[26./25] -1739. - "Śmiertelna gra"

"Śmiertelna gra"

Cameron Smith

„Niektóre gatunki są lepiej przystosowane do radzenia sobie z drapieżnikami, ale ostatecznie wilk, lew, a nawet hiena zawsze dostają to, czego chcą.”

Rywalizacja jest wpisana w ludzką naturę, więc od zawsze człowiek lubił wykazywać się swoimi umiejętnościami, a wygrana przynosiła mu satysfakcję. Stąd, być może jest na przestrzeni wieków pojawiało się tak wiele wyzwań, próby sił, wyścigów czy zadań do wykonania. Dzisiaj także pełno jest okazji, by sprawdzić się w różnych testach, egzaminach, popularnych escape roomach lub konkurencjach organizowanych przez różne stacje tzw. reality show lub teleturniejach. W tego rodzaju produkcjach i wyzwaniach wiemy, że nic złego nie spotka uczestników, a tej pewności nie mieli bohaterowie książki „Śmiertelna gra”.

Już patrząc na tytuł od razu wiadomo, że zawodników nie spotka w tej grze nic miłego. Uczestnikami są w większości młodzi ludzie (poza jednym wyjątkiem), którzy dali się wciągnąć w pozornie niewinną zabawę. Zachęceni prostymi zadaniami zlecanymi im przez tajemniczego osobnika mailem, nie wyczuwali w tym wszystkim niczego złego. Nikt nie spodziewał się, że każdy z nich bierze udział w specyficznym wyścigu będącym rodzajem selekcji do głównego „przedstawienia”.

Na okładce znajduje się informacja, że to propozycja dla fanów serialu „Squid game”. Ja do nich nie należę i nigdy nie słyszałam o tej produkcji, ale opis książki zachęcił mnie do sięgnięcia po nią. Jednak w żadnym momencie nie spodziewałam się, tego, co zaserwował mi autor (autorka?) na jej kartach.

Od pierwszych stron autor (autorka?) narzuca tempo i wrzuca nas w szybką akcję. To charakterystyczne dla tej powieści, w której fabuła jest dosyć dynamiczna i urozmaicona, ale też wnikająca w psychikę postaci. Dzięki temu czytając, miałam wrażenie uczestniczenia razem z nimi w kolejnych, coraz bardziej wymyślnych zadaniach. Narracja jest prowadzona z poziomu trzecioosobowego, ale przyglądamy się wydarzeniom oczami uczestników, oraz poznajemy punkt widzenia specyficznych organizatorów tej chorej, śmiertelnej zabawy.

Cameron Smith zwraca uwagę na to, że nie wszystko, co wygląda niepozornie, takie faktycznie jest. Zastanawiałam się, czy w realnym świecie jest możliwa taka historia i doszłam do wniosku, że jak najbardziej tak. Nie brakuje przecież doniesień o ciemnej stronie wyzwań, jakim poddają się dziś nastoletnie osoby zbyt łatwowiernie pochodzące do niektórych informacji, żyjące pod wpływem Internetu i biorące wszystko na słowo. Dopiero zderzenie z prawdziwym życiem pokazuje, że są w jakieś wirtualnej bańce.

O autorze (autorce?) niewiele wiadomo, gdyż ukrywa się pod pseudonimem, więc nawet trudno domyślić się, czy jest to kobieta, czy mężczyzna. Nawet podziękowania są tak napisane, że nie wynika z niego, kim jest. Ja użyłam formy męskiej, ale jeżeli jest inaczej, to już nie moja wina. W serwisie nakapanie.pl można jedynie przeczytać, że „Cameron Smith ma na swoim koncie kilka interesujących książek wydanych pod innym nazwiskiem.” I, że "uwielbia horrory, kocha dzieła Lovecrafta i może godzinami dyskutować o tym, jak w ludzkiej duszy kiełkuje skłonność do przemocy. Cameron gorąco kibicuje każdemu twórcy i autorowi, który podejmuje ten temat, i wznosi za niego lub za nią toast szklanką dobrej whisky." I to ostatnie zdanie rodzi podejrzenia, że to jednak mężczyzna, tym bardziej, że styl też bardziej jest męski, niż żeński. Nie wiem, dlaczego ktoś, kto pisze dobre teksty ukrywa swoją tożsamość, jakby robił coś złego. Bywa, że autorzy, którzy nie powinni pisać, nie wstydzą się siebie i wydają pod własnym nazwiskiem książki, które rozczarowują.

W przypadku książki „Śmiertelna gra”, nie czułam się rozczarowana, lecz raczej byłam naładowana emocjami, bombardowana wciąż wydarzeniami przyprawiającym o palpitacje serca, gdyż nigdy nie było wiadomo, co wydarzy się za chwilę. Fabuła niejednokrotnie zaskakuje. Wiemy tyle ile uczestnicy, czyli właściwie tak, jak oni, nie wiemy co za chwilę się wydarzy, kto wyjdzie z sytuacji cało, a komu to się nie uda. I to jedyne, czego można było się spodziewać: że za chwilę ktoś zginie.

Autor pisze wprost o mrocznej stronie ludzkiej duszy, nakreślając zło, które niszczy, zabija, otacza uczestników swoim strachem i poczuciem bezsilności, która jest mocno wyczuwalna, gdyż bohaterom chorej, psychopatycznej gry nie daje wyboru wyjścia z niej w każdej chwili. Nic nie jest w tej opowieści takie, jak się na początku wydaje, więc nie wiemy jak skończy się dany epizod, czy scena. Błądzimy po omacku, jak uczestnicy i wiemy tyle, co oni. Jako czytelnicy też czujemy się zdezorientowani, bo nie wiadomo nawet, gdzie dzieje się akcja i kim są oprawcy. Ta historia mogłaby wydarzyć się wszędzie, więc być może dlatego nie jest nam przedstawione konkretne miejsce wydarzeń.

Cameron Smith dobiera odpowiednie słowa, by nakreślić mocne, konkretne opisy działające wyraziście na wyobraźnię. Uważam, że jest to powieść dobrze napisana, z niestandardowym pomysłem i nieoczywistym finałem. Nie ma tu zbędnych słów i długich opisów, a rozdziały są krótkie, więc dosyć szybko ubywa nam stron do przeczytania. Ja jednak nie mogłam spokojnie tego czytać i pomimo że książka nie jest gruba to czytałam z przerwami. Tego, czego mi zabrakło, to jakiegoś poczucia sprawiedliwości, zwycięstwa dobra nad złem, ale też niektóre epizody nie mają wykończenia, więc, być może, autor napisze kontynuację, gdyż finał, pomimo niektórych ostatecznych rozstrzygnięć, ma charakter otwarty.

„Śmiertelna gra” to lektura dla ludzi o mocnych nerwach. Nie brakuje w niej przemocy, krwawych scen, obrzydliwych opisów, morderstw, okrucieństwa, scen sadyzmu i krwi. Obrazy, jakimi faszeruje umysły czytelników są przedstawione tak, że trudno o nich czytać spokojnie i bez emocji. Autor świetnie bawi się słowem, elementami zaskoczenia pokazując, jak dzisiejsze pokolenie daje się łatwo zmanipulować i omamić. Przede wszystkim dostrzegamy, do czego zdolny jest człowiek w obliczu zagrożenia, gdy musi walczyć o swoje życie. Trudno, bowiem zachować człowieczeństwo w obliczu widma śmierci i to wyraźnie wyłania się z tej historii.

Panu Cameronowi Smith udało się stworzyć powieść pełną różnorodnych emocji: od obrzydzenia, przerażenia, szoku, niedowierzania poprzez współczucie, lęk i poczucia ciągłego zagrożenia. Jeden efekt jest z pewnością mocny: o tej książce trudno zapomnieć po jej przeczytaniu.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta

Wydanie: I

Data premiery 11.12.2024r.

Ilość stron: 240

Wymiary: 140×205 mm

Okładka: miękka

ISBN 978-83-8151-599-3

Wydawnictwo RM

Moja ocena: 4/6

[05./25] 1718. - "Ezo Księgi" - Księga I "Czytanie z dłoni"

"Czytanie z dłoni"

Seria: Ezo Księgi

Księga pierwsza

Elwira Sowińska

„Ludzką dłoń można porównać do zwierciadła, w którym odbijają się wszystkie nasze cechy."

Często można zobaczyć scenę w jakimś w filmie lub opisaną w powieści, gdy jakaś starsza kobieta, najczęściej Cyganka, informuje bohaterkę lub bohatera o czymś ważnym na podstawie tego, co widzi na dłoni danej osoby. To wywołuje u wielu osób uśmiech powątpiewania, ironię i ignorancję, a nawet złość. Jednak u wprawnej chiromantki nasze dłonie są naprawdę bogate w ogrom wiedzy o naszym życiu, a nie tylko częścią naszego ciała potrzebnej nam do wykonywania różnych codziennych czynności i zadań. Sekrety wypisane na naszych dłoniach pomaga nam zinterpretować poradnik „Czytanie z dłoni”, który rozpoczął serię „Ezo Księgi”. Mnie udało się poznać cztery z nich, poza „Horoskopem miłosnym”, który został kilka tygodni temu.

O pani Elwirze Sowińskiej trudno cokolwiek znaleźć, wiec nie wiadomo, jaki ma dorobek w prezentowanych umiejętnościach. Jest autorką trzech, spośród pięciu części Ezo ksiąg: „Sennik praktyczny”, „Horoskop miłosny” i „Czytanie z dłoni”. Przy tej ostatniej nie ma w ogóle wymienionej bibliografii, więc mogę wnioskować, że zaprezentowany materiał jest efektem jej osobistych doświadczeń wyniesionych z praktyki.

Autorka uzmysławia, że chiromancja, zwana też chirozofią, to nie tylko technika wróżebna, ale też stanowiąca ważny aspekt poznania samego siebie. Na przestrzeni wieków była pielęgnowana i stosowana przez szerokie grono ludzi o różnych profesjach, począwszy od uczonych, kapłanów, poprzez astrologów, aż po detektywów. Dziś, niestety, wszelkie metody dywinacyjne są negowane przez sceptyków i najczęściej wiele osób unika tego rodzaju tematów z wielu względów, a jeżeli sięgają po taką literaturę, to motywują to ciekawością. Pani Sowińska też o tym pisze, zaznaczając, że „obecnie sztuka ta spotyka się z różnym odbiorem i ma raczej status zabawy lub mistycznego obrzędu, i nie postrzega się jej już, jako nauki.” Ja chciałam ją przeczytać, bo po prostu interesują mnie wszelkie tematy związane z naszym rozwojem, energetyką i możliwością poznania siebie lepiej i tego, czego mogę się spodziewać.

Autorka podzieliła swoją wiedzą na 10 części, z których dwie pierwsze mają charakter teoretyczny, wprowadzający nas w temat chiromancji. Po wstępnym, krótkim rozdziale przybliżającym pojęcie chiromancji, przedstawia jej bogatą historię, ukazując genezę techniki czytania z dłoni i jej wykorzystywaniu w różnych celach.

Kolejne rozdziały zawierają praktyczne wskazówki w formie kursu chiromancji, w którym stopniowo odsłaniane są kolejne elementy tej sztuki. Istotny materiał został zawarty w dziale „Jak czytać z dłoni”, gdyż w nim autorka przekazuje ważne wskazówki, którymi należy kierować się przy nauce czytania z dłoni. Okazuje się, że nie tylko linie są ważne, ale też kształt dłoni, odciski, zgrubienia, wygląd paznokci i poszczególnych palców.

Stopniowo jesteśmy wprowadzani w poszczególne elementy, więc sukcesywnie i po kolei poznajemy tajemnice naszych dłoni w dobrze przemyślanych rozdziałach, z których dowiadujemy się na przykład, jak odczytywać daty wydarzeń w naszym życiu, co pokazuje lewa dłoń człowieka, a co prawa, na co zwrócić uwagę przy ich oglądaniu, co mówi nam kształt dłoni itd.

Kolejne cztery części stanowią główną bazę wiedzy dotyczącą tego, co znajduje się na naszych dłoniach, czyli opisy wzgórz Jowisza, Saturna, Słońca, Merkurego, Wenus, Marsa, Księżyca, Neptuna i Plutona. Każde z nich zostało dokładnie przedstawione wraz ze wskazaniem jego miejsca na dłoni i znaczeniem. Kolejnym zagadnieniem jest szczegółowe przedstawienie nazwy i znaczenia linii na dłoniach, a w kolejnych omówione zostały kształt i długość palców oraz znaki pomocnicze, które pojawiają się na dłoniach wraz z upływem czasu naszego życia. Ostatni rozdział stanowi krótkie podsumowanie i zawiera końcowe porady związane z łączeniem interpretacji różnych obszarów dłoni w jedną całość. Ogromnym plusem tej książki są ryciny, które uzupełniają poszczególne zagadnienia i są bardzo pomocne w umiejscowieniu omawianych znaków na dłoni.

Celem, dla którego powstała ta książka, jest przede wszystkim przekazanie kompleksowej wiedzy o chiromancji i zachęcenie do samodzielnej nauki. Uważam, że autorka przedstawiła to zagadnienie dosyć obszernie, szczegółowo i przejrzyście, więc z pewnością jest to dobra baza do własnych poszukiwań.

Czytając przedstawiony materiał aż trudno uwierzyć, że tyle informacji mamy na swoich dłoniach, które są ważną częścią naszego ciała, gdyż bez nich trudno jest nam funkcjonować na co dzień. Natomiast pani Sowińska pokazuje, że są one także niesamowitą bazą danych o nas i naszym życiu. Każdy ma dłoniach od wewnętrznej strony szereg różnorodnych linii, wzgórków, znaków i kształtów, które mają swoje znaczenia. To mapa naszego życia i naszych predyspozycji, które możemy odpowiednio wykorzystać, mając odpowiednią wiedzą, a jej podstawy zawiera właśnie publikacja „Czytanie z dłoni”.

Recenzja Księgi II "Sennik praktyczny"

Recenzja Księgi III "Astrologia"

Recenzja Księgi IV "Tarot"

Książkę przeczytałam w ramach współpracy w wydawnictwem RM

Wydanie: I
Data premiery: 26.06.2024r.
Ilość stron: 160
Wymiary: 165x235 mm
Oprawa: miękka
ISBN 978-83-8151-850-5
Wydawca: Wydawnictwo RM
Moja ocena: 5/6

[198./24] 1713. - "Ezo Księgi" - Księga III "Astrologia"

"Astrologia"

seria: Ezo Księgi

Księga trzecia

Marion Williamson

„jesteśmy częścią jednej, 

kosmicznie połączonej rzeczywistości”

Niedawno prezentowałam książkę „Księga astrologii prognostycznej”, która prezentowała materiał pomocny w interpretacji wykresów horoskopów. Była ona dedykowana osobom bardziej zaznajomionych tą dziedziną nauki. Tym razem opowiem o poradniku, skierowanym do szerszego grona osób, którzy bardziej są zainteresowani tym, co każdy ze znaków zodiaku mówi o osobowości tych, którzy urodzili się w określonym położeniu Słońca w momencie urodzin. Ta publikacja ujmuje jedynie opisy dwunastu znaków zodiaku w szerokiej formie, dotykając ważniejszych kwestii występujących w naszym życiu. Książkę pt.: „Astrologia” napisała Marion Williamson, która jest autorką 27 książek, z których większa część dotyczy wiedzy astrologicznej. W swoim biogramie pisze o sobie, że nie jest związana z żadną religią, ani z żadnymi teoriami spiskowymi, a jedynie jest pisarką, która ma „bzika na punkcie astrologii”. Swoimi publikacjami pragnie zarazić ludzi tą tematyką.

Na ponad 200 stronach zaprezentowane zostały opisy każdego ze znaków zodiaku, które zostały przedstawione w sposób uporządkowany, przejrzysty, przystępny  i wyczerpujący. Informacje obejmują cechy osobowości danego znaku, jego predyspozycje, talenty, możliwości, jakie przed nim stoją. Dowiadujemy się z kim poszczególnym znakom po drodze, kogo lepiej omijać, a jaki znak będzie dobrym partnerem biznesowym, który zawód warto wybrać, a jak radzi sobie w różnych kwestiach życiowych, na przykład pod kątem finansowym i w kwestii tworzenia dobrostanu.

Poradnik to kolejna część serii „Ezo Księgi”, w ramach której wydano już „Czytanie z dłoni”, „Sennik praktyczny”, „Horoskop miłosny”, "Tarot" i "Astrologia." Można zauważyć, że każdy tom ma podobną szatę graficzną, a różnią się kolorami. Atutem jest duży format i duża czcionka tekstu   wydrukowanego na ekologicznym papierze. Zawarty nim materiał pokazuje, że astrologia to swoisty przewodnik życia, który wskazuje możliwość rozwoju poprzez poznanie siebie, swojego wnętrza i osobowości. Dzięki niej możemy dowiedzieć się, kim jesteśmy, na co nas stać, jakie mamy preferencje i co powinniśmy skorygować w sobie, by kroczyć ścieżką rozwoju osobistego. Szkoda, że jest skromnie wydany z miękką okładką, bo przy tego rodzaju publikacjach, trwałość jest ważna. Jednak poza tym jest z pewnością bogatym zasobem informacji, które mogą pomóc w rozpoznaniu ważnych aspektów naszej codzienności.

Astrologia od wieków intrygowała ludzi, którzy szukali w niej informacji dotyczących głównie poznaniu przyszłości, ale jest też ogromną bazą wiedzy o nas samych. Warto wziąć pod uwagę, że chcąc dowiedzieć się więcej o tym, czego możemy oczekiwać w naszej przyszłości, należy zrobić dokładniejszy wykres horoskopu. Każdy rodzi się w jakimś określonym momencie wyznaczonym przez gwiazdy. Pozycja Słońca w tym momencie definiuje nasze predyspozycje, potencjał, możliwości, cechy charakteru i wiele innych aspektów życia, które przypisane są konkretnemu znakowi zodiaku, będącymi reprezentantem naszego pojawienia się na tym świecie. Książka „Astrologia” to szeroka wiedza, bogata w mnóstwo ciekawych opowieści, przede wszystkim o nas. Na jej kartach z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie, a to z kolei poszerzy wiedzę o nas samych.

Recenzja księgi I: "Czytanie z dłoni"

Recenzja księgi II "Sennik praktyczny"

Recenzja księgi IV "Tarot" 

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem 

Wydanie: I

Data premiery: 23.10.2024r.

Data premiery angielskiej 05.03.2024r.

Ilość stron: 160

Wymiary: 165x235 mm

Okładka: miękka

ISBN: 978-83-8151-908-3

Tytuł oryginału: The Book of Astrology

Tłumaczenie: Aneta Gwiazda

Wydawca: Wydawnictwo RM

Moja ocena: 4/6

[171./24] - 1686. - Ezo Księgi. Księga IV: Tarot

"Tarot"

Seria: Ezo Księgi

Księga czwarta

Dominika Mak

„tarot może przemówić do każdego, kto zdecyduje się go słuchać. Jego karty odzwierciedlają uniwersalne aspekty ludzkiego doświadczenia”

Wśród wielu moich zainteresowań, w których jak wiadomo, są książki, jest także wszystko co tajemne, tajemnicze, niesamowite i niecodzienne. A taką dziedziną jest ezoteryka, która oferuje szerokie spektrum tematów i elementów z nią związanych. Jednym z ciekawszych zagadnień jest tarot, wokół którego narosło wiele mitów naznaczonych strachem i dziwnymi opowieściami. Najczęściej ludzie podchodzą do niego ostrożnie, z lękiem, niesłusznie nadając ty kartom jakieś demoniczną otoczkę. Strach bierze się z niewiedzy i opiera się nieprawdziwych opiniach rozsiewanych często przez sceptyków i przeciwników tego typu praktyk. Tymczasem jest to narzędzie nie tylko do wróżenia, z czym kojarzy się najbardziej, ale też jako doskonały towarzysz na drodze rozwoju osobistego i duchowego. Książka pt.: „Tarot” odsłania tajemnice tych pięknych kart, ukazując jej mądrą, ponadczasową duszę.

Dominika Mak przekazuje swoją wiedzę zebraną przez ponad dwudziestu lat praktyki, w której tarot odgrywa bardzo ważną rolę. Jest dla niej wsparciem, drogowskazem i przyjacielem. W jej notce biograficznej można znaleźć stwierdzenie, że miłość autorki do tarota dorównuje jej pasji do książek. Można to wyczuć w sposobie przekazywania informacji, gdyż wyczuwalna jest pasja, znajomość tematu i pozytywną energię. Tarot jest ogromnie ważnym narzędziem w pracy coacha, ale też jako narzędzie dywinacyjne i pomagające w samorozwoju. W bibliografii wymienia wprawdzie dzieła różnych tarocistów, ale nie ma tego zbyt dużo, więc widać, że włożyła w napisanie tej książki swoje doświadczenie.

Podręcznik pt. „Tarot” wchodzi w skład serii „Ezo Księgi”, w ramach której zostało wydanych już pięć części: „Czytanie z dłoni”, „Sennik praktyczny”, o którym pisałam TUTAJ, , „Astrologia” i „Horoskop miłosny”. Wszystkie mają podobną szatę graficzną, a różnią się kolorami. Każda z nich została wydana w dużym formacie, natomiast treść jest wydrukowana na ekologicznym papierze. Niestety, dla osób o słabszym wzroku czytanie może stanowić problem, bo zastosowana została mała czcionka.

Napisała ją z myślą o wszystkich tych, którzy pragną poznać język tarota i zrozumieć jego przekaz. Ujęła zagadnienia tak, by były przystępne dla każdego, a zwłaszcza dla osób początkujących. Najpierw przybliża nam w skondensowanej formie historię tarota, jego drogę, jaką przebył przez wiele wieków, by ponownie uaktywnić się w obecnych czasach. Przy okazji autorka obala wiele mitów związanych z tymi kartami, odczarowuje jego nieprawdziwe znaczenia i pokazuje przyjazną stronę tego, co karty chcą nam przekazać w odczytach. W pierwszym rozdziale zatytułowanym „Początki” zamieściła najważniejsze informacje i porady dotyczące instrukcji postępowania z talią kart, od chwili ich zakupienia, aż po prowadzenie odczytów oraz oczyszczanie po takim seansie.

Najobszerniejszą częścią są oczywiście dokładne opisy poszczególnych kart. Autorka podeszła do tematu inaczej, niż jest to w innych tego typu publikacjach, gdyż najpierw omawia Małe Arkana, a potem Wielkie Arkana. Uważam, że jest to bardzo dobra propozycja dla osób zaczynających swoją przygodę z tarota, gdyż każda karta została dosyć obszernie opisana z uwzględnieniem ułożenia kart w pozycji prostej i odwróconej.

Czy w dzisiejszych czasach jest miejsce dla tarota? Uważam, że tak, gdyż nie trzeba koniecznie używać ich tylko i wyłącznie do poznawania przyszłości. To świetny, wiarygodny i szczery do bólu doradca, który zawsze powie prawdę, odpowiednio pokieruje naszą drogą, pomoże podjąć ważne i mniej ważne decyzje, więc warto poznać jego symboliczny sposób wyrażania się.

Recenzja Księgi I: "Czytanie z dłoni"

Recenzja Księgi II "Sennik praktyczny"

Recenzja Księgi III "Astrologia"

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem RM

Wydanie: I
Data premiery: 23.10.2024r.
Ilość stron: 160
Wymiary: 165x235 mm
Oprawa: miękka
ISBN 788381519090
Wydawnictwo RM
Moja ocena: 5/6

[150./24] 1665. - "Jak dawniej jadano"

"Jak dawniej jadano"

Andrzej Fiedoruk

„Współczesna kuchnia to zglobalizowany konglomerat kultur, produktów i usług ze wszystkimi jego wadami i zaletami.”

Dziś, gdy zasiadamy przy stole, by spożyć przygotowany posiłek lub gdy po prostu idziemy do jakiejś restauracji, by spędzić tam miło czas przy ulubionych potrawach, nie zastanawiamy się, jak ta sfera naszego życia wyglądała chociażby jeszcze 50, 100 i więcej lat temu. Dopiero, gdy spojrzymy wstecz na historię w ujęciu kulinarnym, dostrzegamy różnice między dawnymi czasami, a obecnymi. Takie spojrzenie umożliwia nam publikacja pt.: „Jak dawniej jadano?”, napisana przez pana Andrzeja Fiedoruka, który ma na swoim koncie wiele książek o tematyce kulinarnej, ale takie, które przybliżają wiedzę o jego regionie. Napisał m.in. publikacje, takie jak „Chleb. Domowy wypiek”, „Kawa bez tajemnic”, „Herbata bez tajemnic”, „Historia podlaskich smaków”, ale też kryminał „Krwawe tropy”.

Swoimi kulinarnymi zainteresowaniami obejmuje przede wszystkim związane z tym tematem obyczaje, historię i wiedzę, niż przepisy. Tak przynajmniej jest w „Jak dawniej jadano”, w której można znaleźć dawne receptury niektórych dań, ale przede wszystkim przekazuje ogrom informacji na temat historii polskiego stołu. Sięga aż do czasów naszych przodków ukazując słowiańskie zwyczaje, poprzez kuchnię piastowską, renesansową, barokową, międzywojenną, wojenną aż po czasy PRL-u. Dowiadujemy się co jadali i w jaki sposób to robili zwykli ludzie, ale też szlachta, królowie i ci najubożsi, jakimi byli wówczas chłopi. Można zauważyć jak wiele zmieniło się na przestrzeni kilkunastu wieków nie tylko w tym, co jadano, ale w jaki sposób, jaka obowiązywała etykieta, skąd czerpano jedzenie, jak radzono sobie w trudnych czasach wojennych, a jak w czasie zaborów.

„Jak dawniej jadano” to niezwykła podróż przez kulinarne obyczaje, smaki, zapachy, prowadząca nas przez spiżarnie, kuchnie, piwnice, ale też przekazująca mnóstwo ciekawostek na temat poszczególnych produktów, dań, napojów, zup, wypieków, znanych, nieznanych i zupełnie zapomnianych. Dziś wiele z tych potraw może budzić zdziwienie, z pewnością nie wszyscy chętnie by po nie sięgnęli, podczas, gdy mamy pod ręką w sklepach szeroki wybór produktów żywnościowych. Tłem dla tej wiedzy są realia ówczesnego świata powiązane z faktami historycznymi, warunkami ekonomicznymi, egzystencjalnymi, archeologicznymi odkryciami i prowadzonymi badaniami. Temat został ujęty obszernie, dogłębnie i rzetelnie, ukazując na czym polega charakter kuchni polskiej i co w ogóle ten termin oznacza..

Jest to publikacja oparta na szerokiej bibliografii, z której autor dosyć często korzysta, przytaczając fragmenty z niektórych dawnych książek kucharskich, tytułów publicystycznych, ale też współcześnie wydanych opracowań. Nie zupełnie mogę się zgodzić z opisem na okładce, że „książkę czyta się niczym powieść”, gdyż nie jest ona napisana lekkim, beletrystycznym stylem, dlatego czytanie zabiera trochę czasu. Nie jest możliwe przebrnąć przez nią za jednym razem, tym bardziej, że liczy sobie ona ponad 400 stron. Zabrakło mi w niej ilustracji, które z pewnością uatrakcyjniłyby to wydanie, oraz z pewnością plusem byłaby nieco sztywniejsza okładka. Jednak jest to pozycja godna uwagi, gdyż ukazuje nam kulinarną historię polskich obyczajów związanych z jedzeniem. Uświadamia nam, jak bardzo zmienił się świat, nie tylko po względem cywilizacyjnym, ale też pod kątem upodobań żywieniowych.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Wydanie: I
Data premiery: 18.09.2024r.
Ilość stron: 432
Okładka: Miękka
Wymiary: 205 x 140 mm 

ISBN 978-83-8151-894-9

Wydawnictwo: RM
Moja ocena: 4/6

[121./24]1636. - Ezo Księgi - Księga II: "Sennik praktyczny"

"Sennik praktyczny"

seria: Ezo Księgi

Księga druga

Elwira Sowińska

„Sny wyrażają to, czego sami 

nie potrafimy ująć w słowa”

Sen spełnia w naszym życiu ważną rolę i wypełnia w co najmniej 1/3 nasze życie. Bez niego nie potrafilibyśmy normalnie funkcjonować, zregenerować sił, zrelaksować się, wzmocnić naszego organizmu i zacząć nowy dzień z nowymi siłami, więc z pewnością jest ważny dla naszego zdrowia, zarówno fizycznego, mentalnego i energetycznego. Jednak sen to nie tylko forma wypoczynku, to także obszar, który niesie ze sobą wiele informacji zawartych w naszych tzw. marzeniach sennych. Najczęściej zapominamy o nich z chwilą przebudzenia i nie przywiązujemy do nich większej uwagi. Tymczasem niosą one ze sobą mnóstwo informacji, które mogą nam pomóc w trudnych sytuacjach, problemach czy ścieżce duchowej. Sny są bramą do innego świata, dzięki którym mamy łączność z samym Źródłem. Przemawiają do nas poprzez symbole, które odpowiednio rozszyfrowane są skarbnicą wiedzy sięgającej naszej duszy. W poznawaniu języka tych symboli pomaga autorka  „Sennik praktyczny” , w której znajdziemy mnóstwo informacji na temat tego, co pojawia się w naszych snach i jak je interpretować. 

Zostało udowodnione, że sny pojawiają się w drugiej fazie snu tzw. fazie REM, która nie trwa długo, bo tylko kilka do kilkudziesięciu minut. To wówczas uwalniana jest nasza podświadomość, która kreuje nam różne obrazy. Są to często wizje oderwane od rzeczywistości, które w realnym życiu są niemożliwe, ale też ukazują nasze lęki, marzenia, potrzeby, ważne dla nas sprawy, a także  wskazówki. Niestety, wiele osób nie pamięta swoich snów, ale nawet ich strzępki mają znaczenie. I wówczas warto sprawdzić, co to dla nas oznacza, bo może to być ważna dla nas informacja. Jedni w to wierzą, inni nie, ale znaczenie snów zawsze interesowało ludzi, od starożytności do współczesności. 

„Świat realny i świat snu przenikają się, wpływają na siebie, 

a momenty ich spotkania stanowią kluczowe węzły 

w naszym rozwoju osobistym i społecznym.”

Kim jest pani Elwira Sowińska i jakie ma doświadczenie w tym temacie, nie wiadomo, bo nie znalazłam o niej żadnych informacji, poza tą, że jest badaczką symboli sennych i autorką książki „Czytanie z dłoni”, więc można wysnuć wniosek, że ezoteryka jest dla  niej bliskim tematem. Bibliografia wskazuje na bogaty zestaw publikacji, z których czerpała wiedzę na temat znaczenia snów. 

W swoim poradniku skupiła się bardziej na praktycznej stronie zagadnienia zbierając hasła związane z jego głównym tematem tym, niż na teoretycznej wiedzy o snach. To, co istotne autorka ujęła w skondensowany sposób w krótkim wstępie na początku książki przekazując to, co istotne w głównym temacie jej publikacji. Nie rozpisuje się za bardzo na temat teorii snów, gdyż można znaleźć o tym mnóstwo informacji w sieci i innych poradnikach. 

Autorka skupiła się bardziej na tym, co ukazuje się nam podczas snu, czyli najważniejsze jest to, co zawarte zostało w części drugiej, obszernej, wypełnionej mnóstwem różnych haseł ułożonych alfabetycznie, więc nie ma problemów z odnalezieniem potrzebnej informacji. Mają one krótkie opisy dające wgląd w znaczenie każdego symbolu. Czasami rozszerzone są o dodatkowe elementy, które są związane z danym hasłem np. WINDA, przy której ważne jest, czy jedzie ona w dół, czy w górę, czy jesteśmy w niej sami, czy z kimś, czy tylko ją widzimy itd.

Plusem tej publikacji jest duży format wydania i uporządkowane ułożenie haseł oraz ładna, klimatyczna okładka, która niestety jest miękka, a brzegi książki są klejone, co nie gwarantuje trwałości. Zabrakło mi też kolorów w całej treści, co nadałoby publikacji atrakcyjnego wyglądu. Jednak, mimo tego jest to publikacja, która pomaga nam zrozumieć, co nasza podświadomość chce nam przekazać i czasami właśnie ta wiedza może nam pomóc rozwiązać ważne sprawy w naszym życiu.

Recenzja Księgi I: "Czytanie z dłoni"

Recenzja Księgi III "Astrologia"

Recenzja Księgi IV "Tarot"

Wydanie: I

Data premiery: 17.07.2024r.

Ilość stron: 224

Wymiary: 165x235 mm

Oprawa: broszurowa klejona

ISBN 978-83-8151-870-3

Wydawca: Wydawnictwo RM

Moja ocena: 4/6

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem 

1496. - "Cholesterol pod kontrolą"

"Cholesterol pod kontrolą"

Agata Lewandowska

Wydanie: I

Data premiery: 17.05.2023r.

Liczba stron: 192

Wymiary: 230 x 170 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN 978-83-8151-514-6

Wydawnictwo RM

Moja ocena: 6/6

„Staraj się postępować w zgodzie ze sobą i ze swoimi upodobaniami.”

Jednym z problemów zdrowotnych, z jakimi mierzy się spora część społeczeństwa jest podwyższony poziom złego cholesterolu. Statystyki pokazują, że niemal 20 mln Polaków może mieć ten problem. Za taki stan odpowiada przede wszystkim nasz sposób odżywiania, którym możemy sobie zarówno zaszkodzić, jak i pomóc, o czym przekonuje książka „Cholesterol pod kontrolą”.

Pani Agata Lewandowska jest z zawodu dietetyczką i na bieżąco śledzi najnowsze badania naukowe, by uzupełniać swoją wiedzą. Ma na swoim koncie kilkanaście poradników na temat zdrowia. Ja miałam możliwość poznać jej publikację na temat Hashimoto pt. „Dieta w chorobie Hashimoto”, z wieloma przydatnymi informacjami i przepisami, więc z chęcią sięgnęłam po kolejną książkę tej autorki.

„Cholesterol pod kontrolą” został wydany w większym od standardowego formacie, więc zawarte w niej kolorowe fotografie, którymi opatrzone są proponowane potrawy, są duże i wyraźne. Sięgając po tę książkę miałam nadzieję, na sporą porcję przepisów i faktycznie nie brakuje ich w całym poradniku. Uzupełniają one prezentowaną treść, w której autorka omawia różne zagadnienia związane z głównym tematem książki. Wśród pięćdziesięciu propozycji są pasty śniadaniowe, potrawy bez dodatku jaj, dania jarskie, rybne, sałatki i surówki, zapiekanki, ale też desery i zdrowe wypieki. Bez problemów można odnaleźć ten przepis, który chcielibyśmy wykorzystać, gdyż wszystkie potrawy zostały wymienione w spisie treści, oraz w alfabetycznie ułożonej liście umieszczonej na końcu książki.

Zasada, jaką zastosowała autorka w przedstawieniu swojej wiedzy opiera się na tym, by jak najbardziej wszystko było przejrzyste i łatwe do zastosowania. Materiał został podzielony na 12 części, z których dwa pierwsze rozdziały mają charakter wyłącznie teoretyczny, a ostatni stanowi podsumowanie całości. Od trzeciego rozdziału informacje teoretyczne przewijają się z porcją przepisów związanymi z produktem i tematem, o którym opowiada w danej części. Najpierw omawia główne zagadnienie, któremu poświęcony jest rozdział, a po nim zamieszczone zostały przepisy nawiązujące do poznanej treści. Na przykład, jeżeli poświęca uwagę spożywaniu jajek, obalając przy okazji panujące mity, to w tym samym rozdziale znajdziemy kilka przepisów, które uwzględniają przedstawione zasady i informacje. Poza przepisami, materiał uzupełniony został tabelkami, zestawieniami, wyszczególnieniami, dzięki którym całość sprawia wrażenie uporządkowanej treści, a przy tym nie przytłacza ona zbyt długimi opisami, więc czytanie poszczególnych zagadnień przebiega bez trudności. 

Autor porusza w tej książce wiele zagadnień, które wzbudzają często kontrowersje, wątpliwości i funkcjonują, jako mity, które nie zawsze zgadzają się z rzeczywistością. Przede wszystkim uświadamia, dlaczego zbyt wysoki poziom złego cholesterolu jest dla nas niebezpieczny, jakie choroby wywołuje oraz jakie elementy diety wpływają pozytywnie na poziom cholesterolu. Doradza, jakie produkty podwyższają zły cholesterol, jak komponować posiłki, które produkty lepiej jest wyeliminować z naszego jadłospisu, a jakie możemy spożywać mając na względzie swoje zdrowie oraz podpowiada jak dostosować dietę do indywidualnych potrzeb i upodobań. 

Dowiadujemy się czy ma sens dieta beztłuszczowa lub niskotłuszczowa, co jest lepsze: masło czy margaryna, jak zmniejszyć spożycie mięsa, a przy tym poznajemy fakty i mity na temat ryb i jak przyrządzać posiłki bezmięsne, by było smaczne. Pani Agata odnosi się do kwestii spożywania nabiału, szczególnie śmietany, a także, wskazuje, które warzywa, owoce i zboża obniżają cholesterol. Podpowiada też, w jaki sposób wprowadzać zmiany w odżywianiu, by nie były uciążliwe i przebiegały w przyjemnym nastroju. Proponuje różne sposoby gotowania, dzięki któremu z łatwością zostanie obniżony zły cholesterol. 

Wiedza przedstawiona została w pigułce, ale w wystarczającej ilości, by zrozumieć problem i dowiedzieć się, jak mu zaradzić. Z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie wśród wielu propozycji, które uświadamiają jak się odżywiać, by było to dla nas smaczne, ale przede wszystkim zdrowo.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu Sztukater

974. - "Bez marnowania"

Bez marnowania
Kuchnia Zero Waste
Anna Lena Lesz

Wydanie: I

Data premiery: 16 września 2020 r.

Liczba stron: 276

Wymiary: 230 x 160 mm

Okładka miękka

Wydawca: Wydawnictwo RM

„Gotowanie w duchu zero waste to oszczędność własnego czasu i pieniędzy.”

Czas spędzony w kuchni owocuje wieloma pysznymi daniami i wypiekami, ale też z pozostawianiem niewykorzystanych składników, resztek, z którymi nie wiadomo często co zrobić i jak efektywnie je wykorzystać. Autorka książki „Bez marnowania” podpowiada jak z prostych pozostałości po kulinarnych działaniach wyczarować smakowite potrawy.

Anna Lena Lesz jest filologiem, mamą dwóch urwisów, żoną i blogerką kulinarną. Prowadzi stronę www.zjem-cie.pl. Preferuje potrawy kuchni klasycznej, ale też wege i fit. Wychowała się w domu, w którym jedzenie było szanowane i wykorzystywano wszelkie resztki z obiadu, czerstwe pieczywo czy pozostałości po gotowaniu wywaru. Dzięki tego typu działaniom kuchenne gospodarowanie otrzymało swoją szufladkę pod nazwą Zero Waste i dla coraz większej liczby osób jest ona wyznacznikiem stylu życia. Po raz pierwszy ten termin został użyty już w latach 70. w Kalifornii przez chemika dr Paula Palmera.

W swojej książce autorka udziela wielu porad i nakreśla problem marnowania jedzenia, pokazując najczęstsze błędy, jakie popełniamy przy gospodarowaniu swoimi zasobami żywności.

W części pierwszej opisuje na czym polega świadome planowanie zakupów, w jaki sposób przechowywać żywność, co powoduje, że kupujemy więcej niż potrzebujemy oraz podpowiada jak układać produkty w lodówce, zwłaszcza te, które nie zostały zjedzone i udziela wielu wskazówek dotyczących zasad przygotowania potraw, a także maksymalnego wykorzystania posiadanych artykułów spożywczych.

Część druga to praktyczny materiał, w którym znajdziemy przede wszystkim mnóstwo ciekawych przepisów, które zostały ujęte w przejrzysty i dobrze zaplanowany sposób. Wśród ponad 100 przepisów, znajdziemy propozycje dań z mięsa i warzyw użytych wcześniej do gotowania rosołu, białek i żółtek pozostałych po wypiekach, nabiału z kończącym się terminem ważności, resztki wędlin, owoców i czerstwego pieczywa. Okazuje się, że można z nich skomponować wartościowe i smaczne posiłki na śniadanie, obiad lub kolację, a także przygotować wypieki, desery i napoje oraz przystawki. Każdy przepis zawiera krótki opis potrawy, czasami jakąś ciekawostkę oraz listę składników, dodatkowe wskazówki i podpowiedzi pozwalające na modyfikację potrawy. Warto zaznaczyć, że cała publikacja jest bardzo kolorowa, gdyż na niemal każdej stronie widnieją duże barwne fotografie zarówno z prywatnej kolekcji autorki, jak i zdjęcia, na których zostały zaprezentowane proponowane dania.

Moda na zero waste ostatnio bardzo mocno wkracza w nasze kulinarne progi. To dla wielu osób styl życia, który wyznacza im drogę do oszczędnego i mądrego planowania oraz wykorzystywania żywności. Każda gospodyni pragnie jak najlepiej spożytkować to, co ma w swojej spiżarni, by nie zmarnować żadnego wartościowego produktu. Na świecie są miejsca, gdzie brakuje żywności i mnóstwo osób nie zna uczucia sytości, a mimo to w naszych domach czy restauracjach zbyt często jedzenie ląduje w koszach na śmietniku. Warto zatem zadbać o rozsądne zarządzanie tym, co posiadamy. Zwłaszcza teraz, w okresie świątecznych przygotowań bywa, że kupujemy za dużo, nie jesteśmy w stanie wszystkiego wykorzystać i w efekcie wiele żywności ląduje w koszu.

Książka „Bez marnowania” z pewnością będzie pomocna w wykorzystywaniu jak najlepiej zapasów zgromadzonych w naszych lodówkach. To poradnik pełen inspiracji, pomysłów i praktycznych porad dla każdej pani domu, która ceni sobie gospodarne zarządzanie kulinarną stroną życia swoich domowników. Autorka pokazuje, że ze zwykłych produktów, a także składników uważanych za odpadki, można wyczarować niecodzienne dania cieszące podniebienia najbardziej wykwintnych smakoszy.

Książkę przeczytałam, dzięki wydawnictwu: