[11./25] -1724. "Serce w grze"

"Serce w grze"

Justyna Wnuk

„Najlepsze rzeczy w życiu nie przychodzą łatwo,

trzeba się o nie postarać.”

Miłość. Jedni w nią wierzą i pragną jej doświadczyć w swoim życiu i to takiej na całe życie, a są i tacy, jak bohaterka książki „Serce w grze”, która nie uznaje jej obecności i nie pragnie związku na stałe. Już wkrótce przekonuje się, że miłość przychodzi w różny sposób, a chyba nie spodziewała się, że u niej da o sobie znać walnięciem w nos z łokcia.

Aida Manzano jest młodą pisarką romansów, ale już zyskała sobie sympatię czytelników. Nikt nie wie jak naprawdę się nazywa, bo tworzy pod pseudonimem, a oficjalnie pracuje w kolekturze. 

Na ten mecz nie chciała iść, ani na żaden inny. Z prostego powodu: ona po prostu nie cierpi piłki nożnej, a więc, wiadomo, nie znosi też piłkarzy. Zastajemy ją mimo to w trakcie meczu, gdy na trybunach kibice szaleją, ale nie Aida. Ona się nudzi i prawie usypia, co oburza przyjaciółkę, Katalinę Montes, która przyszła tutaj dla swojego chłopaka, który gra w drużynie piłkarskiej. Aida jest tu tylko dlatego, że ona ją o to błagała. Gdy w końcu mecz dobiega końca, dziewczyna rusza z tłumem do wyjścia i nagle, ni stąd ni zowąd otrzymuje mocny cios, na co reaguje słowotokiem wypełnionym złością. Nie wie, że ma przed sobą gwiazdę FC Barcelony, uwielbianego przez fanów piłkarza, Nikomede Leara Aragona Verte.

Miałam już okazję poznać książki pani Justyny Wnuk, a właściwie jej dylogię „Sabatia”, którą debiutowała dwa lata temu, a dokładnie 25 stycznia 2023 roku. Teraz autorka powraca z nowym tytułem, jednotomowym i w zupełnie innym stylu. „Sabatia" była romansem mafijnym, natomiast „Serce w grze”, jak sugeruje tytuł i okładka, to romans sportowy, a do tego dziejący się na tle rozgrywek w piłkę nożną, co nie często zdarza się w powieściach tego typu.

Nieźle się bawiłam obserwując przepychanki słowne między Aidą i Niko, które okraszone są sarkazmem, zabawnymi ripostami i nasycone chemią, jaka od początku tworzy się między nimi. Polubiłam ich od razu, co u mnie jest rzadkością, gdyż z reguły postać kobieca ma irytujące cechy. Tutaj Aida jedynie na początku podnosiła mi ciśnienie, gdy podejmowała decyzje oparte jedynie na chęci zaspokojenia seksualnych pragnień. A takie ma, gdy spotyka się co jakiś czas ze swoim byłym już chłopakiem, Dario Diaza, nie zauważając, że on traktuje ją bez szacunku, wykorzystując ją jedynie, jako łatwą dziewczynę do łóżkowych akcji bez zobowiązań. Tutaj autorka pokazuje, jak nieopatrznie można wpakować się w kłopoty, traktując seks, jako główny element relacji. Jak świat światem, bez względu na obyczaje i zmiany światopoglądowe w relacjach damsko-męskich, w tej kwestii niewiele się zmieniło. Zawsze znajdą się faceci typu Dario, którzy będą traktować takie kobiety jak Aida z lekceważeniem i przedmiotowo, określając je w jednoznaczny sposób, którego nie będę tu przytaczać. Postać Dario nadaje tej powieści pewnej drapieżności i poczucia zagrożenia, więc fabuła staje się bardziej urozmaicona i nie skupia się jedynie na miłości między głównymi bohaterami. 

Bo to, że miłość da tu sobie znać, można było się spodziewać. Aida i Niko, po pierwszym spięciu, w końcu dochodzą do porozumienia. Dziewczyna daje szansę rozwinąć się swemu uczuciu do przystojnego piłkarza, bo to po jej stronie zostało podjęcie kroków w tym kierunku. Niko od początku jest pod jej wrażeniem i szuka wszelkich sposobów, by dziewczynie zaimponować i przekonać ją do siebie. Bardzo podobała mi się jego pomysłowość i determinacja, która w końcu zostaje nagrodzona, co nie dziwi w tego rodzaju powieściach. Nie brakuje oczywiście scen erotycznych, ale nie są one rażące i przeładowane, lecz jedynie uzupełniają fabułę dodając jej trochę pikanterii. Są też tajemnice, które w odpowiednim momencie się wyłaniają, ale też dylematy związane z życiowymi zakrętami losu i przeszłością. Wprawdzie nie od razu wiemy o niej wszystko, ale stopniowo wyłania się z burzliwej i namiętnej relacji bohaterów, pokazując, że do wygrania meczu o serce trzeba nie raz obrać rozsądną i zdecydowaną taktykę.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem

Wydanie: I

Data premiery: 06.11.2024r.

Ilość stron: 406

Wymiary: 130x210 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN 978-83-8373-369-2

Wydawnictwo: Amare

Moja ocena: 6/6

[180./24]. 1695. - "Maple Hills" Tom I: "Icebreaker"

"Icebreaker"

Seria: Maple Hills

Tom pierwszy

Hannah Grace

„Żaden związek, przyjaźń, czy cokolwiek innego

nie przetrwa braku szczerości.”

Romanse sportowe mają swoich zwolenników i ja sięgam też po tego rodzaju literaturę od czasu do czasu. Można zauważyć, że w takich powieściach tłem dla fabuły jest najczęściej hokej. Natomiast nie spotkałam jeszcze książki, w której sportowym wątkiem byłaby jazda figurowa na lodzie, a tak się dzieje w pierwszej odsłonie serii „Maple Hills” zatytułowanej „Icebreaker”.

Anastasia Alien jest ambitną, młodą dziewczyną, która ma jeden cel: występ w łyżwiarskiej reprezentacji kraju. To sprawia, że każdy wolny czas spędza na lodowisku ćwicząc ze swoim partnerem łyżwiarskim, Aaronem Carlislem. Aaron jest najlepszym łyżwiarzem figurowym na Uniwersytecie Kalifornijskim mieszczącym się w Maple Hills. Ta miejscowość jest miejscem akcji w przeważającej części fabuły.

Anastasia ma luźne podejście do związków, które traktuje bez zobowiązań i tylko po to, by rozładować seksualne napięcie. W tym celu od czasu do czasu spotyka się z Ryanem Rothwellem, który ma podobne podejście do relacji damsko-męskich. Wszystko zmienia się niebawem, gdy droga kariery Anastasii łączy się z drogą kariery Nathana Hawkinsa. A to dlatego, że lodowisko, na którym ćwiczą hokeiści, zostało zniszczone, więc pozostaje im trenować na jedynym lodowisku, które należy do zawodników łyżwiarstwa figurowego.

Nathan Hawkins studiuje medycynę sportową, a od roku jest kapitanem drużyny hokejowej. Nie dało się go nie lubić, mimo że nie jest nieskazitelny, ale ujmował swoją troskliwością, spostrzeżeniami, rozsądkiem, mądrym podejściem do życia i sportu. Jego wewnętrzne rozterki, przemyślenia i nieugiętość w zdobyciu Anastasii były ujmujące i rozbrajające.

Anastasia to kolejna bohaterka, które mnie denerwowała swoim zachowaniem, dziecinnymi reakcjami, nieadekwatnymi do sytuacji. Boczy się o bzdury, ma pretensje o sprawy, które można rozwiązać poprzez chociażby rozmowę i wysłuchanie drugiej strony. Problemem zatem jest u niej komunikacja i zrozumienie drugiej osoby.

Książkę czytało mi się dosyć szybko, gdyż lubię takie historie, w której spotykają się dwa zadziorne charaktery. Wprawdzie czasami niektóre dialogi i sytuacje były irytujące, podobnie, jak zachowania głównej bohaterki, ale w sumie spędziłam przy niej kilka miłych godzin. Fabuła nie pędzi jak wariatka, ale stopniowo wprowadza nas w świat hokeistów i łyżwiarzy figurowych. Poznajemy ich trud i wkład w to, by na zawodach i meczach pokazać się od jak najlepszej strony. Wymaga to wielu wyrzeczeń, samozaparcia, dyscypliny i ćwiczeń, by osiągnąć zamierzony cel. Jednak z niektórymi rygorystycznymi zaleceniami trzeba uważać i ta kwestia wyłania się z tej historii. Chodzi przede wszystkim o zbyt restrykcyjne wymagania utrzymania odpowiedniej sylwetki. Tutaj chodzi o zachowanie wagi ciała, która pozwoli lepiej wykonywać figury na łyżwach. Jednak w życiu, dotyczy to także osób, które za wszelką cenę chcą być szczupłe stosując zbyt drastyczne diety, unikając niektórych potraw, byle tylko nie przytyć. Nie zdają sobie sprawy, jak bardzo sobie szkodzą takim podejściem, podobnie jak Anastasia, która ściśle przestrzega narzuconego programu żywieniowego. To jeden z trudnych tematów zawartych w tej powieści, co czyni ją wartą poznania.

Opis na okładce w skrócie przybliża jedynie niewielki fragment fabuły, gdyż sytuacja w niej opisana to zaledwie niewielki fragment tego, co dzieje się na kartach książki. Zanim do niej dochodzi, mija sporo czasu i właściwie od tego momentu zaczyna być bardziej ekscytująco. Nie brakuje też erotycznych wstawek, które można pominąć. Nie ma na szczęście ich zbyt wiele, ale gdyby nieco je skrócić, z pewnością książka byłaby chudsza. Poza tym Pani Hannah Grace nie jest mistrzynią opisywaniu tego rodzaju scen, gdyż zabrakło mi tzw. „chemii” między bohaterami.

Fabuła obfituje w spore grono osób, o których autorka opowiada wraz z poszczególnymi wątkami związanymi z głównymi postaciami. Ich punkt widzenia obserwujemy w narracji naprzemiennej, a oni z kolei przybliżają nam swoich kolegów, przyjaciół i rodzinę. To sprawia, że jest dużo opisowych partii materiału, zwłaszcza w początkowych rozdziałach, więc trudno mi było skupić się na jakimś jednym wątku i nawet zastanawiałam się, o czym właściwie jest ta opowieść. To kształtuje się później. 

„Icebreaker” została wydana w pięknej oprawie, usztywnionej i ze szytym grzbietem. Do tego brzegi kartek są bawione, które złożone razem uwypuklają rysunek łyżwiarskiego obuwia. Początkowo jest nieco chaotycznie, zbyt obszernie o osobach drugoplanowych, ich sytuacji, ale też nie wszystko jest jasne. Autorka ma bowiem manię pokazywania jakiejś sytuacji, ale nie od razu wyjaśnia czego ona dotyczy, kto z kim rozmawia i w jakim otoczeniu coś się dzieje. Wychodzi to kilkanaście wersów dalej, ale było to dla mnie dezorientujące. Na szczęście w dalszej części już akcja płynie szybciej, a wydarzenia są bardziej wciągające.

To kilkuwątkowa historia poruszająca ważne kwestie związane ze środowiskiem sportowym i studenckim. Autorka opowiada w niej m.in. o umiejętności współpracy, ale też o przyjaźni, transformacji swoich priorytetów, ale też o tym, że miłości nie da się zaplanować. Ona przychodzi w nieoczekiwany sposób, niezapowiedziana i potrafi cierpliwie czekać na swój czas.

Tom II "Wildfire"

Tom III "Daydream"

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem:

Wydanie: I

Data premiery bez barwionych brzegów: 1.08.2023r.

Data premiery z barwionymi brzegami: 03.09.2024r.

Data premiery angielskiej edycja I: 23.08.2022r.

W oprawie zintegrowanej ma 512 stron

W oprawie miękkiej ze skrzydełkami: ma 450 stron

Wymiary: 140x205

Tłumacz: Aleksandra Szymił

ISBN 978-83-8335-398-2

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: 5/6

[174./24]1689. - "Off-Campus" Tom IV - "Cel"

"The Goal. Cel."

Seria: Off-Campus

Tom czwarty

Elle Kennedy

„Nieważne, ile masz zer na koncie. 

Każdy z nas cierpi. I każdy kocha. 

 Jesteśmy tacy sami.”

Z pewnością każdy z nas ma w otoczeniu kogoś, kto wzbudza od razu niechęć i raczej nie pragniemy z tą osobą zawierać jakichkolwiek znajomości. Ja tak miałam z bohaterką książki „The Goal. Cel”, która także w swoim otoczeniu nie ma dobrej opinii i zbyt wielu przyjaciół.

Nic dziwnego, bo Sabrina James to osoba pełna tajemnic, ale i kontrowersyjnych zasad. Pozornie podchodzi lekko do życia, korzysta z niego w sposób bardzo swobodny, ale w efekcie jest kobietą mocno stąpającą po ziemi. Ma swój wytyczony plan, by osiągnąć wymierzony cel, a jest nim ukończenie college’u, potem studia na wydziale prawa i znalezienie dobrze płatnej posady w renomowanej kancelarii prawniczej. W ten sposób chce wyrwać się z dotychczasowego środowiska i domu, z którym nic ją nie łączy, poza traumatycznymi doświadczeniami. Droga do celu nie jest jednak łatwa, gdyż nie ma na to środków finansowych, więc Sabrina podejmuje się niezbyt satysfakcjonujących zajęć, by spełnić marzenia. Do tego niepotrzebne są jej stałe związki, a na jednorazowy seks zawsze znajduje chętnych. I ten plan z pewnością by się powiódł, gdyby nie spotkała Johna Tuckera.

Tę parę poznaliśmy już we wcześniejszych częściach serii "Off-Campus". Tucker ujmował swoją osobowością, spokojem, szczerością, zrównoważeniem, umiejętnością przyrządzania dla współlokatorów pysznych dań i opanowaniem.

By lepiej poznać te dwie osoby, fabuła czwartej części „Off-Campus” cofa nas w czasie do chwili, gdy Tucker dostrzega w barze Sabrinę. Ta scena zaistniała w „The score. Podbój”, więc przez większość powieści pojawiają się sytuacje i dialogi, która są znajome, ale pokazane zostały okoliczności od strony Tuckera i Sabriny. Ich naprzemienna narracja towarzyszy nam przez cały czas, pokazując to, czego nie wiedzieliśmy wcześniej, więc wydarzenia przeplatają się z epizodami z „The score.” Jestem pełna uznania dla autorki, że nie pogubiła się w tej historii i potrafiła umiejscowić w odpowiednim momencie poszczególne wydarzenia, które doskonale uzupełniają historię, którą w tle wówczas śledziliśmy.

To opowieść o samotności w tłumie, zwłaszcza dotyczy to Sabriny, która nie może narzekać na towarzystwo, ale ze swoimi problemami jest sama ze sobą. Jej uroda i sposób bycia zachęca do zawierania znajomości, zwłaszcza z mężczyznami, natomiast kobiety patrzą na nią z niechęcią i zawiścią. U mnie Sabrina też nie zaskarbiła sobie sympatii, ale z zupełnie innych powodów. Było mi jej żal, gdy poznałam jej przeszłość i to, jak wygląda naprawdę jej życie, ale z drugiej strony nie mogłam zrozumieć jej podejścia do niektórych spraw. W domu nie może liczyć na wsparcie, gdyż mieszka z babcią i obleśnym ojczymem, więc nie mając innego wyjścia, zawsze wraca do swojego rodzinnego miejsca, z którym nie czuje się związana uczuciowo. Niewiele osób wie, w jakich warunkach spędza czas poza pracą i kampusem. Ze swoimi dążeniami, problemami musi radzić sobie sama. Poznając ją od tej strony, było mi jej żal, ale najczęściej mnie do siebie zniechęcała. 

Ona sama mówi o sobie, że jest „jędzowata, zestresowana i mieszka w rynsztoku.” Dodałabym do tego, że ma luźne podejście do seksu. Można ją określić nawet, jako erotomankę, bo nigdy nie idzie do łóżka dwa razy z tym samym facetem. Jasno określa warunki i ściśle się tego trzyma. Z reguły takie nastawienie do życia mają męscy bohaterowie książek, ale wówczas patrzymy na to z nieco innym dystansem, niż w przypadku kobiet. Sabrina ma opinię kobiety łatwej, z którą spała większa część hokeistów i studentów. Wie czego chce, a czego nie chce zdobyć i jest przekonana, że Tucker nie jest tym, który przebije się przez jej barierę i nie złamie jej zasad gry. Wkrótce życie pokazuje, że w pojedynkę trudno jest pokonywać przeszkody, ale też dziewczyna przekonuje się, że nie wszystko można w życiu zaplanować.

Tucker nie jest typem, który łatwo rezygnuje. Wykazuje wobec niej troskę i chęć zaopiekowania się, ale z kolei ona nie zamierza łamać swoich zasad i wiązać się z kimkolwiek na stałe. On dostrzega w niej coś, czego nie widzą inni. Nie zważa na to, co o niej mówią jego współlokatorzy, znajomi i przyjaciele. Słucha tylko swego serca.

Czwartą i niestety już ostatnią część serii „Off-Campus” czytało mi się fantastycznie, podobnie jak pozostałe tomy. Pani Elle Kennedy pisze w sposób bardzo lekki, więc ja po prostu pochłaniam jej książki za każdym razem, gdy mam okazję sięgnąć po którąś z nich. Uwielbiam styl, prowadzenie poszczególnych wątków, tworzonych bohaterów i sytuacje, w które są wrzucani. Daje możliwość poczucia tego, co przeżywają poszczególne osoby, zarówno ci pierwszoplanowi, jak i pojawiający się w tle. Tetralogia „The-Campus” została wznowiona i uzupełniona spin-off'em pt.: „Efekt Grahama”, co razem stanowi doskonałe zestawienie i wciągającą historię o przyjaźni, życiowych perypetiach, ambicjach i miłości, która nie zawsze od razu zostaje zauważona i doceniona.

Recenzja pierwszego tomu I "The Deal. Układ."

Recenzja pierwszego tomu II "The Mistake. Błąd"

Recenzja tomu III "The score. Podbój"

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Zysk i S-ka

Wydanie II: 01.10.2024r.

Wydanie I: 09.02.2017r. 31.05.2022r.

Premiera wersji oryginalnej: 26.09.2016 r

Ilość stron: 442

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Wymiary: 140x205 mm

Tytuł oryginału: The goal

Tłumaczenie: Anna Mackiewicz

ISBN: 978-83-8335-370-8

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: 6/6

[165./24] 1680. - ""Pucking Around" Tom II

"Pucking Around"

Seria: Jacksonville Rays

Tom drugi

Emily Rath

„Budowanie solidnych fundamentów na piasku wymaga cierpliwości i czasu.”

Tak jak pisałam przy recenzji pierwszego tomu serii „Jacksonville Rays”, dobrze się stało, że wydawnictwo Zysk i S-ka wydało dwa tomy pierwszej części w krótkim odstępie czasu, bo mogłam od razu kontynuować poznawanie tej wciągającej historii. Razem tworzą całość i trudno byłoby mi czekać na ciąg dalszy zbyt długo, po tym jak skończył się tom pierwszy. A tak, mam od razu po skończeniu pierwszej części mogłam sięgnąć po jej kontynuację.

Tom II "Pucking Around" zaczyna się w momencie, w którym się skończył tom pierwszy. Trudno jest powiedzieć cokolwiek o fabule, by nie zdradzić za dużo. Napiszę tylko tyle, że trochę lepiej poznajemy w nim intrygującego Ilmariego, co mnie ogromnie cieszy, gdyż jego postać od początku wzbudzała sympatię i fascynowała. Milczący, zdystansowany, mrukliwy, nieszukający towarzystwa i najczęściej widziany z książką w czasie wolnym, a do tego bardzo skuteczny bramkarz. 

Pierwsza część serii: "Jacksonville Rays"  ujętej w dwóch tomach to zatem dobrze napisany, bardzo ekspresyjny i gorący erotyk z problemami osobistymi, sportowymi i rozgrywkami hokejowymi w tle. Dwa tomy pochłonęłam w ciągu dwóch wieczorów! To zasługa świetnego stylu autorki, niezwykle barwnego, pozwalającego na wczuwanie się w emocje bohaterów, ich problemy, przemyślenia i punkt widzenia. 

Sceny tzw. pikantne mnie nie raziły, gdyż owszem autorka dosyć szczegółowo je opisuje, ale według mnie robi to z pewną dozą finezji nie tracąc przy tym pikantnego języka z minimum wulgaryzmów. Może nie wszystkie ekscesy erotyczne mi odpowiadały, ale tak, jak pisałam wcześniej, jeżeli dzieje się to za zgodą wszystkich stron i bez wyrządzania krzywdy, to jest to sprawa tych osób.

Poza tym autorka ujmuje uczucia, przeżycia, odczucia, emocje w niemal poetyckich zwrotach, na przykład „W jego ramionach czuję się jak światło gwiazd i światło ognia jednocześnie, zimna i gorąca, odległa i tak samo obecna”. Są oczywiście drobne mocniejsze słowa, ale mnie ujęło takie literackie podejście do erotyki. Oddaje piękno chwili bycia ze sobą, cieszenia się ze wspólnego czasu, poddawaniu się uczuciu i czerpaniu z życia, ile się da, a przede wszystkim realizowania swoich pragnień, bez względu na to, co sądzą o tym inni. 

Bohaterowie "Pucking Around" zdają sobie sprawę, że społeczeństwo nie będzie w stanie zrozumieć tego, w jakiej są sytuacji, co ich łączy i że im to pasuje. Jest tak, jak mówi Rachel w pewnym momencie: „Istnieje cały świat fanów hokeja, którzy nas nie zrozumieją. Staną się bezlitośni i okrutni, będą chcieli na zniszczyć”.

I uważam, że nie dotyczy to tylko świata hokeja, ale każdego środowiska. Mam wrażenie, że autorka napisała historię, która wprawdzie wydaje się mało realna, ale powstała po to, by skłonić nas do refleksji i postawić sobie pytanie, jak byśmy zareagowali na tego rodzaju wiadomości o kimś znanym, czy mniej popularnym. Bardzo mi odpowiadał pogląd Imariego "Marsa" Kinnunena w sprawie seksu, gdy stwierdza, że Finowie mają zupełnie inne, bardziej tolerancyjne podejście do tego rodzaju relacji, więc nie widzi nic złego w tym, co robią.

Uważam, że wśród literatury erotycznej, powieść „Pucking Around” to jedna z lepszych książek, jaką miałam okazję przeczytać z tego gatunku. W końcu ktoś dobrze podszedł do tematu, który w naszym życiu pełni ważną rolę, ale wciąż jest tematem tabu dla znacznej części naszego społeczeństwa. Nie chodzi w niej tylko o stronę erotyczną, ale o coś więcej, co widać w drugiej części. Mam na myśli hejt, ocenianie innych tylko dlatego, że prowadzą życie po swojemu.

Dobrze wie o tym Rachel, bo ona w przeszłości doświadczyła dziennikarskiej nagonki, podobnie jak jej brat. I tu podkreślona jest rola rodziny, która zawsze jest gotowa stanąć murem za sobą, bez względu, czego to dotyczy. Związek, jaki tworzą bohaterowie też jest trudny do przyjęcia przez społeczeństwo. Autorka pokazała na przykładzie bohaterów jak ludzie reagują na tego typu relacje. To, że musza trzymać swój związek w sekrecie jest świadectwem tego, jak ludzie podchodzą do nich i co sądzą. Pokazane jest to i tak bardzo łagodnie i niezbyt drastycznie, gdyż myślę, że gdyby taka historia zdarzyła się naprawdę, wówczas byłoby prawdopodobnie większy szum. Trudno mi na przykład, wyobrazić sobie, jak by to było w naszych polskich realiach, gdyby wyszły takie fakty na jaw. Wiele opinii jest nakręcanych przez katolickie kręgi, ludzi wychowanych na tradycyjnych wartościach, nieprzyjmujących inności i tego, że ktoś może mieć zupełnie odmienne poglądy i preferencje seksualne. Jest to też swoisty apel o tolerancję, gdyż każdy ma prawo żyć według swoich zasad, o ile nie szkodzi drugiemu człowiekowi.

Recenzja tomu pierwszego

Książkę przeczytałam w ramach współpracy

z wydawnictwem Zysk i S-ka

Wydanie: I

Data premiery polskiej: 30.07,2024 r.

Data premiery wersji oryginalnej: 20 marca 2023 r.

Ilość stron: 388

Wymiary: 140x205 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Tytuł oryginalny: Pucking Around

Tłumaczenie: Marta Piotrowicz

ISBN: 978-83-8335-319-7

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: 6/6

[163./24] 1678. - "Pucking Around" Tom I

"Pucking Around"

Seria: Jacksonville Rays

Tom pierwszy

Emily Rath

„Czasami to, co jest w najlepszym interesie drużyny, nie zawsze jest w najlepszym interesie zawodnika.”

Romanse sportowe cieszą się popularnością i są częstym tłem dla historii o miłości. Chyba najpopularniejszą dyscypliną w tym gatunku jest futbol amerykański i hokej, gdyż kojarzą się one silnymi osobowościami i atrakcyjnymi zawodnikami, więc pobudzają wyobraźnię nie jednej pisarki. Przy takiej ilości tego rodzaju opowieści, trudno spodziewać się, by zostało stworzone coś oryginalnego, a jednak udało się to pani Emily Rath, która powieścią „Pucking Around” rozpoczyna serię o drużynie „Jacksonville Rays”.

