich legend. Mity spisane w formie beletrystycznej pozwalają bez problemów poznawać kolejne epizody zebrane w siedem części. Opowieści ułożone zostały od momentu powstania świata aż po słynny Ragnarök. Ułatwieniem w rozeznaniu się w położeniu poszczególnych krain jest mapka zaprezentowana na jednej z wklejek oprawy, więc można łatwo wyobrazić sobie ówczesny układ geograficzny. Na końcu książki znajdziemy natomiast Glosariusz, czyli alfabetycznie wymienionych bogów i różnych postaci, co stanowi pewien rodzaj podsumowania oraz daje możliwość przypomnienia sobie kto jest kim.

Bardzo pozytywne wrażenie robi jej wydanie, gdyż została ona oprawiona w solidną, twardą okładkę ze zszywanymi brzegami. Całość jest w tonacji czarno-białej, ale ozdobiona rysunkami wykonanymi przez pana Marcina Kot. Są one ozdobą dla każdego rozdziału, a swoją grafiką nawiązują do charakteru publikacji i poszczególnych tematów opowieści.

W ostatnich latach zapanowała moda na poznawanie czasów Wikingów, a tym samym kultury i wierzeń ludów północy, którzy pobudzają wyobraźnię twórców dzieł filmowych bądź literackich. To oczywiście za sprawą serialu o tym niesamowitych ludziach, ale też powieści, jakie pojawiają się na naszym rynku. Często w nich są przedstawiane historie, które są mocno naciągane, koloryzowane, by uatrakcyjnić przekaz opowieści, więc warto też sięgnąć do opracowań, które przybliżą tamten czas dokładniej. Wprawdzie nie jest to zupełnie możliwe, gdyż wiele przekazów niknie w mrokach dziejów, ale i tak dosyć sporo przekazów pozostało w legendach i poematach. Dzięki temu możemy ponownie wniknąć w miniony świat, który za pomocą takich książek jak „Mity nordyckie” ożywają w naszych umysłach dając świadectwo dawnych wierzeń i kultury przodków.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

1337. - "Jak radzić sobie z migreną?"

Recenzja w dniu premiery

"Jak radzić sobie z migreną?"

Dr Katy Munro

Wydanie: I

Data premiery: 22.03.2023r.

Data premiery angielskiej 26 sierpnia 2021

Liczba stron: 320

Wymiary: 140 x 203 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Tłumaczenie: Katarzyna Babicz

Tytuł oryginału: Managing Your Migraine

ISBN 9788328725898

Wydawnictwo: Muza

Moja ocena: 5/6

"Każdego roku w samej tylko Wielkiej Brytanii migrena jest przyczyną utraty 86 milionów dni pracy."

Ból głowy spotyka chyba każdego, więc często podchodzimy do tego problemu bez specjalnej uwagi. Gdy jest krótkotrwały, nie jest zbyt uciążliwy. Może być wywołany wieloma czynnikami niezależnymi od nas, chociażby hałasem, zanieczyszczonym powietrzem, natłokiem pracy czy pogodą. Jednak, gdy pojawia się zbyt często i do tego nabiera charakteru przewlekłego, wówczas mówimy już o migrenie, na którą cierpi około 14% światowej populacji, spośród której najbardziej narażone są kobiety. Problem z migreną jest taki, że z reguły takie osoby są źle zdiagnozowane, a przepisywane leki nie dają oczekiwanego efektu. Okazuje się, bowiem, że jest to przypadłość genetyczna spowodowana i nie ma tak naprawdę skutecznej terapii, ale można znacząco ukoić ból migrenowy i złagodzić jego objawy. Jednak, by pomóc sobie i innym osobom cierpiącym na tę dolegliwość, należy ją dobrze zrozumieć i rozpoznać. W tym celu powstała książka „Jak radzić sobie z migreną?" napisana przez doktor Katy Munro, która także borykała się z migreną, co doprowadziło do jej zainteresowania tą chorobą i zaangażowania się w działania w Narodowym Centrum Migren.

Po książkę sięgnęłam z ciekawości, chcąc bliżej poznać problem, który męczy tak dużą ilość osób. Mnie na szczęście on nie dotyczy, ale uznałam, że warto dowiedzieć się więcej. Byłam zaskoczona, jak poważne jest to schorzenie i jak bardzo lekceważone. Wiąże się z nim nie tylko ból głowy, ale też inne dolegliwości uprzykrzające życie. Autorka w przystępny sposób podpowiada, co zmienić w stylu życia, by zapobiegać nawrotom migreny, a przynajmniej złagodzić jej objawy i wyjaśnia podłoże tej choroby. 

W czternastu rozdziałach opowiada na co zwrócić uwagę, kiedy udać się do lekarza, co powinno nas zaniepokoić? Opisuje czynniki mogące być zapalnikiem do ataku migreny i podpowiada jak nauczyć się je wcześnie zauważać, w jaki sposób ją zdiagnozować, jak rozpoznać, by nie pomylić ze zwykłym bólem. Pokazuje też, na własnym przykładzie, podejście lekarza do tego problemu, wymienia badania, które powinno się wykonać, przedstawia też różne metody lecznicze, w tym nowoczesne terapie łagodzące objawy migreny oraz udziela praktycznych porad i wskazówek. Wymienia konkretne produkty, które powinniśmy wprowadzić do swojej diety, ale też takie, które należy wyeliminować. Odnosi się też do krążących opinii i mitów dotyczących migreny i w przystępny sposób wyjaśnia przyczyny i skomplikowane pojęcia z tym związane. 

"Jeśli jedno z rodziców cierpi na migrenę, ryzyko, że dziecko również będzie borykać się z tym schorzeniem, wynosi 50 %. Jeśli migrena dotyczy obojga rodziców, ryzyko wystąpienia choroby u dziecka wzrasta do 75 %"

W wersji zagranicznej jest to druga część serii "Penguin Life Expert", w której autorka porusza ważne zagadnienia dotyczące różnych dolegliwości i chorób. „Jak radzić sobie z migreną” jest jej szóstą częścią. Wcześniejsze tomy odnosiły się do przygotowania do perimenopauzy i menopauzy, zdrowia serca, alergii, zaburzeń żołądkowo-jelitowych i zespołu chronicznego zmęczenia.

Dr Katy Munro doskonale wie, o czym pisze, gdyż przez wiele lat stykała się z pacjentami z migrenami, ale też sama jej doświadczyła 20 lat temu. To zmotywowało ją do poszukiwań, w wyniku których dotarła do różnych opracowań, raportów i badań, których wyniki prezentuje też w swojej książce. Dowiedziała się, że to nieuleczalne schorzenie mózgu natury neurologicznej, więc nie można całkowicie się go pozbyć. Postanowiła napisać książkę i podzielić się swoimi odkryciami, a tym samym wskazać drogę do lepszego samopoczucia, a przede wszystkim w ten sposób podaje chorym pomocną dłoń, dając nadzieję na normalne życie.

źr. zdjęcia: amazon.co.uk

Dr Katy Munro przez niemal 30 lat pracowała, jako lekarz pierwszego kontaktu. W tym czasie stała się osobą cierpiącą na migrenę. Jest także członkiem Rady Brytyjskiego Stowarzyszenia Badań nad Bólami Głowy. Odegrała kluczową rolę w uruchomieniu podcastu "Heads Up", który edukuje i pomaga każdemu, kto ma lub opiekuje się osobą z migreną.

Książkę przeczytałam, dzięki wydawnictwu:

1334. - "Mariupol"

"Mariupol"

Przemysław Lis-Markiewicz

Wydanie: I

Data premiery: 1.11.2022 r.

Liczba stron: 664

Wymiary: 170 x 240 mm

Okładka: twarda

ISBN: 978-83-963-2445-0

Wydawnictwo: Poznańskie Towarzystwo im. Iwana Franki (PTIIF)

Moja ocena: 5/6

„Nie ma sensu roztrząsać winy ofiary (Ukrainy) wobec kata (Rosji), gdyż trwająca od 2014 roku wojna rosyjsko-ukraińska (której skala zwiększyła się istotnie po inwazji Putina na całe terytorium Ukrainy w dniu 24 lutego 2022 roku) jest starciem zła (Rosji) i dobra (Ukrainy)

24 lutego 2022 roku to data, która już na zawsze wpisze się w niechlubne dzieje Europy, gdyż tego dnia Ukraina została zaatakowana przez Rosjan. Jednym z bardziej znanych miejsc i często powtarzanych w informacjach o działaniach wojennych jest Mariupol, który stał się tłem dla wydarzeń opisywanych w książce opatrzonym nazwą tego miasta. Powieść „Mariupol” zabiera nas w sam wir wojennego koszmaru i daje poczuć grozę tego, co od ponad roku doświadczają mieszkańcy Ukrainy.

Miałam już okazję poznać twórczość autora czytając jego dwie książki „Uszwok” i „Spowiedź ducha”, co dało mi obraz tego, czego mogę spodziewać się po jego publikacji „Mariupol”. W swoich publikacjach łączy fakty z fabularyzowaną historią o losach bohaterów, opierając się na faktach historycznych i podobnie jest w jego najnowszym dziele.

Książka jest podzielona na trzy części, z których pierwsza stanowi obszerny wstęp, w którym poznajemy fakty z historii Ukrainy i genezę trwającej wojny, ale też ideę powstania tej publikacji.

Na początku poznajemy podłoże historii, a więc w Dykcjonarzu autor przedstawia hasła związane z Ukrainą, jej historią, popularnymi zwrotami, miejscami i ludźmi. W przedmowie nakreśla charakter Ukraińców, ich historię, podziały i cel, jaki przyświecał autorowi przy pisaniu tej książki. Zanim dotrzemy do strony, od której zaczyna się powieść poznajemy historię Mariupola, jego okolic, a następnie znaczenie Russkiego Mira, co to oznacza i co się z tym wiąże. W kolejnym rozdziale autor opisuje historię pułku „Azow”, któremu jest dedykowana ta książka oraz dzieje rodziny Kruszelnickich.

I dopiero po tym długim wstępie zaczyna się beletrystyczna opowieść, której początek stanowi Epilog, czyli ten element, który z reguły kończy zawsze większość powieści. Tutaj autor umieścił go zamiast prologu. Co ciekawe, tytuł epilogu, jak i dwóch pozostałych części zostały napisane po ukraińsku. Pierwsza część w języku polskim znaczy „Triada Jurija Szewelowa”. 

Jurij Szewelow to jeden z najwybitniejszych ukraińskich językoznawców-slawistów, który był też krytykiem literackim i teatralnym, oraz historykiem literatury ukraińskiej i profesorem Uniwersytetu Harvarda i Uniwersytetu Columbia. Autor wyjaśnia, czym jest tytułowa triada oznaczona mianem tego profesora i jakie jest jego podejście do wojny w Ukrainie. 

Część druga, w tłumaczeniu na język polski oznacza „Wtargnięcie na pełną skalę”, co dotyczy wydarzeń zapoczątkowanych przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej w dniu 24 lutego 2022 roku. Dopiero po poznaniu tej części, przedstawia wiele faktów, które pozwalają zrozumieć to, co dzieje się w Ukrainie. Przechodzimy do powieści, która nie jest historią biegnącą w zawrotnym tempie, ale przykuwa uwagę. Nie bez znaczenia jest tutaj ilość stron gdyż beletrystyczna część liczy sobie ponad 600 stron, a do tego wydrukowana została małą czcionką, więc czytanie przebiega dosyć wolno. Nie mniej dałam się wciągnąć w toczącą się historię i z zainteresowaniem podążałam za kolejnymi rozdziałami. Każdy z nich opatrzony jest krótkim opisem zaznaczającym miejsce danego wydarzenia i datę.

Epilog ma miejsce 30 lipca 2022 roku, a więc w czasie, gdy od kilku miesięcy trwa wojna w Ukrainie. Poznajemy Jurija Majdaniuka i jego przyjaciółkę Switłanę z synem Wiktorem, którzy są we wsi Sukiel leżącej w Ukraińskich Karpatach na Huculszczyźnie. Wraz z nimi siedzą na werandzie drewnianej chaty Julia i Nazar Kramarenko, ich dzieci Sofia i Jehor oraz Grzegorz Kubacki, który pochodzi z Gliwic i miejscowy mieszkaniec wsi, Mychajło. Rozmawiają między innymi o wydarzeniach, które miały miejsce dzień wcześniej we wsi Helenówka, w której Rosjanie spalili barak w obozie jenieckim, gdzie przetrzymywani byli obrońcy Mariupola. 

W kolejnych rozdziałach pierwszej i drugiej części wgłębiamy się w historię kilkoro osób i ich rodzin, cofając się do roku 1950 czyli do czasu, gdy Ukraina była jeszcze częścią ZSRR. Wówczas zabronione było mówienie po ukraińsku i propagowanie ukraińskiej kultury. Podążamy za poszczególnymi osobami przez kilkadziesiąt lat, aż do czasów obecnych, gdy toczy się wojna w Ukrainie poznając źródło konfliktów, podziału i wiele faktów z historii tego kraju. Na tym tle toczy się beletrystyczna fabuła o relacjach ukraińsko-rosyjskich, przyjaźniach, różnych obliczach miłości, zdradach, namiętnościach i zwyczajnym życiu. Autor nie boi się poruszać trudnych spraw, w tym kontrowersyjnych i bez pruderii opisuje różne sceny, w tym też seksualne ekscesy, które także pojawiają się pośród innych tematów.

Jak zaznacza autor jest to opowieść o Ukraińcach ze wschodu i południa, ale też o dzielnych ukraińskich patriotach walczących o swoją Ojczyznę, godność, ale też o tych, którzy przyczynili się do ich koszmaru, czyli wyznawcach Putina i jego rządów nazwanych przez autora Imperium Zła. Ukazuje zarówno bohaterską postawę ukraińskiego narodu, ale też ludzką podłość, zdolną do zdradzania sąsiadów, kłamstw, gwałtów i przemocy nawet wobec sąsiadów i krewnych, gdyż nienawidzą tego, co dobre i światłe, a lubują się degeneracją, kłamstwem, gwałtem i przemocą.” Autor pragnie w ten sposób nakreślić źródło tego, o czym słyszymy w mediach od ponad roku, by pomóc zrozumieć nam, Polakom, dlaczego Ukraina doświadcza obecnie tak ciężkich i bolesnych zdarzeń.

źr. zdjęcia: psychoskok.pl

Przemysław Lis-Markiewicz pochodzi z Tarnowa. To wszechstronnie uzdolniony pisarz, biegły sądowy, założyciel Poznańskiego Towarzystwa im. Iwana Franki i tłumacz literatury ukraińskiej. Ukończył Akademię Ekonomiczną w Poznaniu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (filologia angielska, filologia ukraińska, prawo) i Wschodnioeuropejski Uniwersytet Państwowy im. Łesi Ukrainki w Łucku, gdzie studiował prawo. Od 1999 roku związany jest z branżą chemiczną (produkcja kosmetyków). 

Książkę przeczytałam, dzięki wydawnictwu:

1309. - "Pokonaj przeziębienie i grypę"

Pokonaj przeziębienie i grypę

Skuteczne, naturalne metody antywirusowe 

poparte badaniami naukowymi 

na infekcje układu oddechowego - bez leków

dr Bruce Fife

Numer wydania: I

Data wydania polskiego: 08.04.2022r.

Data wydania angielskiego: 3.04.2021r.

Liczba stron: 328

Wymiary: 145 x 205 mm

Oprawa: miękka

ISBN 978-83-8272-206-2

Tytuł oryginału: Knockout Colds and Flu Naturally: Science-Based, Drug-Free Solutions to Respiratory Infections

Wydawnictwo: Vital

Miejsce wydania: Białystok

Ocena: 5/6

„Nie musisz czuć się bezradny. Możesz już teraz podjąć działania, by ochronić siebie i swoją rodzinę przed większością wirusowych infekcji dróg oddechowych.”

Grypa, przeziębienie, wirusy i bakterie są z nami od zawsze. Dawniej były to choroby śmiertelne. Dziś medycyna zna już sposoby radzenia sobie z nimi, ale i tak nie ze wszystkimi schorzeniami potrafi sobie poradzić. Pojedyńcze przypadki zachorowań nie wzbudzają niepokoju. Inaczej się ma sparwa, gdy jest ich w krótkim czasie coraz więcej. Wraz z pojawieniem się pandemii, u ludzi budzi się lęk, co jest zrozumiałe, a ostatnie lata pokazały nam, jak łatwo można zasiać strach, gdy pojawiają się ogniska epidemiczne. Autor książki „Pokonaj przeziębienie i grypę” przekonuje, że nie jesteśmy bezsilni wobec krążących wirusów i bakterii. Uważa, że „wykształcono w nas poczucie bezsilności” poprzez to, co jest nam przekazywane w mediach i prasie.

Bruce Fife napisał tę książkę w 2021 roku, a więc w czasie, gdy pandemia koronowirusa w pełni opanowała świat. Teraz, gdy tę falę mamy za sobą, warto wiedzieć, jak uchronić się przed kolejnymi zagrożeniami grypowymi.

„Niezależnie od wieku i stanu zdrowia można podjąć pewne działania, by się ochronić przed właściwie każdym wirusem oddechowym – nawet nowymi wirusami odpowiedzialnymi za pandemię”

źr. zdjęcia: amazon.com

Autor to kompetentna osoba w tym temacie, gdyż jest lekarzem naturopatą, dietetykiem i uznanym ekspertem w dziedzinie edukacji zdrowego odżywiania. Nazywany jest "Doktorem Kokosem" lub „Kokosowym Guru” gdyż propaguje zalety kokosu i produktów z nim związanych. Ja miałam okazję przeczytać kilka jego książek z kilkudziesięciu, które ma na swoim koncie. Na mojej półce pojawiły się między innymi „"Płukanie Ust Olejem", "Cud Oleju Palmowego" , "Zdrowe oczy" "Kokos - naturalny antybiotyk", "Wylecz artretyzm" czy „Kryzys Ozdrowieńczy" i inne.

W swojej najnowszej książce na początku przypomina początki pojawienia Covid-19, który został nazywany „nowym koronowirusem”. Nakreśla jego charakterystyczne cechy, uświadamia szybkość rozpowszechniania się, sposoby zarażania i kto jest najbardziej zagrożony. Zabiera nas także w przeszłość, gdy nie odróżniano przeziębienia od grypy, a metody „leczenia” bardziej szkodziły, niż pomagały. Przybliża dawne „terapie”, czasami brutalne i makabryczne, ówczesne podejście medyków, by potem uświadomić, jakie medycyna zrobiła ogromne postępy.

Analizuje, dlaczego ludzie chorują, dlaczego różnie reagują na koronowirusa i dlaczego przebieg choroby jest tak różnorodny. Opisuje cechy charakterystyczne dla przeziębienia, grypy, ale też „grypy żołądkowej”, norowirusów, rotawirusów. Odnosi się do stosowania leków przeciwwirusowych, szczepionek, przyjmowania witaminy D, witaminy C i innych ważnych składników odżywczych. Nie zabrakło też przedstawienia zalet oleju kokosowego i prawidłowego odżywiania. Omawia kroki, jakie należy podjąć w profilaktyce i leczeniu infekcji układu oddechowego. Poza swoim doświadczeniem doktor Fife korzystał z wiedzy naukowej zaczerpniętej i wynikach badań medycznych oraz dietetycznych, a także danych udostępnionych przez amerykańskie Centrum Zwalczania Chorób, które zajmuje się zagadnieniami zdrowotnymi.

Wirusy oddechowe są wszędzie i nie sposób ich uniknąć. Izolowanie się od społeczeństwa, siedzenie w domu, noszenie maseczek, ograniczenie swobodnego poruszania się, przyjmowania leków i szczepionek nie chroni nas całkowicie. Doktor Fife przekazuje w przystępnej formie proste, nieszkodliwe, niedrogie i co najważniejsze: skuteczne metody, które ochronią nas przed infekcjami i wirusami.

Uświadamia, że nasze ciało składa się z wielu ekosystemów, wśród których są drobnoustroje, bakterie, które mają korzystny wpływ na nasze zdrowie, prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Podkreśla, że najważniejsze, by umieć o nie zadbać, by obniżyć ryzyko zarażenia się wirusem siebie oraz najbliższych. Jednym z ważniejszych jest wzmocnienie naszego organizmu. Autor podpowiada jak to zrobić, by jak najszybciej pokonać wrogie wirusy, czuć się bezpiecznie wśród czyhających na nas zagrożeń.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu

1251. - "Księga snów" Tom I

"Księga snów"

Tom pierwszy

Viganizm i Super-chrześcijaństwo

Marcin Ksel

Wydanie: I

Data premiery: 17.10.2022r.

Liczba stron: 428

Format: 130x210 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-8313-149-8

Wydawca: Novae Res

Moja ocena: 4/6

„Istnieją piękne wierzenia, 

które są skarbem ludzkości.”

Książka zachęca okładką, bardzo delikatną, przywodzącą na myśl duchowe rozważania, bądź jakąś piękną, metafizyczną opowieść. W jej górnej części widnieje zdanie mówiące, że znajdę na jej stronach „opowieść, której kluczem jest odnalezienie drogi do samego siebie.” Z pewnością autor „Księga snów” taką drogę odnalazł.  Książka jest jego pierwszą publikacją zaprezentowaną szerszemu gronu czytelników, w której poza swoimi przemyśleniami i informacjami zdobytymi przez ponad czterdzieści lat swego życia, opisuje swoje przeżycia, radości, smutki, trudne relacje rodzinne, więc jest to w pewnym sensie książka biograficzna.

Trudno mi jednoznacznie określić o czym jest ta książka, gdyż nie jest to forma beletrystyczna, więc nie ma jakiejś konkretnej historii. To raczej zbiór przemyśleń autora, które na przestrzeni kilku lat zapisywał na swoim blogu, by teraz wydać ją w formie książki.  Chce w ten sposób dotrzeć do większej grupy osób i przedstawić swoją koncepcję świata. Przedstawia w swojej książce założenia religii Vigan, jej cele, modlitwy, ważne koncepcje i sens. Głównym założeniem tej religii jest otwartość umysłu, życie jako wolny człowiek i cieszenie się byciem tu, na Ziemi.

Jak pisze autor: „Religia Vigan mówi, byś żył pełnią życia; tu i teraz! Dostałeś życie ziemskie po to by się nim cieszyć a nie umartwiać się i oczekiwać życia wiecznego. Po prostu dbaj o to co już masz! Rozwijaj się intelektualnie, ucz się, zdrowo się odżywiaj, uprawiaj sport, medytuj i jednym słowem spraw by Twoje życie było wartościowe! Religia Vigan uczy również jak pokonywać przeszkody życiowe, jak podnosić się z upadków i jak radzić sobie z cierpieniem i porażką życiową!”

Pan Marcin Ksel od zawsze był osobą wrażliwą i już jako dziecko przejawiał zdolności, które dla innych, zwłaszcza dla rodziny, były niezrozumiałe. Wszelkie jego opowieści uznawano za stek bzdur i nawet określano go jako głupie dziecko, o co do dziś autor ma żal do swojej rodziny. Jest przykładem człowieka niezrozumianego przez społeczeństwo, który ze swoimi objawami został przez lekarza sklasyfikowany jako schizofrenik. Czy faktycznie nim był, trudno to mi jest określić, gdyż bardzo często zdarza się tak, że osoby z podnormalnym widzeniem świata, słyszący głosy, rozmawiający z duchami postrzegani są jako osoby niezrównoważone psychicznie.

Tymczasem pan Marcin Ksel od kilku lat kroczy drogą, której celem jest uświadomienie ludziom, że podziały religijne są bezpodstawne, gdyż w każdej z nich znajdujemy podobne wątki, zdarzenia, mity, które stały się podwaliną danej wiary.

Trudno nie zgodzić się z tym, że „Wszyscy pochodzimy od jednego i tego samego Boga Wszechmogącego, więc nie ma najmniejszego znaczenia w co wierzysz”. W tej kwestii podzielam całkowicie jego zdanie. Każdy z nas ma swoją ścieżkę rozwoju ku odkrywaniu prawdy o sobie i świecie, a droga autora jest jedną z wielu, która ma na celu lepiej poznać siebie. Autor kieruje swoje słowa do wszystkich, pragnąc by jego przekaz dotarł do wielu ludzi. Przedstawia argumenty przemawiające za nową religią, jako tę, która jest ukierunkowana na szczęście człowieka, a nie na umartwianie się.

Proponuje więc zjednoczenie wszystkich religii pod wspólną nazwą Viganizm, czyli super-chrześcijaństwo. Nie wiem, czy dobrze zrozumiałam przekaz autora, którego przewodniczką jest istota o imieniu Viga określana przez autora jako Duch Święty Viga. To ona kieruje jego drogą i wskazuje to, czym warto się zająć i jaką drogą pójść, by odnaleźć odpowiedzi na pojawiające się pytania dotyczące naszego świata i wskazówki stworzenia swojego życia w harmonii i równowadze. 

Ogromny wpływ na nasze życie ma z pewnością religia, ale autor jest zdania, że nie oddaje ona całkowicie tego, co w człowieczeństwie jest najważniejsze. Dlatego w swoich przemyśleniach odnosi się do wielu zagadnień i tematów, które pokazują jego widzenie rzeczywistości i ukazuje zupełnie odmienny obraz od tego, który znamy. To tak, jakby założyć korygujące okulary i dojrzeć szczegóły, które nam do tej pory umykały.

Na swojej stronie napisał:

„Droga, którą przeszedłem, była usłana tysiącami upadków, w których traciłem nadzieję na zjednoczenie. W swoich działaniach i myślach wołałem ludzi, by ktoś mnie usłyszał, kiedy wszyscy milczeli. Swoje nadzieje opisywałem na Facebooku, po prostu szarpałem się sam ze sobą w beznadziejnej sytuacji. To było jak uderzanie głową w mur i upadanie z powodu braku jakichkolwiek rezultatów!”

Książkę pana Marcina Ksela każdy z pewnością odbierze na swój sposób. Nie jest to lektura łatwa, gdyż autor często odbiega od tego, co znamy i podąża w rejony, które nie każdy postrzega w sposób, który jest przedstawiany. Podkreśla w niej także, że jej treść nie jest przeznaczona do jednorazowego przeczytania. Chciałby, by każdy sięgnął do niej, gdy czuje taką potrzebę, więc można jej treść poznawać wybiórczo i stopniowo. Można się z jego teoriami zgadzać, lub nie, ale na pewno warto poznać inne spojrzenie na rzeczywistość , która nas otacza.

źr. zdjęcia:
FB profil autora

W książce autor przedstawia się jako Marcin Nikt, a swoje nazwisko Ksel tłumaczy jako "ostateczne zniszczenie". Pochodzi z niewielkiego miasteczka o nazwie Końskie, gdzie dorastał i do którego powrócił po latach nauki. Ukończył  Technikum samochodowe w Kielcach, a potem studiował biologię na Uniwersytecie Łódzkim. Do swego rodzinnego  miasta powrócił, gdy zaczęły się jego doświadczenia z duchami.

 

Książkę przeczytałam, dzięki wydawnictwu: