[108/25] - 1821. - „Uważny dotyk”

„Uważny dotyk”

Scarlett Peacock

„Dotyk powinien być przyjemny niezależnie od tego, czy go dajesz, czy otrzymujesz.”

Seks to zagadnienie, na który wielu ludzi nie lubi i nie chce rozmawiać, nawet jeżeli nie jest to sfera życia, która ich satysfakcjonuje. Traktowany, jako temat tabu sprawia, że pojawiające się w tym obszarze problemy przyczyniają się do nie jednej tragedii, stresu, rozpadu związku czy wewnętrznej frustracji. Nie każdy szuka rozwiązania u seksuologa, tak jak bohaterka książki „Uważny dotyk” i przez wiele lat boryka się ze swoimi komplikacjami sami ze sobą. 

Janet to trzydziestoczteroletnia kobieta, której pozornie niczego nie brakuje. Jest pewna siebie, zadbana, nieugięta w negocjacjach prowadzonych w firmie marketingowej, w której pracuje i odnosząca sukcesy. Czuje się spełniona zawodowo, ale gorzej jest z życiem osobistym. Kiedyś miała marzenia, które snuła wraz ze swoją przyjaciółką Helen. Obie chciały mieć własny dom, rodzinę, dzieci. Jednak teraz, w dorosłym życiu ich drogi się rozeszły, tak jak oddaliły się wyrażane wówczas pragnienia i wyobrażenia o przyszłości.

Za fasadą profesjonalizmu Janet kryje się samotność oraz nieustanna pogoń za perfekcją, która pozwala zapomnieć o tym, co boli duszę. Od jakiegoś czasu bohaterka uczęszcza na terapię, ale gdy ją poznajemy, zmienia się osoba, która ma w zastępstwie dotychczasowego terapeuty poprowadzić najbliższą sesję. Jest nim charyzmatyczny William, który znany jest ze swoich niekonwencjonalnych metod. Dosyć szybko odkrywa w niej to, co jej doskwiera. Jednym większych jej problemów jest trudność w odczuwaniu przyjemności podczas intymnych zbliżeń.

„Uważny dotyk” jest debiutancką powieścią autorki skrywającej się pod pseudonimem Scarlett Peacock, która w odważnym i bezpruderyjnym stylu wkracza na czytelnicze pole. To powieść, która jest właściwie zapisem spotkań bohaterów. On – terapeuta, który „leczy” specyficznymi metodami. Ona – wyniosła, kontrolująca życie bizneswoman, która pogubiła się w swoich uczuciach. Wskutek przeżyć z przeszłości nie ufa ludziom, nie potrafi całkowicie poddać się swoim pragnieniom, uwolnić umysł od codziennych zadań, jakie czekają ją w pracy. Jest typem pracoholiczki spełniającej się zawodowo, co sprawia, że jej dni poza firmą wypełnione są pustką i samotnością.

Historia Janet jest wnikliwym obrazem bólu i trudnej przeszłości. Porusza tematykę uzależnień, przemocy, braku samoakceptacji i porzucenia, ale jednocześnie daje nadzieję – na drugą szansę, odbudowę relacji, walkę o siebie i naukę dostrzegania dobra, które wciąż ją otacza. Niewątpliwie jednym z jej najmocniejszych elementów jest psychologiczna głębia postaci, gdy śledzimy ich przeżycia, rozterki i wybory, które są nieustannie analizowane i interpretowane podczas spotkań w gabinecie Willa.

Rozmowy są tutaj kluczowym elementem, dzięki którym wnikamy w umysł Janet, ale też poznajemy lepiej Williama, który także ma swoje demony. Ich spotkanie zaczynają stopniowo przypominać erotyczne spotkania zamiast psychologiczne sesje. Na ich wymianie zdań opiera się głównie fabuła oraz na rozwijającej się relacji, która z typowej sesji psychologicznej przeradza się w intymną i coraz bardziej perwersyjną relację wykraczającą poza zwykły kontakt pacjent – terapeuta. I o ile na początku nazywanie Williama „terapeutą” było uzasadnione, to w dalszej części brzmiało to sztucznie, gdyż ich spotkania przestały być oparte jedynie na rozmowach. A to słowo autorka używa bardzo często.

Historia Janet to relacja o przekraczaniu granic – pozornie klarownych, lecz w rzeczywistości pełnych niuansów i nieoczywistych aspektów. Można się zastanawiać, czy jej losy potoczyłyby się inaczej, gdyby ich relacja pozostała wyłącznie profesjonalna – ale czy oznaczałoby to lepszy finał? Jej wybory, choć wydają się śmiałe i niebezpieczne, mają swoją wewnętrzną logikę, której nie sposób ocenić jednoznacznie.

Fabuła wypełniona erotycznym podtekstem i nie brakuje w niej oczywiście tego rodzaju scen. Niektóre opisy są bardziej zmysłowe, intensywne, nacechowane dominującą dynamiką, ale są też takie, które przedstawione zostały w sposób bardziej techniczny niż emocjonalny, ale też nie zawsze wpisują się w estetykę. Pokazuje w ten sposób, że w sferze erotycznej zasady i granice są takie, na jakie pozwalają kochankowie.

„Uważny dotyk” to powieść, która idealnie wpisuje się w literaturę erotyczną, ale nie jest on typowym przedstawicielem tego gatunku. Okazuje się, że ma w sobie drugie dno, pod którym kryją się sekrety, o którym nie ma pojęcia ani bohaterka, ani my, jako czytelnicy. Autorka przedstawiła tę historię tylko z perspektywy Janet, więc razem z nią odkrywamy zarówno jej podejście do dziejących się spraw, wrażenia i przemyślenia, ale też towarzyszące jej emocje.

Scarlett Peacock stworzyła historię, która ma erotyczny podtekst, ale też porusza temat odkrywania siebie, przekraczania barier i poszukiwania akceptacji – zarówno w oczach innych, jak i we własnym wnętrzu oraz także skłania do głębszej analizy relacji oraz emocji. Choć nie brakuje w niej intensywnych przeżyć, akcja rozwija się w sposób wyważony, pozwalając odbiorcy w pełni zanurzyć się w więzi rodzącej się między pacjentką a terapeutą.

Finał tej opowieści pozostawia uczucie zawieszenia, zaskakuje rozwiązaniem i stawia pytanie o kontynuację, bo w tej formie sprawia wrażenie niedokończonej.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem

Wydanie: I

Data premiery: 07.01.2025r.

Ilość stron: 492

Wymiary: 130x210 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-8373-561-0

Wydawnictwo: Novae Res

Moja ocena: 5/6

[89/25] - 1802. - "Faking With Benefits"

"Faking With Benefits"

Gra pozorów z bonusami

Lily Gold

„Monogamia to wytwór życia społecznego. 

Nie jest zła, ale też nie jest lepsza od 

bycia razem kilku osób.”

Uwielbiam literaturę, która nie boi się kwestionować norm społecznych i prowokuje do głębszej refleksji. Jeśli jakieś dzieło potrafi tak silnie oddziaływać na emocje, to zdecydowanie ma w sobie wyjątkową moc. I taka jest książka „Faking With Benefits” , która uderza w emocje z siłą wodospadu, zmiatając wszystko, co znane i i uznawane za przyzwoite. I to mi bardzo odpowiada, bo nie jest to grzeczna opowieść o miłości, lecz wbrew pozorom skłaniająca do zastanowienia się nad tym, co jest do zaakceptowania, a co nie w naszym pruderyjnym społeczeństwie.

Layla jest kobietą odnoszącą sukcesy jako właścicielka internetowej firmy bieliźniarskiej, ale w życiu prywatnym zalicza same katastrofy uczuciowe. Nie potrafi wyluzować, randkować, wszystko ma pod kontrolą nawet ma listę tego, co chce zrobić przed ukończeniem 30 lat.

Zach, Luke i Josh to sąsiedzi Layli, z którą się przyjaźnią, odkąd trzy lata temu wprowadziła się do  kamienicy do mieszkania mieszczącego się naprzeciwko ich lokalu. We trójkę prowadzą popularny podcast poświęcony tematyce związków i romansów. Każda z tych postaci to starannie skonstruowana osobowość, odzwierciedlająca złożoność charakterów oraz problemy, których korzenie sięgają przeszłości, mającej wpływ na ich obecne życie. Ich relacje są wzbogacone zapisem audycji prowadzonej przez trzech singli, a także reakcjami użytkowników Twittera na temat ich rozmów i wydarzeń z życia prywatnego.

Zach był kiedyś zawodnikiem rugby, ale odkąd miał kontuzję kolana, skończyła się jego kariera w tym sporcie. Wzbudza zainteresowanie płci przeciwniej, ale nie potrafi się zakochać i być w dłuższym związku.

Josh także ma grono swoich wielbicielek, ale jest zamknięty w sobie, ale lubianym i szczerym przyjacielem. Ukrywa jednak swoje uczucia do pięknej sąsiadki, o czym doskonale wie Zack.

Luke to były nauczyciel Layli w którym ona podkochiwała się w latach szkolnych. Teraz dowiaduje się od niej, że w tamtym czasie ona była gnębiona przez swoich rówieśników i nikt jej nie pomógł, więc dziewczyna przeżywała swój horror sama. On też nie lekko, bo jest rozwodnikiem, a jego byłą żoną jest ówczesna dyrektorka liceum, która nie znosiła Layli i to wzajemnością.

We trzech podejmują się zadania nauczenia przyjaciółki randkowania, gdyż widzą jej nieudolne starania i jak podchodzi do tego, by kogoś poznać i sobą zainteresować. Layla wkrótce bowiem skończy 29 lat i jak do tej pory nie spotkała mężczyzny, z którym byłaby w związku. Ma za sobą 120 randek, zakończonych fiaskiem, a nawet na tej ostatniej, randkowicz uciekł… przez okno toalety mieszczącej się w restauracji.

„Faking With Benefits” to jeden z lepszych romansów erotycznych, jakie przeczytałam. Autorka potrafi opisywać uczucia bohaterów i tego co przeżywają, więc bez problemów wnikamy w ich osobowość. Historia ma w sobie wiele świeżości, mimo użytych znanych wzorców.

Nie byłabym sobą, gdybym nie podrążyła trochę na temat książki i okazało się, że należy ona do cyklu „Reverse harem romance” czyli Odwrócony Romans, w którym to kobieta jest jedna, a ich trzech. To czwarta z tego cyklu powieść, ale stanowi osobną, zamkniętą całość. Tym cyklem pani Lily Gold zadebiutowała w 2021 roku. 

Fabuła początkowo rozwija się powoli, gdy obserwujemy zmagania bohaterki w poszukiwaniu stabilności uczuciowej i jej kolejne niepowodzenia na randkach. Jednak dość szybko dałam się wciągnąć w tę nietypową relację, śledząc ich zmagania oraz przyjaźń, która zaczyna przekraczać swoje granice. Autorka porusza w powieści ważne życiowe tematy, z którymi mierzą się poszczególni bohaterowie. Dotyka kontrowersyjnych układów, wychodząc poza znane schematy relacji międzyludzkich.

To świetnie napisana, z dużym rozmachem, odwagą i bez pruderii powieść erotyczna, z wykorzystaniem znanych schematów, ale w zupełnie nowym i świeżym stylu. Ma w sobie świeżość, lekkość i delikatność, a jednocześnie żarliwość, zmysłowość i eteryczność. Autorka doskonale operuje słowem, subtelnie opisując intymność i chemię między bohaterami, bez uciekania się do wulgaryzmów czy brutalności.

Obnaża społeczną pruderię oraz narzuconą przez obyczajność poprawność, wynikającą z określonych norm zachowania. Ukazuje ludzką niechęć do akceptacji wszystkiego, co odbiega od przyjętych zasad i wykracza poza wyznaczone granice. Można uchodzić za tzw. przyzwoitego człowieka, lecz wystarczy jedno działanie nieakceptowane przez społeczeństwo, by szybko utracić sympatię i zostać napiętnowanym. Tekst podkreśla, że granice naszego zachowania są wyznaczone przez normy ustalone przez kogoś w przeszłości. Autorka przedstawia to na przykładzie relacji z więcej niż jedną osobą, akcentując odwagę potrzebną do jawnego funkcjonowania w takich związkach.

Powieść zaskoczyła mnie nie tylko lekkim tonem i rozrywką, ale także głębią oraz rozwojem postaci. Spodziewałam się lekkiej lektury (którą rzeczywiście jest), ale jednocześnie z wdziękiem porusza trudne tematy nie tylko związane ze znalezieniem odpowiedniej osoby, ale także kwestie prześladowania w szkole, braku reakcji ze strony nauczycieli, żałoby po utracie bliskiej osoby, hejtu, problemy z zaufaniem i traumy z dzieciństwa, braku akceptacji akceptacja społeczna odmienności, a także relacji między nauczycielem a jego byłą uczennicą, ale przede wszystkim otwarciem się na nowy związek i odpuszczenia kontroli, bo nie da się wszystkiego zaplanować, a na pewno dotyczy to miłości. To zatem nie tylko erotyk eksplorujący problemy związane z tworzeniem związku, lecz także opowieść, w której pod warstwą romantyczną ujawniają się istotne społeczne zagadnienia.

Na okładce książki "Faking With Benefits" można przeczytać, że to gorący romans z udawanymi randkami, wypełniony żarem i emocjami, a do tego gwarantujący świetną zabawę. 

I w pełni się z tym zgadzam! 

Uważam, że erotyk też trzeba umieć napisać. Nie wystarczy tylko umieścić sceny zbliżeń i opisać je technicznie. Pani Lily Gold robi to doskonale. Potrafi wniknąć w umysły bohaterów, ukazując ich dylematy poprzez naprzemienną, bezpośrednią narrację przedstawioną z kilku perspektyw: Layli, Josha, Zacka i Luke’a. 

Można by pomyśleć, że motyw udawanych randek jest oklepany, a więc nudny, ale nie w tym przypadku. Lily Gold w swojej powieści wykorzystuje go w świeży, porywający sposób. I to jaki! Brawo dla autorki za odwagę!

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem 

Wydanie: I

Data premiery: 01.04.2025r.

Data premiery wersji oryginalnej: 14.12.2021r.

Ilość stron: 512

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Wymiary: 140x205 mm

Tytuł oryginalny: Faking With Benefits

Tłumaczenie: Katarzyna Krawczyk

ISBN 978-83-8335-511-5

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: 6/6

[23./25] -1736. - "Smaki katalońskich nocy"

"Smaki katalońskich nocy"

Dominika Brych

„Każdy czasami nie wie, kim jest i czy idzie w dobrym kierunku. Ważne, żeby iść, zawsze można skorygować trasę."

Wakacje, letni czas, urlop to dni, w których chcemy wypocząć, nabrać sił, przeżyć coś innego, niż mamy na co dzień. Udajemy się w różne rejony kraju lub świata, by poczuć się swobodniej i zapomnieć na chwilę o pracy, obowiązkach domowych, zadaniach, problemach i wielu innych sprawach, które zaprzątają nam umysł. Po prostu chcemy się zresetować i zrelaksować. Podobne cele miała bohaterka książki „Smaki katalońskich nocy”, która zabiera nas do Katalonii, a więc to kolejna książka z letnim klimatem w środku zimy.

Anna po raz pierwszy od wielu lat postanowiła samotnie spędzić urlop. Wyszło trochę z przypadku, bo jej przyjaciółka nie mogła z nią polecieć do Hiszpanii, więc nie miała wyboru. Budziły się w niej wątpliwości i obawy, gdy wysiadła z samolotu na barcelońskim lotnisku, ale stwierdziła, że bycie samej ze sobą może być dla niej ciekawym doświadczeniem. Zamierzała smakować katalońskie klimaty i w końcu czerpać z życia ile się da i w końcu zrobić coś dla siebie. 

W trakcie poznawania kolejnych zakątków tego pięknego regionu odkrywa nową siebie, daje upust swoim pragnieniom i uwalnia zmysły, o które siebie nie podejrzewała. A to wszystko za sprawą zarówno niesamowitej atmosfery hiszpańskich, regionalnych potraw, wina, magicznych widoków, klimatycznych zaułków i różnych smaków pieszczących podniebienie, ale też ciało i zmysły. Na swojej drodze spotyka bowiem mężczyzn, którzy pokazują jej nieznane oblicza miłosnych uniesień. Dzięki spotykanym osobom uświadamia sobie, co jest ważne w życiu, czego ona tak naprawdę pragnie i co chce w życiu robić.

Okładka książki kusi swoją urokliwą grafiką i ja dałam się jej uwieść, mając nadzieję na romantyczną historię w pięknym otoczeniu na Półwyspie Iberyjskim. I faktycznie wszystko zaczyna się, jak typowy romans lub powieść obyczajowa z elementami podróżniczymi w tle. Jednak im dalej, tym jej charakter się zmienia, gdyż dołącza do nich wątek erotyczny, który staje się jednym z głównych motywów.

Fabuła jest powolna, bez nagłych zwrotów akcji, czy zaskakujących splotów wydarzeń. Przeważają w nie dosyć obszerne opisy, gdyż autorka odsłania nam uroki katalońskich miejscowości, ale też dokładnie wgłębia się w to, co czuje bohaterka. Możemy wniknąć w jej reakcje na bodźce wizualne, sensualne, duchowe i zmysłowe. Sceny są dosyć odważne, ale nie brutalne, ani wulgarne, napisane z wyczuciem smaku i pięknem. Raczej dają one poczucie delikatności, namiętności, przekazują odczucia i wrażenie z tego rodzaju doświadczeń.

„Smaki katalońskich nocy” to debiutancka powieść pani Dominiki Brych. Jej fabuła tętni życiem, rozwiewa ciepły wiatr przesycony bogactwem zapachów, otacza iluminacją barw, aromatem smaków, letnią bryzą i swobodą dającą poczucie wolności od ograniczeń, norm kulturowych i zasad narzucanych przez środowisko, w którym jesteśmy wychowywani. Opowiada o kobiecie, która na nowo odkrywa siebie, poznaje swoje możliwości, spełnia marzenia i pragnienia.

Nie jest to zatem tylko i wyłącznie erotyk, ale raczej powieść, w którym ten element ma duże znaczenie. Pokazuje seks, jako ważny aspekt naszego życia, dający nam spełnienie, spokój, poczucie akceptacji, zarówno ze swojej strony, ale też innych ludzi. Pod przykrywką tego erotyczno-turystycznego nietypowego romansu autorka zwraca uwagę na to, że zbyt często trzymamy się sztywno narzucanych nam przekonań, czy obyczajowości, więc nie potrafimy się wyluzować, być po prostu sobą, zamiast spełniać oczekiwania innych. Najważniejsze jest, by kochać siebie i nie umniejszać swojej wartości. Każdy z nas jest wyjątkowy, tylko należy do w sobie dostrzec.

Wraz z tą historią wyłania się przesłanie, które może być podsumowaniem tej eterycznej, urokliwej opowieści o kobiecie poszukującej szczęścia: „Życzę ci, żebyś była szczęśliwa, ale na swoich warunkach, nie oglądaj się na innych ludzi.” 

A ja bardzo bym chciała, by autorka pociągnęła jeszcze tę historię, może już w innym kraju, ale może Annie dane będzie znowu spotkać któregoś z panów ?

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem 

Wydanie: I

Data wydania: 15.01.2025r.

Ilość stron:358

Wymiary: 130x210 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-8373-450-7

Wydawnictwo: Novae Res

Moja ocena: 5/6

[165./24] 1680. - ""Pucking Around" Tom II

"Pucking Around"

Seria: Jacksonville Rays

Tom drugi

Emily Rath

„Budowanie solidnych fundamentów na piasku wymaga cierpliwości i czasu.”

Tak jak pisałam przy recenzji pierwszego tomu serii „Jacksonville Rays”, dobrze się stało, że wydawnictwo Zysk i S-ka wydało dwa tomy pierwszej części w krótkim odstępie czasu, bo mogłam od razu kontynuować poznawanie tej wciągającej historii. Razem tworzą całość i trudno byłoby mi czekać na ciąg dalszy zbyt długo, po tym jak skończył się tom pierwszy. A tak, mam od razu po skończeniu pierwszej części mogłam sięgnąć po jej kontynuację.

Tom II "Pucking Around" zaczyna się w momencie, w którym się skończył tom pierwszy. Trudno jest powiedzieć cokolwiek o fabule, by nie zdradzić za dużo. Napiszę tylko tyle, że trochę lepiej poznajemy w nim intrygującego Ilmariego, co mnie ogromnie cieszy, gdyż jego postać od początku wzbudzała sympatię i fascynowała. Milczący, zdystansowany, mrukliwy, nieszukający towarzystwa i najczęściej widziany z książką w czasie wolnym, a do tego bardzo skuteczny bramkarz. 

Pierwsza część serii: "Jacksonville Rays"  ujętej w dwóch tomach to zatem dobrze napisany, bardzo ekspresyjny i gorący erotyk z problemami osobistymi, sportowymi i rozgrywkami hokejowymi w tle. Dwa tomy pochłonęłam w ciągu dwóch wieczorów! To zasługa świetnego stylu autorki, niezwykle barwnego, pozwalającego na wczuwanie się w emocje bohaterów, ich problemy, przemyślenia i punkt widzenia. 

Sceny tzw. pikantne mnie nie raziły, gdyż owszem autorka dosyć szczegółowo je opisuje, ale według mnie robi to z pewną dozą finezji nie tracąc przy tym pikantnego języka z minimum wulgaryzmów. Może nie wszystkie ekscesy erotyczne mi odpowiadały, ale tak, jak pisałam wcześniej, jeżeli dzieje się to za zgodą wszystkich stron i bez wyrządzania krzywdy, to jest to sprawa tych osób.

Poza tym autorka ujmuje uczucia, przeżycia, odczucia, emocje w niemal poetyckich zwrotach, na przykład „W jego ramionach czuję się jak światło gwiazd i światło ognia jednocześnie, zimna i gorąca, odległa i tak samo obecna”. Są oczywiście drobne mocniejsze słowa, ale mnie ujęło takie literackie podejście do erotyki. Oddaje piękno chwili bycia ze sobą, cieszenia się ze wspólnego czasu, poddawaniu się uczuciu i czerpaniu z życia, ile się da, a przede wszystkim realizowania swoich pragnień, bez względu na to, co sądzą o tym inni. 

Bohaterowie "Pucking Around" zdają sobie sprawę, że społeczeństwo nie będzie w stanie zrozumieć tego, w jakiej są sytuacji, co ich łączy i że im to pasuje. Jest tak, jak mówi Rachel w pewnym momencie: „Istnieje cały świat fanów hokeja, którzy nas nie zrozumieją. Staną się bezlitośni i okrutni, będą chcieli na zniszczyć”.

I uważam, że nie dotyczy to tylko świata hokeja, ale każdego środowiska. Mam wrażenie, że autorka napisała historię, która wprawdzie wydaje się mało realna, ale powstała po to, by skłonić nas do refleksji i postawić sobie pytanie, jak byśmy zareagowali na tego rodzaju wiadomości o kimś znanym, czy mniej popularnym. Bardzo mi odpowiadał pogląd Imariego "Marsa" Kinnunena w sprawie seksu, gdy stwierdza, że Finowie mają zupełnie inne, bardziej tolerancyjne podejście do tego rodzaju relacji, więc nie widzi nic złego w tym, co robią.

Uważam, że wśród literatury erotycznej, powieść „Pucking Around” to jedna z lepszych książek, jaką miałam okazję przeczytać z tego gatunku. W końcu ktoś dobrze podszedł do tematu, który w naszym życiu pełni ważną rolę, ale wciąż jest tematem tabu dla znacznej części naszego społeczeństwa. Nie chodzi w niej tylko o stronę erotyczną, ale o coś więcej, co widać w drugiej części. Mam na myśli hejt, ocenianie innych tylko dlatego, że prowadzą życie po swojemu.

Dobrze wie o tym Rachel, bo ona w przeszłości doświadczyła dziennikarskiej nagonki, podobnie jak jej brat. I tu podkreślona jest rola rodziny, która zawsze jest gotowa stanąć murem za sobą, bez względu, czego to dotyczy. Związek, jaki tworzą bohaterowie też jest trudny do przyjęcia przez społeczeństwo. Autorka pokazała na przykładzie bohaterów jak ludzie reagują na tego typu relacje. To, że musza trzymać swój związek w sekrecie jest świadectwem tego, jak ludzie podchodzą do nich i co sądzą. Pokazane jest to i tak bardzo łagodnie i niezbyt drastycznie, gdyż myślę, że gdyby taka historia zdarzyła się naprawdę, wówczas byłoby prawdopodobnie większy szum. Trudno mi na przykład, wyobrazić sobie, jak by to było w naszych polskich realiach, gdyby wyszły takie fakty na jaw. Wiele opinii jest nakręcanych przez katolickie kręgi, ludzi wychowanych na tradycyjnych wartościach, nieprzyjmujących inności i tego, że ktoś może mieć zupełnie odmienne poglądy i preferencje seksualne. Jest to też swoisty apel o tolerancję, gdyż każdy ma prawo żyć według swoich zasad, o ile nie szkodzi drugiemu człowiekowi.

Recenzja tomu pierwszego

Książkę przeczytałam w ramach współpracy

z wydawnictwem Zysk i S-ka

Wydanie: I

Data premiery polskiej: 30.07,2024 r.

Data premiery wersji oryginalnej: 20 marca 2023 r.

Ilość stron: 388

Wymiary: 140x205 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Tytuł oryginalny: Pucking Around

Tłumaczenie: Marta Piotrowicz

ISBN: 978-83-8335-319-7

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: 6/6

[163./24] 1678. - "Pucking Around" Tom I

"Pucking Around"

Seria: Jacksonville Rays

Tom pierwszy

Emily Rath

„Czasami to, co jest w najlepszym interesie drużyny, nie zawsze jest w najlepszym interesie zawodnika.”

Romanse sportowe cieszą się popularnością i są częstym tłem dla historii o miłości. Chyba najpopularniejszą dyscypliną w tym gatunku jest futbol amerykański i hokej, gdyż kojarzą się one silnymi osobowościami i atrakcyjnymi zawodnikami, więc pobudzają wyobraźnię nie jednej pisarki. Przy takiej ilości tego rodzaju opowieści, trudno spodziewać się, by zostało stworzone coś oryginalnego, a jednak udało się to pani Emily Rath, która powieścią „Pucking Around” rozpoczyna serię o drużynie „Jacksonville Rays”.

Zaczynając czytać "Pucking Around" nie spodziewałam się, że wszystko rozwinie się w takim kierunku. mimo, że początek to prequel, który wprowadza wątek erotyczny i pokazuje, jaki będzie charakter tej powieści, Zaczyna się jak typowy romans, od spotkania i wspólnie spędzonej nocy. Od razu widać, że autorka postawiła napisać erotyk, gdyż od pierwszych stron pikantna fala wylewa się w dużych ilościach. I nie są to sztampowe, prostackie opisy przypominające instruktaż lub anatomiczny wygląd części ciała, lecz działające na wyobraźnię sceny ukazujące sugestywnie to, co przeżywają bohaterowie.

Dwa miesiące temu Rachel Price była w Seatle na weselu swojego brata bliźniaka Harrisona. W trakcie imprezy jej radość została zgaszona przez niepomyślną wiadomość związaną z odmową przyjęcia do programu stażowego Barkley, na który bardzo liczyła. Przyjęcie do niego wiązało się z szansą na rozwinięcie jej kariery w fizjoterapii sportowej. Topi zatem smutki w hotelowym barze, w którym jest narażona na zaczepki siedzących tam żeglarzy. Z opresji ratuje ją przystojny Jake Compton, który był umówiony ze swoją siostrą bliźniaczką Amy, ale ona nie dotarła z powodu odwołanego lotu. Pozostały mu więc dwa dni do powrotu do swego miasta, natomiast Rachel już następnego dnia musi wracać do siebie. Jednak teraz postanawiają wykorzystać pozostały im czas jak najlepiej.

Nie wiedzą o sobie właściwie nic, jedynie to, że łączy ich niesamowita chemia, której dają upust podczas jednej, niesamowitej nocy. Ona nie wie, że Jake jest jednym z najlepszych obrońców NHL, a on nie ma pojęcia, czym zajmuje się Rachel. Nie znają nawet swoich imion. Nocne godziny okazują się gorące, namiętnie, intensywne i niezapomniane, do tego stopnia, że oboje nie potrafią o sobie zapomnieć. Ona nazywa go Tajemniczym Chłopakiem, a on ją – Tajemniczą Dziewczyną z Seatle. Los ponownie łączy ich ścieżki w sposób zupełnie niespodziewany i w równie nietypowy sposób dla romansów rozwija się ich relacja, gdyż wkrótce okazuje się, że w drużynie Jakcsonville Rays jest jeszcze dwóch mężczyzn godnych uwagi Rachel. Jednym z nich jest Caleb Sanford, pracownik techniczny drużyny Raysów, oraz Ilmari „Mars” Kinnunen, potężnej budowy bramkarz zwany Niedźwiedziem.

Pierwsza odsłona serii pt: „Pucking Around” została wydana w nietypowej formie, gdyż ukazała się w Polsce dwóch częściach, które razem tworzą zamkniętą historię. W wersji angielskiej została wydana w jednym tomie i liczy sobie 756 stron. Na szczęście w polskiej edycji wydawnictwo podzieliło tę historię na dwie części. Uważam, że był to doskonały pomysł, gdyż wydana w jednym tomie w wersji polskiej miałaby aż 900 stron! Nie wiadomo jeszcze, jak będzie z kolejnymi księgami, gdyż w formie oryginalnej druga część serii ma 636 stron, a trzecia – 686, więc prawdopodobnie u nas ukażą się też po dwa tomy każdej historii.

Nic dziwnego, że są one tak obszerne, bo autorka poświęca dużo stron opisom łóżkowym zabawom kochanków. Pisze odważnie i bez zahamowania o seksie, ale wbrew pozorom, powieść nie jest nim przeładowana, chociaż jeżeli pojawiają się tego rodzaju epizody, to zajmują one nawet kilkanaście stron i stąd też jest taka objętość tej części serii. Pokazuje w ten sposób, że w tym obszarze naszego życia nie ma żadnych ograniczeń, o ile kochankowie wyrażają na to zgodę. Poza tym uświadamia, że nie wszyscy podchodzą do seksu tak samo, gdyż każdy w tym obszarze ma swoje preferencje. Jedni lubią klasycznie, po tzw. bożemu, a inni pozwalają sobie na swobodne uruchomienie swojej wyobraźni. Z pewnością jest to zupełnie coś innego wśród romansów sportowych, gdyż w żadnym nie spotkałam się z takim podejściem do relacji i tego rodzaju powiązaniach między głównymi bohaterami. 

Poza warstwą erotyczną toczy się historia ukazująca różne problemy głównych bohaterów, więc można skupić się tylko na tym aspekcie powieści,  jest nim hokej. Nie jestem ekspertką i fanem hokeja, ale uważam, że pani Emily Rath ma pewne pojęcie o tym sporcie i jego regułach gry, co wykazuje w opisach meczów, przygotowań i pojawiających się dylematów. Podobnie jest z tematem medycyny sportowej, która jest drugą warstwą stanowiącą tło dla pojawiających się wydarzeń na pierwszym planie. Wartością dodaną jest zatem możliwość zajrzenia na zaplecze techniczne i medyczne, stanowiące ważny aspekt każdej dyscypliny sportowej. Bez odpowiedniej opieki żaden zawodnik nie jest w stanie funkcjonować. Podkreśla przy tym, jak ważna jest zespołowa współpraca, gdyż żaden z zawodników nie jest sam na lodowisku i zawsze powinien pamiętać, że zawsze może liczyć na kolegów.

Recenzja tomu drugiego

Książkę przeczytałam w ramach współpracy 

z wydawnictwem Zysk i S-ka

Wydanie: I

Data premiery polskiej: 28.05.2024r
Data premiery wersji oryginalnej: 20 marca 2023 r.

Ilość stron: 520

Wymiary: 140x205 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Tytuł oryginalny: Pucking Around

Tłumaczenie: Marta Piotrowicz

ISBN: 978-83-8335-246-6

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: 6/6

[148./24] 1663 - "Dopóki oddycham" Tom I "Lovro"

Lovro

Seria: Dopóki oddycham

Tom pierwszy

M.W. Stilvoy

“Życie to podstępne, krwiopijcze monstrum. 

Im więcej daje, tym więcej zabiera.”

Miłość daje o sobie znać na wiele sposobów i  też na wiele różnych sposobów się rozwija. Czasami jest to proces powolny, gdy uczucia muszą dojrzeć, aż osoby sobie przeznaczone zrozumieją, co do siebie czują. Nie raz miłość rodzi się z przyjaźni, długoletnich znajomości, lub odżywa po latach. Bywa też tak, że już za pierwszym razem uderza z siłą pioruna, a wówczas już nic nie jest takie, jak wcześniej.  Przekonali się o tym bohaterowie książki „Lovro”.

Lara Luber ze wszystkich sił pragnie utrzymać firmę swego ojca, którą przejęła po jego nagłej śmierci  w wypadku samochodowym. Wówczas straciła też brata. Teraz, dodatkowo pomaga swojej przyjaciółce Kamili w dziennikarskim śledztwie dotyczącym niebezpiecznego, rosyjskiego mafioza Wiktora Minina. Poznajemy Larę, gdy właśnie wychodzi z jego firmy, w której była w pracy, by dowiedzieć się czegoś na temat nielegalnej działalności przestępczej, którą on prowadzi. Kamila dowiedziała się bowiem niedawno, że Minin może stać za zniknięciem siostry swojej znajomej. Niestety, obie kobiety nie mają pojęcia, w jak niebezpieczne środowisko wdepnęły, a to staje się dla nich początkiem wielu groźnych zdarzeń. 

W pewnym momencie na jej drodze pojawia się Lovro Szerner, co jeszcze bardziej komplikuje życie Lary, gdyż do kryminalnej sprawy dołączają jeszcze emocje, jakie wywołuje w niej przystojny prawnik.  On też czuje dziwne iskrzenie i ulega chemii, jaka się między nimi tworzy. Jednak  wychodzące na jaw informacje i nagłe zdarzenia nie dają im cieszyć się sobą tak długo, gdyż cały czas wokół są ludzie, którzy nie mają wobec nich dobrych zamiarów.

Ogromnie podobała mi się ta historia, gdyż skupia się nie tylko na romansie między głównymi bohaterami, ale też wokół nich pojawiają się inne ważne aspekty. Na plan pierwszy wyłaniają się relacje rodzinne, które nie wszystkie są doskonałe, a niektóre wręcz psychopatyczne i toksyczne. Na tym polu wychodzą na jaw skrywane sekrety i tajemnice skrywane głęboko przez bliskich.

Bardzo polubiłam Larę, która nie jest płochliwą kobieta, potrafi postawić się groźnemu bandycie, stanąć w obronie słabszych i uderzać celną ripostą, ale też obezwładnić większego od siebie faceta. Wprawdzie nie wszystkie jej reakcje i decyzje mi się podobały, ale ogólnie to świetnie nakreślona kobieca postać.

Lovro ma swoje zasady, z których najważniejszą jest chronienie najbliższych. Dla nich gotów jest zrobić wszystko. Nawet zabić. Ma ogromne wsparcie w swoim bracie, Nevenie, z którym łączy go silna więź. Razem chcą wytropić i zlikwidować niebezpiecznego gangstera, który im zagraża, dopóki chodzi żywy na tym świecie.

„Lovro” to udany debiut pani M.W. Stilvoy, która nie pozostawia nam czasu na znużenie. Powieść została napisana w dynamicznym stylu, któremu towarzyszy mnóstwo wydarzeń i wiele ciekawych postaci wzbudzających różnorodne odczucia. Do tego akcja dzieje się w większej części w Polsce, ale też Rosji. Nie od razu jest to ujawniane, więc przez dłuższy czas nie było wymienionego konkretnego miejsca. To samo dotyczy podania wieku głównych bohaterów, o czym dowiadujemy się znacznie później, niż to z reguły bywa w powieściach. Plusem jest z pewnością wrzucenie nas od razu w konkretną sytuację, ale drobnym minusem są stosowane wielokrotnie niedomówienia na początku jakiejś sceny. Nie wyjaśnia na przykład, kto jest kim, jak wygląda tło, o co chodzi w rozmowie, a dopiero potem wychodzi to w trakcie kolejnych akapitów. To jedyne, co mnie w stylu pani Stilvoy irytowało. Jednak ogólnie spędziłam z tą książką kilka godzin pełnych emocji i wrażeń, gdyż te drobne niedoskonałości można wybaczyć, bo historia jest ekscytująca od początku do końca. Atmosfera wciąż się zmienia, nie brakuje szybkich, niespodziewanych zwrotów akcji i to w chwili, gdy już wydaje się, że najgorsze jest już za bohaterami. Do samego końca trzyma w napięciu i sprawia, że ma się ochotę poznawać kolejne wydarzenia. Nie brakuje oczywiście scen intymnych, ale nie ma ich w nadmiarze i nie są rażące. 

Im bliżej było końca, tym coraz bardziej miałam wrażenie, że nie wszystko zostanie wyjaśnione. I faktycznie tak się stało, bo historia urywa się w najbardziej zagadkowym momencie. Okazało się, że powieść „Lovro” jest pierwszą odsłoną serii „Dopóki oddycham”, o czym nie ma żadnej informacji, ani w opisie, ani na froncie okładki. O tym, że to jeszcze nie koniec, wskazują ostatnie, emocjonujące epizody, więc mam nadzieję, że szybko dowiemy się, co dalej, tym bardziej, że prawdopodobnie będzie to opowieść o Nevenie, który pomimo swojej ciemnej strony, intryguje swoją osobowością i zachowaniem.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Novae Res

Wydanie: Pierwsze

Data premiery: 25.06.2024r.

Ilość stron: 406

Wymiary: 130x210 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-8373-145-2

Wydawca: Novae Res

Moja ocena: 6/6

[137./24] 1652. - "Bractwo Kruków" Tom III - "The finish line"

"Bractwo Kruków"

Tom trzeci

The finish Line

Kate Steward

„Los rzucił mi karty, które karma ułożyła jak chciała. Czasem się do mnie uśmiechał, ale równie często odwracał się do mnie plecami.”

Kończąc drugą część trylogii "Bractwo Kruków", którą przeczytałam rok temu, miałam wrażenie, że to koniec historii, że wszystko zostało powiedziane i pokazane. Okazało się, że jednak nie wiedzieliśmy wszystkiego i dopiero „Finish Line”, gdy zgodnie z tytułem, dobiegamy do końca tej historii, daje jasność całej sytuacji, ale by to zobaczyć, trzeba dotrzeć do ostatniej strony.

Ta część jest nieco inna i inna jest też narracja. Do głosu dochodzi Tobias, więc poznajemy też jego punkt widzenia zarówno wydarzeń dziejących się na bieżąco, jak i tych, które miały miejsce w przeszłości. To ujawnia nam wszystko to, co było ukryte, o czym nie wiedzieliśmy ani my, ani Cecelia.

Mogę z dużym entuzjazmem zawołać tak jak autorka w swoim słowie wstępnym” „Wow, cóż to była za podróż!” Napisała dalej, że napisanie tej trylogii było dla niej zaszczytem i jednym z najjaśniejszych punktów mojej pisarskiej kariery. O dziwo, „Bractwo Kruków” miało być dylogią. Pani Kate Steward zamierzała napisać jedynie obszerny epilog, jako bonus do dwóch pierwszych tomów. Trzecia część powstała zatem niespodziewanie i uważam, że dobrze się stało, gdyż jest ona doskonałym uzupełnieniem tego, o czym czytałam wcześniej.

Dla mnie była to niesamowita przyjemność jej przeczytania i poznania tak fascynującej historii. Poruszyła moją wyobraźnię, zmysły, serce, wszelkie emocjonalne struny mojej duszy. Cała trylogia ma w sobie szczególny urok, magnes, który przyciąga, niesamowity klimat tajemnicy, niedopowiedzeń, które dopiero w „Finish Line” stają się jasne. 

Każdy z tomów to inny klimat, ogrom emocji i mnóstwo  wielorakich odczuć, których doświadczają bohaterowie. Pierwsza część o krótkim tytule „Flock" była romantyczna, mocno erotyczna, odważna, bezpruderyjna i tajemnicza. Drugi tom pt.: „Exodus" też miał w sobie ogromy ładunek emocjonalny, ale o zupełnie innym charakterze, wypełniony dramatycznymi nastrojami, podnosił adrenalinę i pozostawiał wrażenie napięcia. Natomiast trzecia odsłona serii zdecydowanie jest zaskakująca, odkrywa wiele kart, ale też lepiej poznajemy Tobiasa, którego od początku otaczała aura tajemniczości.

Jest to lektura bardzo złożona, poruszająca trudne tematy związane m.in. z toksycznymi relacjami, przemocą, chęcią zemsty, ale też trudną miłością. Nie brakuje wulgaryzmów i erotycznych scen. Nic dziwnego, że trylogia „Bractwo Kruków” została zaliczona do dark romance, więc z pewnością nie jest to lektura dla każdego. Zdecydowanie jednak to, co się dzieje poza nimi zasługuje na uwagę i ja cały czas mam ją w pamięci, mimo że od przeczytania tej serii minęło trochę czasu.

Mimo, że są w niej duże partie opisowych tekstów, ale w żadnym momencie mnie one nie znużyły. Bywało tak, że powstawało wiele pytań, które mnie intrygowały i wciąż miałam ochotę poznawać dalsze losy bohaterów. Nie przeszkadzało mi ani sceny erotyczne, ani trudne tematy, ani mroczne tajemnice, bo całość jest wciągająca, z oryginalną historią, od której trudno mi było się oderwać. Każdy tom jest dość obszerny, bo liczą sobie od 364 stron (tom I), do ponad 500 stron (tom III).

Cieszy mnie fakt, że poza tymi trzema tomami serii jest jeszcze jej spin-off pt.: „One Last Day”, który poświęcony został Dominikowi Kingowi. Wśród kluczowych postaci tej historii, ten bohater najbardziej zapadł mi w pamięć i trudno mi było się pogodzić z jego losem.  W wersji oryginalnej premiera tej powieści miała już miejsce 23 lipca 2023 roku, więc  mam nadzieję, że ukaże się ona także w Polsce, bo chętnie jeszcze wrócę do bohaterów „Bractwa Kruków”. 

Recenzja tomu I "Flock"

Recenzja tomu II "Exodus"

Po dłuższą wersję recenzji zapraszam na stronę Dobre Chwile,

gdzie znajdziecie więcej mojej opinii o tej książce.

RECENZJA

Wydanie: I

Data premiery w Polsce: 28.02.2024r.

Data premiery angielskiej: 27.01.2021 r.

Ilość stron: 540

Wymiary: 140 x 205 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Tytuł oryginalny: "The Finish Line”

Tłumaczenie: Katarzyna Agnieszka Dyrek

ISBN 978-83-240-9455-4

Wydawnictwo: Flow Books

Moja ocena: 6/6

[35.] 1550. - "Wspólnik" Tom III

"Królewski poker"

seria Wspólnik

Tom trzeci

A.S. Sivar

Wydanie: I

Data wydania: 17.01.2024r

Liczba stron: 520

Wymiary: 130x210 mm

Okładka miękka ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-8313-836-7

Wydawca: Amare

Moja ocena: 6/6

„wielu przez swoje chwilowe zachcianki popełnia błędy, za które niestety musi później słono płacić”

Po tym, jak zakończyła się druga część trylogii „Wspólnik”, autorka długo kazała czekać nam na kontynuację, bo prawie rok. Obawiałam się, że po takiej długiej przerwie trudno mi będzie odnaleźć się w trzecim tomie zatytułowanym „Królewski poker”, ale na szczęście tak się nie stało. Są w niej wątki ciągnące się od początku serii, ale nie miałam problemów z przypomnieniem sobie ich najważniejszych wydarzeń, które teraz otrzymały finałowe rozstrzygnięcia.

Wyraźnie widać, że ktoś miesza w relacji Aleksa i Oktawii, a ich uczucia są wystawione na ciężką próbę. Ktoś rozgrywa tytułowego pokera, prowadząc swoją grę, której finał trudno przewidzieć. Aleks postanawia skończyć ze swoim dotychczasowym życiem, pozamykać wszelkie sprawy, zarówno te firmowe, związane z kongresem i Expolab, jak i prywatne, w które wplątał się w przeszłości. Pragnie poświęcić się całkowicie swojej ukochanej i ich wspólnemu życiu na nowych zasadach. W tym wszystkim nie potrafi być do końca uczciwy wobec Oktawii i wciąż mija się z prawdą, chcąc zaoszczędzić jej nerwów. Oktawia czuje się zagubiona, nie wie na czym stoi, co jest grane, a jej niepewność podsycana jest przez plotki i insynuacje, którym daje wiarę.

Po przeczytaniu drugiego tomu myślałam, że nie jest możliwe wznieść emocji na wyższy poziom, a jednak wraz z książką „Królewski poker” pani A.S. Sivar jeszcze bardziej podkręciła tego typu doznania. Z tego względu zwieńczenie trylogii jest naładowane ogromem różnorodnych przeżyć o szerokiej gamie emocjonalnej i wielu niespodziewanych wydarzeń. Wskutek tego, co dzieje się w tej części, bohaterowie będą musieli zweryfikować swoje uczucia i zdecydować, czego tak naprawdę pragną.

W tej części oboje mnie denerwowali swoją gwałtownością, nieumiejętnością rozmowy, unikaniem konfrontacji, wysłuchaniem drugiej strony. Autorka w ten sposób dosyć sugestywnie i nieco w przerysowany sposób zwraca uwagę na elementy, które niszczą związek. Przede wszystkim na plan pierwszy ukazuje się brak zaufania, szczerości, działanie pod wpływem emocji, tworzenie własnych, absurdalnych scenariuszy i wyciąganie wniosków na podstawie nie do końca jasnych sytuacji. To prowadzi do konfliktów, nieporozumień, huśtawki nastrojów, emocji i w efekcie rozstania. Oboje mogliby uniknąć wielu nieprzyjemnych zdarzeń, gdyby po prostu porozmawiali spokojnie i bez gniewu.

Cała trylogia ma charakter romansu erotycznego, ale  element erotyczny nie jest dominujący, a jedynie uzupełnia fabułę. Ten wątek osiąga swoje apogeum już na początku trzeciej części, gdyż od razu autorka serwuje nam gorącą, pełną zmysłowości i żaru sytuację, na którą godzi się główna bohaterka, po tym, gdy poznała tajemnicę skrywaną przez Aleksandra. Warto przez nią przejść, by nie stracić tego, co dzieje się na kolejnych stronach powieści. Wiem, że nie wszyscy lubią tego rodzaju opisy, ale wiadomo, że tyle jest gustów, ilu jest ludzi, a zwłaszcza tych, którzy czytają książki. Ja jednak zachęcam do poznania tej historii, gdyż wyłaniają się z niej intrygujące, niespodziewane i pełne napięcia epizody.

Zwieńczenie trylogii „Wspólnik” jest dopełnieniem tego, co działo się w pierwszych dwóch tomach. Autorka doprowadziła wszystko do końca, nie pozostawiając żadnych niedomówień i wątpliwości. Z ekspresyjnym tempem, charakterystycznym dla jej stylu, opowiedziała o walce toczącej się między głównymi bohaterami o miłość i normalność w związku. Równie fascynujące są wątki związane z osobami drugoplanowymi, zwłaszcza z przyjaciółką Oktawii, Karo i przyjacielem Aleksandra, Oskarem. W tle uwidoczniony jest charakter pracy w korporacyjnej firmie, która potrafi wyssać z człowieka wszelkie siły, a gdy jest on zbędny, lub niewygodny, pozbywa się go bez skrupułów. Jednocześnie uświadamia, że robienie czego, co nie daje satysfakcji, nie jest drogą do szczęśliwego życia, gdyż takie poczucie pojawia się, gdy robimy to, co kochamy. Jeżeli do tego mamy odpowiednią osobę u swego boku, to do pełni szczęście już niczego nie brakuje.

Recenzja tomu pierwszego "Rozdanie kart"

Recenzja tomu drugiego "Odkrycie kart"

Książkę przeczytałam, dzięki współpracy z wydawnictwem Amare

1492. - "Occulta" Tom II

"Occulta"

Tom drugi

Paulina Świst

Wydanie: I

Gatunek: kryminał erotyczny

Data premiery: 22.11.2023r.

Ilość stron: 320

Wymiary: 130 x 205 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN 9788328727304

Wydawnictwo: Akurat

Moja ocena: 6/6

„To nieprawda, że nie ma zbrodni doskonałych. SĄ. To po prostu te, o których nigdy się nie dowiedziano.”

Słowo „occulta” oznacza tajemnicę, coś ukrytego, ale też i te określenia doskonale wpisują się w to, co dzieje się na kartach książki „Occulta”, która jest kontynuacją powieści „Incognito”. Jest w niej wiele niewiadomych, czuć mroczną otoczkę emanującą z działań mordercy, który ze swoich zbrodni zrobił specyficzną ceremonię.

Trzy miesiące po wydarzeniach w pierwszej części pt. „Incognito”, wydaje się, że w życie trójki przyjaciół wróciło do normy, gdyby nie utrata u Anki weny twórczej. Brakuje jej tematu do rubryki kryminalnej, jaką prowadzi w „Dzienniku Śledczym”, a za brak artykułu w odpowiednim czasie, grozi jej utrata pracy i pisanie ckliwych porad w „Gazecie Kobiecej”. Pewnego dnia otrzymuje maila z propozycją wzięcia udziału w orgii na statku „Occulta”, by mogła napisać artykuł o prominentach uczestniczących w tej imprezie. Zaproszenie jest wystawione na dwie osoby, więc ma dylemat, z kim ma tam pójść.

Z kolei Szczepan i Artur zwany Cieniem,   jeżdżą po Polsce z wykładami o seryjnych mordercach, bazując na ostatniej sprawie. Jeszcze nie wiedzą, że zło czai się w postaci mordercy  nazywający siebie Krukiem, który za cel obrał sobie Ankę. Najpierw jednak serwuje śledczym przystawkę w postaci ofiary ucharakteryzowanej na Sawicką. Swoje poprzednie morderstwa skrzętnie ukrywał. Teraz postanawia się ujawnić, by osiągnąć swój cel. 

O jego bezwzględności możemy się przekonać już na pierwszych stronach, gdy w prologu jesteśmy świadkami wydarzeń tuż przed zadaniem śmiertelnego ciosu uwięzionej dziewczynie, która na pierwszy rzut okiem jest podobna do Anki. Na szczęście autorka oszczędza nam brutalnych opisów tego, w jaki sposób morderca znęca się nad ofiarą. Jedynie pokazuje w odpowiednim momencie efekt tego, czego dokonał. Natomiast nie oszczędza nam zmysłowych wrażeń, napięcia, poczucia chemii, jaka tworzy się między Anką, a jednym z dwóch jej przyjaciół. Charyzmatyczna dziennikarka nie potrafi podjąć decyzji, który z nich bardziej jej się podoba i z którym chciałaby być. Obaj spełniają jej wymagania, jeżeli chodzi o męski wizerunek i charakter.

„Obiecanki, cacanki, a kretynkom radość.”

Paulina Świst po raz kolejny daje czadu w swojej najnowszej książce, wrzucając nas w wir zdarzeń pełnych emocji, erotyzmu, bezceremonialnych sytuacji. Jest niesamowita w tworzeniu charakterystycznych postaci i szybkich akcji, dzięki którym fabuła biegnie w błyskawicznym tempie i często w sposób zaskakujący. Prowadzi ją w narracji pierwszoosobowej naprzemiennej, ale tylko Szczepan i Anka są tymi, którzy pokazują nam wszystko ze swojej perspektywy. Kwestia Artura zeszła nieco w cień, natomiast sceny związane z Krukiem obserwujemy jakby boku z pozycji trzecioosobowej, ale z jego punktu widzenia, więc wiemy, co myśli i co planuje. Dla wyszczególnienia jego kwestii tekst został wydrukowany kursywą.

Moja fascynacja i uwielbienie dla stylu autorki trwa od pierwszej książki, którą miałam okazję przeczytać, czyli od „Chechło”. Jej słownictwo  jest bezpośrednie, nie raz emanujące ironią, sarkazmem i erotyzmem a przy tym zawsze towarzyszy temu wartka akcja, co razem daje  niesamowitą mieszkankę emocjonalną. Uwielbiam jej konkretny, nieco wulgarny styl, podszyty humorem, ciętymi ripostami, ale też jej sposób prowadzenia uwagi czytelnika, granie na naszych emocjach, a przede wszystkim wnikanie w umysły mrocznych bohaterów i tworzenie erotycznej otoczki. Niemal czuć grozę sytuacji, ale też napięcie spowodowane wstrzymywanym pożądaniem. Fakt, do jej stylu trzeba się przyzwyczaić, ale bohaterowie stworzeni na potrzeby serii dostarczają czytelnikom mnóstwo wrażeń.

Nie da się ukryć, że między Anką i Szczepanem iskrzy, gdy tylko są obok siebie, słychać niemal trzaski wywołane ekscytacją drugą osobą. 

Pani Paulina Świst nie przekracza jednak granic estetycznego smaku, więc opisywane sceny erotyczne, których jest niewiele, nie wzbudzają oburzenia, czy szoku. 

„Occulta” zaczyna się zwyczajnie, bez nagłych zwrotów, ale gra słowna, dialogi, odczucia bohaterów są nakreślone wyraziście, a nawet dosadnie, lecz ze smakiem. Jednak ten spokój, to cisza przed burzą, gdyż słychać już w tle trzaskające zmysłowe pioruny, gdy bohaterowie są obok siebie, ale też mroczne napięcie stwarzane przez działania Kruka. Napięcie rośnie z każdą kolejną stroną znajdując swoje apogeum w finałowych scenach i trzymających w emocjach do końca. Trudno jest tu cokolwiek przewidzieć, a zakończenie zamiast uspokajać, dodaje pary do kotła emocji i sprawia, że jesteśmy jeszcze bardziej nagrzani na ciąg dalszy. Bo że on będzie, nie ma wątpliwości.

Recenzja tomu I "Incognito"

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem MUZA