Zaczynając czytać "Pucking Around" nie spodziewałam się, że wszystko rozwinie się w takim kierunku. mimo, że początek to prequel, który wprowadza wątek erotyczny i pokazuje, jaki będzie charakter tej powieści, Zaczyna się jak typowy romans, od spotkania i wspólnie spędzonej nocy. Od razu widać, że autorka postawiła napisać erotyk, gdyż od pierwszych stron pikantna fala wylewa się w dużych ilościach. I nie są to sztampowe, prostackie opisy przypominające instruktaż lub anatomiczny wygląd części ciała, lecz działające na wyobraźnię sceny ukazujące sugestywnie to, co przeżywają bohaterowie.

Dwa miesiące temu Rachel Price była w Seatle na weselu swojego brata bliźniaka Harrisona. W trakcie imprezy jej radość została zgaszona przez niepomyślną wiadomość związaną z odmową przyjęcia do programu stażowego Barkley, na który bardzo liczyła. Przyjęcie do niego wiązało się z szansą na rozwinięcie jej kariery w fizjoterapii sportowej. Topi zatem smutki w hotelowym barze, w którym jest narażona na zaczepki siedzących tam żeglarzy. Z opresji ratuje ją przystojny Jake Compton, który był umówiony ze swoją siostrą bliźniaczką Amy, ale ona nie dotarła z powodu odwołanego lotu. Pozostały mu więc dwa dni do powrotu do swego miasta, natomiast Rachel już następnego dnia musi wracać do siebie. Jednak teraz postanawiają wykorzystać pozostały im czas jak najlepiej.

Nie wiedzą o sobie właściwie nic, jedynie to, że łączy ich niesamowita chemia, której dają upust podczas jednej, niesamowitej nocy. Ona nie wie, że Jake jest jednym z najlepszych obrońców NHL, a on nie ma pojęcia, czym zajmuje się Rachel. Nie znają nawet swoich imion. Nocne godziny okazują się gorące, namiętnie, intensywne i niezapomniane, do tego stopnia, że oboje nie potrafią o sobie zapomnieć. Ona nazywa go Tajemniczym Chłopakiem, a on ją – Tajemniczą Dziewczyną z Seatle. Los ponownie łączy ich ścieżki w sposób zupełnie niespodziewany i w równie nietypowy sposób dla romansów rozwija się ich relacja, gdyż wkrótce okazuje się, że w drużynie Jakcsonville Rays jest jeszcze dwóch mężczyzn godnych uwagi Rachel. Jednym z nich jest Caleb Sanford, pracownik techniczny drużyny Raysów, oraz Ilmari „Mars” Kinnunen, potężnej budowy bramkarz zwany Niedźwiedziem.

Pierwsza odsłona serii pt: „Pucking Around” została wydana w nietypowej formie, gdyż ukazała się w Polsce dwóch częściach, które razem tworzą zamkniętą historię. W wersji angielskiej została wydana w jednym tomie i liczy sobie 756 stron. Na szczęście w polskiej edycji wydawnictwo podzieliło tę historię na dwie części. Uważam, że był to doskonały pomysł, gdyż wydana w jednym tomie w wersji polskiej miałaby aż 900 stron! Nie wiadomo jeszcze, jak będzie z kolejnymi księgami, gdyż w formie oryginalnej druga część serii ma 636 stron, a trzecia – 686, więc prawdopodobnie u nas ukażą się też po dwa tomy każdej historii.

Nic dziwnego, że są one tak obszerne, bo autorka poświęca dużo stron opisom łóżkowym zabawom kochanków. Pisze odważnie i bez zahamowania o seksie, ale wbrew pozorom, powieść nie jest nim przeładowana, chociaż jeżeli pojawiają się tego rodzaju epizody, to zajmują one nawet kilkanaście stron i stąd też jest taka objętość tej części serii. Pokazuje w ten sposób, że w tym obszarze naszego życia nie ma żadnych ograniczeń, o ile kochankowie wyrażają na to zgodę. Poza tym uświadamia, że nie wszyscy podchodzą do seksu tak samo, gdyż każdy w tym obszarze ma swoje preferencje. Jedni lubią klasycznie, po tzw. bożemu, a inni pozwalają sobie na swobodne uruchomienie swojej wyobraźni. Z pewnością jest to zupełnie coś innego wśród romansów sportowych, gdyż w żadnym nie spotkałam się z takim podejściem do relacji i tego rodzaju powiązaniach między głównymi bohaterami. 

Poza warstwą erotyczną toczy się historia ukazująca różne problemy głównych bohaterów, więc można skupić się tylko na tym aspekcie powieści,  jest nim hokej. Nie jestem ekspertką i fanem hokeja, ale uważam, że pani Emily Rath ma pewne pojęcie o tym sporcie i jego regułach gry, co wykazuje w opisach meczów, przygotowań i pojawiających się dylematów. Podobnie jest z tematem medycyny sportowej, która jest drugą warstwą stanowiącą tło dla pojawiających się wydarzeń na pierwszym planie. Wartością dodaną jest zatem możliwość zajrzenia na zaplecze techniczne i medyczne, stanowiące ważny aspekt każdej dyscypliny sportowej. Bez odpowiedniej opieki żaden zawodnik nie jest w stanie funkcjonować. Podkreśla przy tym, jak ważna jest zespołowa współpraca, gdyż żaden z zawodników nie jest sam na lodowisku i zawsze powinien pamiętać, że zawsze może liczyć na kolegów.

Recenzja tomu drugiego

Książkę przeczytałam w ramach współpracy 

z wydawnictwem Zysk i S-ka

Wydanie: I

Data premiery polskiej: 28.05.2024r
Data premiery wersji oryginalnej: 20 marca 2023 r.

Ilość stron: 520

Wymiary: 140x205 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

Tytuł oryginalny: Pucking Around

Tłumaczenie: Marta Piotrowicz

ISBN: 978-83-8335-246-6

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: 6/6

[156./24] 1671. - "Campus Diaries" Tom I

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA!

PREMIERA 22 PAŹDZIERNIKA 2024R.

"Efekt Grahama"

seria: Campus Diaries

Tom Pierwszy

Elle Kennedy

"Ty upadasz, ja cię podnoszę. 

Zawsze."

Biorąc jakąkolwiek książkę autorstwa Elle Kennedy wiem, że się nie zawiodę. Każda jest wyjątkowa, wielobarwna i emocjonalna, a przy tym urocza. Jeżeli masz za sobą serię Off-Campus, książka „Efekt Grahama” dopełnia ją i pozwala dłużej być w jej klimatach, ale też jednocześnie rozpoczyna nową serię pt.: "Campus Diaries". Jeżeli nie znacie bohaterów z Uniwersytetu Briar, to na pewno będziesz chciał ich poznać, bo to wyjątkowi ludzie. Ogromnie się cieszę, że autorka zdecydowała się na napisanie o następnym pokoleniu studentów tej uczelni i dalszych losach drużyny hokejowej, mimo że jak zaznaczyła na końcu, nie ma takiego zwyczaju. Ta seria podobała mi się tak bardzo, że trudno się z nią rozstać i z jej wspaniałymi osobowościami. 

W powieści „Efekt Grahama” poznajemy córkę Hannah Wells i Garretta Grahama, bohaterów pierwszej części serii wyjątkowej serii Off-Campus. Gigi Garrett, tak jak jej ojciec, kocha hokej i stara się być w tym najlepsza. Stawką jest udział w igrzyskach olimpijskich i zdobyć na nich złoty medal. Jednak wciąż nie jest pewna, czy jej się to uda, mimo że nosi sławne nazwisko. Pokazuje tym samym, że dzieciom sławnych osób nie jest łatwo. Muszą włożyć o wiele więcej pracy i wysiłku, by osiągnąć swój cel, niż tym, którzy takich warunków nie mają. 

A tak jest z Lukiem Ryderem, który wszystko, co osiągnął zawdzięcza sobie. Nie miał łatwego dzieciństwa, nikt nie stwarzał mu ułatwień, możliwości, by mógł spełnić marzenia o graniu w hokeja. Jednak udało mu się to zrobić i dziś jest jednym z najlepszych graczy w tej dyscyplinie. Wcześniej, razem ze swoimi kumplami Beckettem i Shanem byli zawodnikami Eastwood. Teraz musieli zmienić miejsce studiowania, gdyż uczelnia w Eastwood przestała istnieć, więc teraz dwie silne męskie hokejowe drużyny musiały się połączyć, by stworzyć machinę nie do zatrzymania. Problem jest jeden: zawodnicy Biar i zawodnicy byłej drużyny z Eastwood się nienawidzą. Nie raz stawali naprzeciwko siebie i zaciekle walczyli o zwycięstwo.  I albo będzie sukces, albo katastrofa. Ryder chciałby być wybrany na tygodniowy obóz dla juniorów Hockey Kings prowadzonego przez Garretta Grahama i Jake'a Connelly’ego, którzy każdego roku wybierają dwóch zawodników z NCAA, jako swoich pomocników w prowadzeniu obozu dla młodych zawodników. Ryder widzi dla siebie szansę, by podszkolić swoje umiejętności u boku hokejowych legend. Jednak nie jest pewien, czy zostanie wybrany przez ojca Gigi. Oboje mają zatem jakieś ważne cele, więc postanawiają iść na pewien układ.

Uwielbiam styl pani Elle Kennedy, która potrafi pobudzić zmysły, zadziałać na wyobraźnię, rozpalić czytelnicze serca i dać poczuć fluidy płynące z tej historii otaczają czytającego, omamiają, kuszą, by przeczytać jeszcze jeden rozdział, potem następny i następny, aż nie wiadomo, kiedy docieramy do końca. A to wprawia w zdumienie, gdyż chciałoby się jeszcze tkwić w tej atmosferze dłużej.

W tym spin-offie dwóch serii Briar U i Off-Campus autorka ponownie stworzyła niesamowitą galerię osób, które zasługują na swoją osobną opowieść. Pokochałam zarówno Gigi i Rydera, jak i innych chłopaków z drużyny, chociażby Shane i Becetta. Opisy rozgrywek, treningów, meczy i buzujących przy tym emocji są realne i namacalne tak, jakbyśmy byli w środku, na boisku i z bliska obserwowali, co się dzieje. Świetnym komentarzem do dziejących się sytuacji jest zapis z audycji prowadzonej przez Garretta Grahama i Jake’a Connelly’ego, którzy omawiają bieżące wydarzenia sportowe. Daje to pewne uporządkowanie wydarzeń i pokazuje problemy, jakie pojawiają się w drużynie Biar’u.

„Efekt Grahama” to smakowita wisienka na torcie, doskonałe zwieńczenie opowieści o studentach z BriarU, których teraz także spotykamy, ale już jako legendy hokeja, na których wzoruje się młode pokolenie. Elle Kennedy ponownie wzburzyła moje emocje, dodając trochę pikanterii, dając ogromną mieszankę emocjonalną i budując stopniowo chemię między bohaterami, co było urocze i momentami zabawne. Sprawiła, że poczułam się tak, jakbym była z wizytą w znanych miejscach i z ulubionymi, dobrze znanymi przyjaciółmi. 

Książkę przeczytałam w ramach współpracy 

z wydawnictwem Zysk - S-ka

Wydanie: I
Data premiery w Polsce: 22.10.2024r.
Data premiery oryginału: 05.09.2023r.
Ilość stron: 576
Wymiary: 140x205 mm
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Tytuł oryginału: The Graham effect
Tłumaczenie: Sylwia Chojnacka
ISBN: 978-83-8335-236-7
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Moja ocena: 6/6

[154./24] 1669. - "D.C. Eagles Hokej" Tom III

„Betrothal or Breakaway”

Seria: D.C. Eagles Hokej

Tom trzeci

Leah Brunner

„Zawsze będziesz moją przyjaciółką. 

Nikt nie rozumie mnie tak jak ty.”

I kolejna przygoda czytelnicza z udziałem drużyny D.C. Eagles za mną! I już żałuję, że nie widzę kolejnych tomów tej serii. Każdy z dotychczasowych wywoływał u mnie mnóstwo emocji, ale teraz, po przeczytaniu „Betrothal or Breakaway” były one całkiem inne, niż w „Desire or Defense” i „Flirtation Or Faceoff". I nie zwracacie uwagi na to, że tytuły nie są po polsku, bo to najmniejszy problem i jedyny. Ja uwielbiam całą serię i każdego z bohaterów, o których ona opowiada.

Najczęściej w tego typu historiach zawsze irytuje mnie postać kobieca, rzadziej, ale też się zdarza, że i męska, jednak w „Betrothal or Breakaway” żadna z głównych postaci, a także drugoplanowych dała się lubić. No może poza Theo, który porzucił Amber, gdy ona był w ciąży, ale na szczęście nie ma go zbyt dużo w tej fabule. Oboje główne postacie ujęły mnie swoją osobowością. W tej części nie ma zbyt dużo sportowych rozgrywek, gdyż fabuła skupia się przede wszystkim na relacji Amber i Forda. Ich przyjaźń, wzajemne zrozumienie, wsparcie i szczerość jest rozbrajająca. Jedynie, czego nie potrafią, to rozmawiać o swoich uczuciach, jakie do siebie czują, a które wybiegają poza przyjacielskie więzi. 

Ford, dzięki swojej przypadłości, pojmuje wiele spraw prosto, bezpośrednio, ma swoje fobie i przyzwyczajenia. Bywają chwile, że postrzega świat oczami dziecka, ale takie dziecko ma w sobie, a to jeszcze bardziej dodaje mu uroku i sprawia, że trudno go nie polubić. Imponował mi swoim stoickim spokojem, mimo że nie raz miał powód do tego, by wybuchnąć gniewem i zareagować impulsywnie. Rozbrajał mnie swoimi spostrzeżeniami, wyznaniami, wnioskami, argumentami, a przede wszystkim uczciwością i stałością w uczuciach.

Trochę dla mnie mało realne było, że trzydziestoczteroletni mężczyzna nie miał przed Amber żadnej kobiety, ale z drugiej strony jego wierność sobie i temu, co czuje, jest godna podziwu. Nie wiem, jak autystyczny charakter objawia się u dorosłych osób, ale autorka oddała to na tyle wiarygodnie, że nie miałam wątpliwości, co do tego, że Ford cierpi na taką dolegliwość. Tym bardziej byłam pełna uznania dla niego, że osiągnął swoją obecną pozycję, spełnił swoje marzenia sportowe, a teraz cierpliwie czeka aż Amber przejrzy na oczy i zobaczy w nim mężczyznę, który ją kocha.

Amber to niezwykła kobieta, odważna, troskliwa, którą życie doświadczyło niezbyt szczęśliwie. Ze swoją matką nie ma żadnej więzi, dlatego rodzina Remingtonów daje jej poczucie rodzinnego ciepła. Jest świetną matką, przyjaciółką i partnerką na dobre i na złe. Ujęła mnie swoją szczerością, oddaniem dla swojej córeczki, ale też wyrozumiałością dla niektórych zachowań Forda. Ujmujące było w nich to, że rozumieli się bez słów. Wystarczył jakiś gest, spojrzenie, mina, by jedno wiedziało o co chodzi drugiemu, i to było w nich rewelacyjne.

Delektowałam się każdą stroną, poszczególnymi epizodami, obserwowałam z zapartym tchem rozwój ich relacji, która niezwykle subtelnie przemienia się z przyjacielskiej w bardziej zaawansowaną. Pięknie napisana, bez emanowania erotyzmem, a mimo to czuć między nimi chemię, otaczającą ich aurę miłości i wzajemnej fascynacji. Było to oczywiście do przewidzenia, że tak się stanie, ale pani Leah Brunner pokazała to w wspaniały sposób. Daje poczuć każde drgnienie mięśni, ciepło płynące z obu serc, wszelkie emocje, jakie im towarzyszą, nie tylko w dorosłym życiu, ale też wówczas, gdy byli dziećmi, potem nastolatkami i młodymi dorosłymi wchodzącymi w życie. Fabuła bowiem zabiera nas także w przeszłość, do chwili, gdy w drugiej klasie szkoły podstawowej Amber i Ford spotkali się po raz pierwszy. Wówczas to on potrzebował słów otuchy, pomocy, i otrzymał to od wówczas ośmioletniej rudowłosej koleżanki.

Cała seria jest cudowna, ujmująca, a każdy tom ma swój osobliwy charakter, więc z chęcią i zafascynowaniem poznawałam kolejnych zawodników drużyny D.C. Eagles. Wartością dodaną, poza relacjami między bohaterami, jest poruszanie ważnych kwestii i problemów, jakie mają poszczególne główne postacie. Każdy radzi sobie ze swoimi demonami przeszłości na swój sposób, ale dopiero spotkanie odpowiedniej osoby sprawia, że wszystko się zmienia i dana osoba zaczyna postrzegać siebie i innych w nowy sposób. Autorka nie skupia się więc tylko i wyłącznie na warstwie romansu, ale też na drodze, jaką każdy z bohaterów przechodzi, by w końcu odnaleźć swoje szczęście.

Teraz spotykamy też każdego z nich, jako zgraną drużynę, która nie tylko świetnie współpracuje na boisku, ale też tworzy wspaniałą grupę przyjaciół poza rozgrywkami i treningami. Ich kobiety także wzajemnie się wspierają, ale ich jest w tej części mniej. Mam nadzieję, że wydawnictwo zdecyduje się na wydanie tomu 0.5, w bohaterami są Melanie Taylor i Weston Kershaw, którzy także tworzą świetną parę. Zagraniczna wersja tej serii zaczyna się właśnie od niej, a w Polsce od „Desire or Defense”, więc trochę zabrakło mi o nich historii. W „Betrothal or Breakaway” zawiązuje się też nowy wątek, ale nie wiem, czy pani Leah Brunner zdecyduje się go rozwinąć, ale na pewno jest on otwartą furtką dla kolejnego tomu. Oczywiście nie zdradzę o kogo chodzi, bo odkrywanie tego jest dodatkowym plusem, który przemawia za tym, ze warto poznać każdy z tomów tej serii.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem JAGUAR

Recenzja tomu pierwszego "Desire or Defense"

Recenzja tomu drugiego "Flirtation Or Faceoff"

Wydanie: I
Data premiery w Polsce: 25.09.2024r.
Data premiery angielskiej: 4 kwietnia 2024 r.)
Ilość stron: 320
Wymiary: 135x200 mm
Okładka: miękka ze skrzydełkami
ISBN: 978-83-8266-439-3
Tytuł oryginału: Betrothal or Brakeaway
Tłumaczenie: Monika Wiśniewska
Wydawnictwo: Jaguar
Moja ocena: 6/6 

a nawet 6+

[100./24] 1615. - "D.C. Eagles Hokej" Tom II

"Flirtation Or Faceoff"

Seria: D.C. Eagles Hokej

Tom drugi

Leah Brunner

„Miłość może kryć się tam, 

gdzie najmniej się jej spodziewasz.”

Ponownie spędziłam miło czas z bohaterami serii D.C. Eagles Hokej poznając lepiej kolejnego zawodnika z tej drużyny w drugiej odsłonie pt.: „Flirtation Or Faceoff” co w luźnym tłumaczeniu oznacza „flirt lub konfrontacja” i zarówno flirt, jak i konfrontacja jest tu obecna dodając smaczku całości. Okładka sugeruje lekką powieść o zabarwieniu komediowym i taki charakter ma historia dotycząca tym razem Colby’ego Knighta i Noel Woodcock

Cofamy się w czasie o rok w stosunku do wydarzeń z pierwszego tomu, do momentu, gdy przyjaciel Colby’ego Weston Kershaw i Melanie Taylor dopiero co się zaręczyli. Ta para przewijała się też w "Desire or Defense", ale niestety, tom 0,5 serii D.C. Eagles Hokej nie ukazał się jeszcze w Polsce, ale mam nadzieję, że wydawnictwo o to się postara. 

Również Colby Knight i Noel Woodcock byli obecni w historii o Michu Andersonie i Andie Downsby jako postacie drugoplanowe i już wówczas widoczne było, że Colby jest zakochany w Noel bez wzajemności. Ona cały czas go skutecznie odrzuca i ignoruje. I tak jest od roku i właśnie o te 12 miesięcy wstecz przenosimy się w czasie, by poznać początki ich znajomości. Po tym epizodzie pojawia się kolejny kadr z ich znajomości, tym razem sprzed trzech miesięcy, gdy West i Melanie obchodzą właśnie swoje ostatnie wieczory jako narzeczeni, by następnego dnia wziąć ślub. Między Colbym i Noel nadal nic się nie zmieniło. I taka sytuacja trwa także w chwili obecnej.

Noel ma alergię na sportowców, zwłaszcza na hokeistów, których uważa za egoistycznych, niewiernych, narcystycznych i zarozumiałych. Takie zdanie pozostało jej po nieudanym związku, który skończył się 10 lat temu. Ta cecha była u niej irytująca, gdyż oceniała Colby’ego powierzchownie nie znając go wcale. Wyciąga swoje wnioski na podstawie tylko krążących o nim opinii. Wprawdzie on zasłużył sobie niejako na tę łatkę, gdyż żadnej z kobiet, jakie miał do tej pory, nie traktował poważnie. Wszystko się zmieniło, gdy poznał Noel, ale ona nie chce otworzyć dla niego swego serca.

Ona wykłada historię dla studentów w Uniwersytecie Arlington, w którym pracuje od niedawna nowy wykładowca Dexter Hawthorn. Odkąd go ujrzała, jej serce zabiło dla niego mocniej, ale on wydaje się nie zauważać blondwłosej koleżanki. Noel uważa się za inteligentną, atrakcyjną, silną i niezależną kobietę, ale w jego obecności głupieje i nie potrafi nic sensownego powiedzieć. Chcąc zdobyć jego zainteresowanie wpada na pomysł, by to Colby nauczył ją flirtowania. W końcu jest on mistrzem zdobywania serc, wprawdzie kobiecych, ale za to doskonale wie, co go w nich fascynuje.

Od pierwszej chwili, gdy w serii pojawił się Colby, wzbudził moją sympatię, czego nie mogę powiedzieć o Noel, która jest po prostu do niego uprzedzona i dopiero, gdy zaczęli realizować ustaloną umowę, moje nastawienie do niej zaczęło się zmieniać. Podobała mi się wytrwałość, z jaką Colby dążył do zdobycia serca Noel, ale też jego poczucie humoru i trafne riposty. Autorka zwraca tym samym uwagę, że mężczyzna lubi zdobywać i docenia dopiero to, co stanowiło dla niego wyzwanie.

„Spędzanie życia u boku jednej kobiety nie jest wcale nudne. Jest tak, jak dostanie się do NHL: niesamowicie ciężko trenujesz, aby tak się stało, a potem robisz wszystko aby utrzymać się na swojej pozycji. Każdego dnia skupiasz się na tej jednej rzeczy, wkładasz w to mnóstwo wysiłku.”

Postać Noel w jej pierwszej wersji wzbudzała we mnie negatywne odczucia. Jako kobieta mająca 29 lat, zachowuje się często jak nastolatka, widząc tylko to, co chce widzieć. Na szczęście ma obok siebie niesamowitą osobę, jaką jest jej osiemdziesięciopięcioletnia babcia zwana Bunią, która ma rewelacyjne podejście do życia i widzi to, czego nie dostrzega jej wnuczka. Gdyby nie ona, wiele rzeczy mogło się nie wydarzyć.

Powieść pt.: „Flirtation Or Faceoff” podobała mi się równie mocno, jak tom pierwszy. Warto tu zaznaczyć, że każda z części tej serii stanowi osobną historię, więc można je czytać niezależnie. Autorka ułożyła wszystko tak, że nie jest problemem w rozeznaniu się w danej opowieści. To świetnie napisany romans sportowy i przykład, że można stworzyć opowieść o miłości, bez opisów erotycznych ekscesów. Nie mam wprawdzie nic przeciwko takim scenom, ale ostatnio bardzo często są one w różnych romansach i nie raz stają się głównym leitmotivem. Tutaj czuć przyciąganie, fascynację drugą osobą, ale wszystko podane jest z wdziękiem i smakiem.

To zabawna historia o przyjaźni, docenianiu drugiego człowieka i o tym, że nie powinno skreślać się drugiego człowieka bez poznania jego prawdziwego charakteru, na zasadzie "Nie oceniaj książki po okładce". Pokazuje, że warto dać szansę miłości, nawet jeżeli wcześniejsze zdarzenia nie motywują do tego, bo może być tak, że szukamy miłości tam, gdzie jej nie ma, a nie widzimy tej, która jest bliżej niż myślimy.

Recenzja tomu I "Desire or Defense"

Recenzja tomu III „Betrothal or Breakaway”

Wydanie: I

Data premiery polskiej: 12.06.2024 r.

Data premiery wersji angielskiej 01.09.2023 r.

Ilość stron: 320

Wymiary: 135x200 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN 978-83-8266-394-5

Tytuł oryginału: Flirtation or Faceoff

Tłumaczenie: Monika Wiśniewska

Wydawnictwo: Jaguar

Moja ocena: 6/6

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem