1359. - "Gra o miłość. Tajemnice Bereniki.” Tom V

„Gra o miłość. Tajemnice Bereniki.”

Cykl „Seria Uczuć”

Tom piąty

Katarzyna Droga

Wydanie: II

Data premiery: 11.01.2023r.

Liczba stron: 320

Wymiary: 145 x 205 mm

Okładka: miękka ze skrzydełkami

ISBN: 978-83-8132-441-0

Wydawnictwo: Zwierciadło

Moja ocena: 6/6

„nic nie jest proste, 

a już na pewno nie sprawy uczuć”

Wierzenia i kultura słowiańska to temat, który znajduje się w kręgu moich zainteresowań. Ten motyw zachęcił mnie do sięgnięcia po książkę pt.: „Gra o miłość. Tajemnice Bereniki”, która zalicza się do cyklu „Seria uczuć”, w którym przeszłość splata się z teraźniejszością, a dzięki temu bohaterki odkrywają to, co w ich życiu jest ważne.

Do tej pory ukazały się cztery tomy „Cień róży. Katia i sekrety prababki.”, „Szepty starych kamienic. Prawo Julii.”, „Noce nad Biebrzą. Lilka, bagna i ptaki” i „Mgły nad Narwią. Anna i krąg kobiet.” Od razu muszę zaznaczyć, że książka „Gra o miłość. Tajemnice Bereniki” była moim pierwszym spotkaniem z tym cyklem i nie miałam problemów z poznawaniem tej części. Każda z dotychczasowych powieści „Serii uczuć” ma swoich odrębnych bohaterów i bohaterki, więc stanowi osobną historię, opowiedzianą od początku do końca. Przede wszystkim opowiada o kobietach mających swoje pasje, pracę, marzenia, pragnących miłości, przyjaźni i szczęścia, do którego muszą odnaleźć własną drogę.

Bohaterką piątej części cyklu jest Berenika Kalinianka, a właściwie Beata Irena Kalina pochodząca z małej wioski o nazwie Krukowo, mającej w swoich dziejach słowiańskie korzenie. Berenika ma duszę artystki i potrafi pięknie malować, jednak ta pasja zniknęła w natłoku realnego życia. Swój talent wykorzystuje przy tworzeniu grafik do gier komputerowych pracując w zespole Game Starsów w Warszawie. Obecnie większość jej czasu zajmuje najnowszy projekt pod tytułem „Skarb Wieletów”, nad którym trwają prace od kilkunastu tygodni i teraz, po nowym roku plan wchodzi w nowy etap. Zgłosił się, bowiem wydawca Gran Play zainteresowany wydaniem gry. To oznacza sukces, przede wszystkim finansowy. Dla Bereniki  to niezwykle ważny czynnik, gdyż pomysł na fabułę gry należy do niej.  Jest tylko jeden warunek.: Gra ma on być gotowa w ciągu najbliższych siedmiu miesięcy, a to oznacza odcięcie się od świata zewnętrznego i całkowite poświęcenie projektowi. A przecież każda osoba z ekipy Starsów ma też swoje prywatne ważne sprawy. Berenika jest świadoma, że to oznacza dla jej związku z Maćkiem próbę dla ich uczuć. 

Powieść mnie wchłonęła stopniowo, by na końcu całkowicie mnie zaskoczyć. Spodziewałam się nieco innej historii opartej na magii, dawnych obrzędach i bogach splecionej z teraźniejszością. Autorka podeszła do tematu w zupełnie niespodziewany i oryginalny sposób. Wplotła jedynie niektóre elementy z wiary naszych przodków ujmując ją w formę gry komputerowej. Pojawiają się, więc słowiańskie klimaty stworzone przez grafików zajmujących się kreowaniem wirtualnego świata. Spotykamy oczywiście stwory, bogów, boginie demony,  zwyczaje i obrzędy, ale jednocześnie poznajemy kolejne etapy pracy nad powstawaniem gry. Widać, że pani Katarzyna Droga dobrze przygotowała się do pisania tej powieści, gdyż udało jej się stworzyć atmosferę panującą przy powstawaniu projektu, jak i pokazać niektóre zwyczaje i postacie wzięte z mitologii Słowian. 

Fabuła spleciona została z kilku wątków ukazanych w narracji trzecioosobowej, więc śledzimy nie tylko działania Bereniki, ale też innych postaci, także tych wirtualnych, chociaż tej pierwszej jest poświęcona większa część powieści. Ma to swoje uzasadnienie, gdyż nie wszystko zostaje nam ujawniane od razu, by w ten sposób zasiać w nas ciekawość i wrażenie tajemnicy. Śledzimy przede wszystkim pracę zespołową Starsów i życie poza budynkiem firmy, więc całkowitym zaskoczeniem było dla mnie wtargnięcie w tę uporządkowaną konstrukcję opowieści elementu sensacyjnego i dramatycznego, jaki zaznaczył się w finale dostarczając dodatkowych emocji. Z typowo obyczajowej historii z elementami romansu wyłonił się ekspresyjny, pełen napięcia i gwałtowny tok zdarzeń.

Przez większą część powieści pojawiają się głównie wydarzenia związane z pracą Bereniki przeplatane z opisami kolejnych etapów gry i dziejącej się w nich historii, ale tak, jakbyśmy w nią grali. Ukazana jest praca zespołowa na zasadzie tzw. "burzy mózgów", dzięki któremu tworzą się poszczególne sceny i epizody gry. Efekt tego zostaje nam przedstawiony w opisach wyszczególnionych kursywą, więc bez problemu odnajdujemy się w czasie i przestrzeni między światem realnym a wirtualnym. Ten wątek splata się z życiem poza firmą, ukazując to, co dzieje się u Maćka, narzeczonego Bereniki, któremu coraz trudniej znosić ciągłą nieobecność ukochanej. W tym momencie byłam po stronie Maćka, gdyż uważam, że Berenika przesadzała, mając pretensje do narzeczonego o niektóre zachowania, a tym czasem ona także nie była całkowicie  bez winy. Nie rozumiała, że bezpośrednią przyczyną zaistniałych sytuacji jest jej pracoholizm i ambicje zawodowe. Nie dziwiłam się postępowaniu Maćka, gdyż i tak wykazywał cały czas dużą tolerancję, lojalność i cierpliwość. Jednak, tak jak w przypadku balonu, wszystko ma swoje granice wytrzymałości. Nadmuchany zbyt mocno, pęka.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu

1286. - "Dolina przebudzenia" Tom II

Dolina przebudzenia

seria: Przełęcz snów

Tom drugi

Anna Olszewska

Numer wydania: I

Data wydania: 26.10.2022r.

Liczba stron: 320

Wymiary: 145 x 205 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN 978-83-8132-414-4

Wydawnictwo: Zwierciadło

Miejsce wydania: Warszawa

Ocena: 6/6

„Nie ma winy bez kary.”

Po wydarzeniach z pierwszego tomu pt. „Przełęcz snów” Jagna w dalszym ciągu jest na rozdrożu. Jej serce jest rozdarte między tym, co pozostawiła w Amsterdamie, a tym, co ma w rodzinnych Brzegach. Błędy popełnione w przeszłości, skrywane tajemnice i podjęte kiedyś decyzje nie pomagają uporządkować życia, a do tego wydaje się, że los znowu wystawia na próbę jej uczucia, o które będzie musiała zawalczyć. Przeciwko sobie ma nie tylko swoją siostrę, Martę, ale też starego Roja, który nie może jej wybaczyć tego, co zrobiła. Przeszłość ponownie daje o sobie znać, a nawet stwarza zagrożenie dla najbliższych osób. Poza dotychczasowymi postaciami, pojawiają się nowe, na przykład Kosma, który przybywa do tatrzańskiej wsi, jako turysta i pomaga wyremontować pensjonat, który prowadzi Jagna.

Trudno jest  w skrócie przybliżyć fabułę drugiej części serii o Jagnie i Jędrku, gdyż zbyt dużo byłoby do ujawnienia, a tym samym nie byłoby efektu zaskoczenia, jakie pojawiają się zarówno w tej części, jak i poprzedniej. Zdradzę jedynie, że w niektórych sytuacjach role się odwracają, niektórzy będą chcieli spróbować być ze sobą, ale też pojawiają się elementy wzbudzające grozę sytuacji i będą wymagać od bohaterów odwagi, pokonywania własnych słabości, pojawiających się trudności oraz umiejętności podnoszenia się z trudnych doświadczeń.

Nadal obserwujemy całość z punktu widzenia Jagny, której relacja jest pierwszoosobowa i Jędrka, ale z perspektywy trzecioosobowej. Jest jeszcze jeden narrator, którego epizod został wyróżniony kursywą. Wprawdzie znając wydarzenia z pierwszego tomu, nie trudno jest się domyśleć, kto to jest, ale nadaje to tej historii nieco dramatyzmu, napięcia i niepewności. Fabuła obfituje w wiele zwrotów sytuacyjnych i warstw emocjonalnych, które nadają całości mocnego charakteru, bogactwa wrażeń i przeżyć. Nie jest możliwe przypisanie jej do jakiegoś określonego gatunku literackiego, gdyż odnajdziemy w niej dosyć sporą dawkę romansu, sensacji, nawet thrillera, ale też charakterystycznych zagadnień poruszanych w literaturze obyczajowej, chociażby problem alkoholizmu i relacji rodzinnych.

„Dolina przebudzenia” to świetna kontynuacja „Przełęczy snów”, która jest równie ekspresyjna i emocjonalna, a nawet ją odrobinę pod tym względem przewyższa. Tutaj wiemy, a przynajmniej domyślamy się, kim jest osoba zagrażająca bohaterom, targana chęcią zemsty i wymierzenia sprawiedliwości na swój własny sposób. To opowieść o miłości i nienawiści, naprawianiu błędów i zemście, życiowych wyborach, które nie są łatwe, gdyż pociągają za sobą nieprzewidywalne skutki. Nie ma tu postaci idealnych. Każdy ma swoje wady, przyzwyczajenia, dylematy, a dzięki niezwykle barwnym opisowym możemy wniknąć w ich umysły, poznać tok rozumowania, mentalne ścieżki prowadzące do takich, a nie innych działań i dokonywanych wyborów.

Wspaniale czytało mi się zarówno pierwszą, jak i drugą część, gdyż obie mają niesamowity potencjał, dynamikę wydarzeń, splot kilku wątków i nutkę romantyzmu osadzonego w pięknie polskich gór. Tatry w opisach autorki jawią się, jako niesamowite piękno natury, które zarówno zachwyca, jak i wzbudza respekt. Słowami potrafi oddać ich magię, nastrój, dźwięki, którymi przemawia do idących szlakiem turystów.

„Góry nigdy nie przestawały mówić.

Ich szept słyszało się w szumie wiatru.

Cichy śmiech niosły szemrzące między kamieniami strumienie.

Radość zdawały się wyrażać świergotem ptaków wijących gniazda na gałęziach smreków i wygładzonych przez czas skałach.”

Autorka w wywiadzie przeprowadzonym z nią przez portal granice.pl zdradziła, że być może wróci jeszcze do tych bohaterów, co mnie ogromnie ucieszyło, że nie jest to zamknięta historia. 

źr. zdjęcia:
granice.pl

Anna Olszewska jest z wykształcenia prawniczką, z zamiłowania pisarka. Jej wcześniejsze powieści "Moja irlandzka piosenka" i "Dziewczyna z fotografii" zyskały jej liczne grono czytelników. Zachęcona tym faktem kontynuuje przygodę z pisaniem. W 2022 roku wydała "Przełęcz snów" i "Usłysz mnie". Najlepiej odnajduje się w świecie uczuć, stąd potrzeba wymyślania historii, w których miłość gra pierwszoplanową rolę. Więcej o autorce na stronie: www.annaolszewska.pl.

Recenzja części pierwszej 

"Przełęcz snów"

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu

1284. - "Przełęcz snów" Tom I

Przełęcz snów

Tom pierwszy

Anna Olszewska

Numer wydania: I

Data wydania: 26.01.2022 r.

Liczba stron: 272

Wymiary: 145 x 205 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN 978-83-8132-314-7

Wydawnictwo: Zwierciadło

Ocena: 5/6

„nie można popełniać dwa razy 

tego samego błędu”

Każdy z nas popełnia błędy, podejmuje decyzje, które mają wpływ na nasze życie. Niektóre z nich są mają pozytywne skutki, ale bywają takie wybory, które naznaczają nas bagażem trudnych doświadczeń i wspomnień, od których chcemy uciec. Tak było w przypadku Jagny Byrcyn, bohaterki książki „Przełęcz snów”, która po 12 latach nieobecności wraca do Brzegów, swej rodzinnej tatrzańskiej wioski, by w przeddzień Wigilii udać się w miejsce, gdzie zginął jej ówczesny chłopak. Obecnie mieszka w Amsterdamie od 6 lat, ale widokówka, którą znalazła w witrynie swojego sklepu skłoniła ją do przyjazdu do Polski.

Taką samą pocztówkę otrzymał Jędrek Roj, który dwanaście lat temu stracił brata, Staszka. Tak się złożyło, że Staszek był właśnie tym, z którym Jagna planowała przyszłość. On nie spodziewa się, że zadanie, wyznaczone przez kogoś na dziwnej pocztówce sprawi, że przeszłość ponownie zapuka do jego drzwi i wywoła istną lawinę zdarzeń.

Jędrek codziennie zmaga się z konsekwencjami ludzkiej nieuwagi, czasem bezmyślności i dramatami, gdyż jest ratownikiem górskim. Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a pogoda nie sprzyja górskim wyprawom. Mimo to Jagna chce udać się na Rysy, by odkryć tożsamość nadawcy wiadomości. Wszystko jakby sprzysięgło się przeciw jej planom a do tego nie jest mile przyjęta przez siostry, zwłaszcza najstarszą, Martę, która odnosi się do niej oschle i nieprzyjaźnie. Jakoś trudno było i mnie polubić główną bohaterkę, gdy zaczęłam poznawać jej historię, gdyż to, co obecnie się dzieje, jest konsekwencją jej wyborów przed 12 laty. Jej postępowanie było nie raz irytujące, zarówno w sposobie myślenia, jak i zachowania. Zdziwiła mnie chociażby scena, gdy idzie (w szpilkach!) po oblodzonej ścieżce do nielubianej ciotki Jagny niosąc tort, więc nie trzeba było długo czekać na efekt. Już sam fakt przyjazdu w nieodpowiednim obuwiu w góry zimą wydaje się mało poważny, tym bardziej, że Jagna przecież pochodzi z Tatr.

Dzień przed wyznaczoną na pocztówce datą, Jędrek bierze udział w akcji ratowania chłopca, który spadł z grani. Na szczęście udaje się go uratować, ale dowiadują się, że razem z chłopcem była Laura, jego siostra, więc na drugi dzień ponownie ratownicy ruszają w góry. W pewnym momencie Jędrek dostrzega idącą szlakiem na Rysy kobiecą sylwetkę. Okazuje się, że to Jagna ruszyła na miejsce spotkania, więc postanawa do niej dołączyć. Gdy docierają na miejsce, czeka ich tam niespodzianka, która niczego nie wyjaśnia. Wręcz przeciwnie, staje się początkiem szukania odpowiedzi i nieoczekiwanych zwrotów akcji.

„Przełęcz snów” zwróciła moja uwagę okładką, na której widać górski krajobraz, więc wiadomym było, że właśnie on będzie tłem wydarzeń w tej powieści. Na początku trochę irytowało mnie to, że autorka niezbyt jasno i klarownie wprowadza czytelnika w tę historię. Przede wszystkim brakowało informacji, co dokładnie było na kartkach pocztowych, które otrzymali bohaterowie. Wprowadzenie było z tych, których nie lubię, gdyż miałam wrażenie, że tylko autorka wie, co się za tym kryje. Na szczęście już wkrótce wszystko zaczęło się stopniowo wyjaśniać, a tym samym wciągnęła mnie ta historia całkowicie. Dałam się ponieść wydarzeniom, którym towarzyszyły różnorodne emocje.

Ciekawostką jest zmienna narracja, która w przypadku Jagny i wydarzeń z przeszłości prowadzona jest w pierwszej osobie, natomiast Jędrka w trzeciej. Wydawało mi się to niepotrzebną komplikacją, ale potem, w kontekście dalszych wydarzeń i niezwykle dynamicznego finału, okazało się dobrym zabiegiem.

Uroku całości dodają opisy zimowych klimatów tatrzańskich szlaków, użycie góralskiej gwary w przypadku niektórych osób, a do tego autorka daje poczuć góralską kulturę, zwyczaje i wierzenia. Świetnie też zostało ukazane zarówno piękno górskich krajobrazów, ale też niebezpieczeństwo czyhające na nierozważnych turystów, co wprowadza dodatkowe napięcie, gdyż mamy możliwość uczestniczyć w akcjach ratowniczych, które nie zawsze kończą się szczęśliwym zakończeniem.

Miałam już okazję przeczytać inną powieść pani Anny Olszewskiej. Było to dwa lata temu, gdy, także z propozycji Sztukatera, wybrałam książkę pt.: „Dziewczyna z fotografii”. Wówczas byłam zauroczona zarówno okładką, jak i treścią, więc z ciekawością sięgnęłam po kolejną książkę tej autorki, czego nie żałuję. Znalazłam informację, że „Przełęcz snów”, miała być jednorazowym opowiadaniem osadzonym w zimowych, górskich plenerach. Z czasem historia zaczęła żyć swoim życiem i tak powstała książka, która w założeniu miała być jednotomową powieścią. Jednak zakończenie aż prosiło się o kontynuację, więc kolejne wydarzenia możemy poznać w części drugiej pt. „Dolina przebudzenia”.

Recenzja części drugiej

"Dolina przebudzenia"

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu

907. - "Przewlekła choroba nerek"

Przewlekła choroba nerek

Leczenie dietą

Susan Zogheib

Numer wydania: I

Data wydania polskiego: 2 czerwca 2021 r.

Data wydania amerykańskiego:   24 października 2017 r.

Tytuł oryginału: The Renal Diet Cookbook for the Newly Diagnosed

Liczba stron: 224

Wymiary: 165 x 220 mm

Oprawa: miękka ze miękka ze skrzydełkami

Wydawnictwo: Zwierciadło

„Mimo choroby, można mieć długie, zdrowe i szczęśliwe życie”

Od czasu do czasu sięgam po różnego typu poradniki dotyczące zdrowia, nawet jeżeli przedstawiany w nich problem mnie nie dotyczy. Jednak zdaję sobie sprawę, że wiele osób zmaga się ze schorzeniami, które skutecznie utrudniają codzienne funkcjonowanie odbierając radość życia. Jednym z częstszych chorób dosięgających ludzki organizm są problemy z nerkami, dlatego autorka porusza ten temat w swojej książce „Przewlekła choroba nerek”.

Susan Zogheib ukończyła studia na Wydziale Żywienia Człowieka Uniwersytetu Ryerson w Toronto, w dziedzinie popularyzacji nauki o żywieniu. Ma ponad dziesięcioletnie doświadczenie, jako dietetyk kliniczny. Lubi potrawy lekkie, proste i pełne smaku. Napisała kilka książek dla osób chorych na nerki, wśród nich bestseller „Renal Diet Cookbook” oraz „REnal Diet Plan& Cookbook”.

Przewlekła choroba nerek, czyli w skrócie PChN, to problem wielu ludzi na całym świecie, ale autorka przedstawia go z punktu widzenia amerykańskiego, gdzie na to schorzenie cierpi ponad 30 milionów Amerykanów. Jednym z czynników wpływających na ten stan jest dieta, która znacznie przyczynia się do zwiększania ryzyka pojawienia się problemów z nerkami, ale też przy odpowiednim odżywianiu, można znacząco zniwelować skutki wcześniejszych błędów żywieniowych.

Pani Susan Zogheib pomogła już wielu osobom doradzając zmianę stylu życia i sposobu odżywiania, teraz zamieściła swoje porady i propozycje dań w pięknie wydanej książce. Zamieszczona w niej tematyka została ujęta w czternastu rozdziałach, ale można wyodrębnić dwie główne części. Pierwsza to typowa teoretyczna wiedza na temat nerek, ich roli w naszym organizmie, budowie, funkcjonowaniu, przyczynach powstawania chorób nerek, profilaktyki oraz programu spowalniającego rozwój PChN.

Książka „Przewlekła choroba nerek” to przede wszystkim mnóstwo ciekawych przepisów na różnorodne dania z uwzględnieniem wskazówek zamieszczonych w części teoretycznej. Na uwagę zasługuje bardzo ładne wydanie poradnika, który wprawdzie posiada klejone brzegi, ale okładka jest wzmocniona skrzydełkami i polakierowana, dzięki czemu nie ulegnie zbyt szybko zniszczeniu.

Wnętrze zostało wydrukowane na gładkim, białym papierze wyraźną czcionką, a poszczególne zagadnienia wyszczególnione są kolorowymi literami. Wyraźnie zostały też zaznaczone początkowe strony rozdziałów, które rozpoczyna zawsze duże kolorowe zdjęcie i krótki wstęp wprowadzający w tematykę danej partii materiału.

Wiedza teoretyczna nie zabiera zbyt dużo stron książki i jest napisana konkretnie, zwięźle, zrozumiale i zajmuje 68 stron. Natomiast pozostałych ponad 120 stron wypełniają różnorodne przepisy na śniadania, przeciery i napoje, przekąski i dodatki, zupy, sałatki, dania główne z dużą porcją warzyw ale też z mięsa oraz desery. Na początku każdego rozdziału tej części, zamieszczone zostało duże zdjęcie jednej z proponowanych potraw oraz spis przepisów znajdujących się w danej kategorii żywieniowej. Niestety, nie wszystkie receptury są opatrzone zdjęciami a szkoda, gdyż uważam, że kolorowe wizerunki potraw zachęcają do wypróbowania opisywanych dań.

„Najważniejsze jest pozytywne nastawienie”

Nerki są jednym z ważniejszych organów, gdyż są naszymi małymi oczyszczalniami, filtrami, normują pracę całego naszego organizmu, pomagają regulować ciśnienie tętnicze krwi, podtrzymują nawodnienie organizmu, pobudzają wytwarzanie czerwonych krwinek w szpiku. Zawarte w książce porady i przepisy zainteresują z pewnością osoby zmagające się z PChN, ale też mogą być przydatne dla tych, którzy cieszą się dobrym zdrowiem i chcieliby wiedzieć, jak zadbać o te ważne narządy naszego organizmu. Pani Susan Zogheib jest przekonana, że jej zalecenia, czterostopniowy program zamieszczony w książce i przepisy pomogą zapobiec chorobie niewydolności nerek i uniknąć dializoterapii, a osobom zdrowym utrzymać optymalny stan zdrowia tych narządów i całego organizmu.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu

874. - "Pokonaj zespół metaboliczny"

Pokonaj zespół metaboliczny

Jak dzięki diecie pozbyć się otyłości brzusznej, nadciśnienia i insulinooporności

Justyna Mizera

Numer wydania: I

Data wydania:  2 czerwca 2021 r.

Liczba stron: 312

Wymiary: 165 x 220 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Wydawnictwo: Zwierciadło

„nasz organizm to nasz jedyny prawdziwy dom, więc warto zadbać, by panowały w nim porządek, harmonia i pozytywna aura”

Wiele osób walczy z nadwagą od bardzo dawna, stosuje różnorodne diety lub reklamowane specyfiki odchudzające, obiecujące szybkie efekty w krótkim czasie. W praktyce okazują się one bezskuteczne albo krótkotrwałe lub, co gorsze, szkodliwe dla zdrowia. Często przyczyną problemów z otyłością związana jest dolegliwość, której poświęcona została książka „Pokonaj zespół metaboliczny”

źr. https.sklep.zwierciadlo.pl

Justyna Mizera jest jedną z najbardziej doświadczonych w Polsce dietetyczek. Od wielu lat specjalizuje się w żywieniu i suplementacji dla sportowców. Prowadzi szkolenia i wykłady z żywienia, m.in. przed Maratonem Warszawskim. Brała udział w programie telewizyjnym Tajemniczy składnik u boku Joanny Koroniewskiej (Polsat), współprowadziła program Teraz Kuchnia (TVN Meteo Active) a także była dietetykiem w programie Cofnij czas (TVN Style). Regularnie bywa w mediach, jako ekspert (m.in. w DD TVN, Pytaniu na śniadanie). Współautorka książek „Dietetyka sportowa” oraz „Żywienie młodego sportowca”. W 2020 roku ukazała się książka jej autorstwa pt.: „Dieta okienkowa” w Wydawnictwie Zwierciadło.

Zespół metaboliczny to problem, który dotyczy wielu osób w Polsce a z której niewiele osób zdaje sobie sprawę. To grupa chorób, które wyniszczają organizm powodując różne dolegliwe schorzenia takie jak insulinooporność czy problem z nadciśnieniem.

Poradnik zawiera dwie główne części, z których pierwsza jest krótkim materiałem wprowadzającym w tytułowe zagadnienia. Nie jest ona zbyt obszerna, lecz wypełniona konkretnymi informacjami i poradami, pomagającymi lepiej poznać problem otyłości i związanych z nią chorób. Część druga wypełniona jest w większości170 przepisami kulinarnymi opracowanymi przez autorkę. Na dużych, wypełniających całą kartkę zdjęciach zaprezentowane są gotowe dania, których przepisy znajdują się obok, na sąsiedniej stronie. Przy każdej propozycji kulinarnej autorka umieściła tabelkę, w której ujęła informacje o wartościach odżywczych każdego składnika potrawy wraz z jego ilością użytą do danego przepisu.

Spis treści ułożony jest tak, by znaleźć konkretny przepis i zestaw żywieniowy na wybrany dzień, dlatego jest on nie tylko uporządkowaniem zawartych w książce tematów, ale też ułożonym planem diety rozpisanej na siedem dni dla każdego rodzaju omawianej dolegliwości. Mamy, więc tygodniowy plan posiłków dla osób z insulinoopornością, nadciśnieniem tętniczym, hipercholesterolemią oraz tygodniowy plan żywieniowy poprawiający florę bakteryjną jelit. Ostatnia część zawiera metody i techniki pomagające wprowadzić dobre nawyki odżywiana oraz przepisy na zdrowe dania i słodkości.

Na uwagę zasługuje piękne wydanie poradnika, który ma trochę większy format od standardowych książek, dzięki czemu całość wygląda przejrzyście i estetycznie. Okładka jest wprawdzie miękka, ale posiada szerokie skrzydełka. Na jednym z nich zamieszony został krótki opis biograficzny autorki, na drugim – zaprezentowana jest książka „Dieta okienkowa”, która ukazała się w 2020 roku. Wnętrze wypełnione jest kolorowymi czcionkami, zdjęciami i stronami z tytułem danego rozdziału. Dodatkową zaletą poradnika jest możliwość modyfikowania przepisów, gdyż wyglądają one tak apetycznie, że można je wykorzystać także wtedy, gdy nie jesteśmy na żadnej diecie a szukamy jakiejś zdrowej alternatywy i urozmaicenia naszych posiłków.

Nie od dziś wiadomo, że sposób odżywiania ma ogromny wpływ na nasze samopoczucie, kondycję i wygląd, jednak nie zawsze wiemy jak ułożyć sobie swoje menu, by przynosiło nam korzyści nie tylko dla zdrowia, ale też sylwetce. Otyłość nazywana jest dziś chorobą XXI wieku, ponieważ odżywiamy się byle jak, szybko, gdyż na nic nie mamy czasu. Cierpi na tym nasz metabolizm a w późniejszym czasie nasza kondycja, witalność i zdrowie. Wiele osób swój problem z pozbyciem się nadmiernych kilogramów przypisują różnym przyczynom, nie biorąc pod uwagę, że może to być związane właśnie z metabolizmem naszego organizmu. Pani Justyna Mizera podpowiada, w jaki sposób można sobie z nim poradzić i przywrócić naszemu ciało piękną, wymarzoną sylwetkę a przy tym poprawić stan naszego zdrowia spożywając smaczne i proste potrawy.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu

651. - "Twoje wspaniałe życie"

Twoje wspaniałe życie

Jak przyjąć to, czego nie chcemy otrzymać

Pema Chödrön

Wydanie: I

Data wydania polskiego: 8 kwietnia 2020 

Data wydania zagranicznego: 8 października 2019

Liczba Stron: 208

Wymiary: 145 x 210 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Tytuł Oryginału: Welcoming the Unwelcome

Wydawca: Wydawnictwo Zwierciadło

„Życie we współczesnym świecie jest prawdziwym wyzwaniem.“

Życie nie składa się tylko wyłącznie z pięknych chwil, które zawsze przyjmujemy z radością ale też z doświadczeń naznaczonych smutkiem, żalem, cierpieniem czy negatywnymi emocjami. Nie jesteśmy w stanie ich wyeliminować, więc powinniśmy nauczyć się je akceptować. To dla wielu osób jest trudne zadanie do zrealizowania w obliczu bólu czy traumatycznych przeżyć. Autorka książki „Twoje wspaniałe życie“ podpowiada jak radzić sobie w trudnych sytuacjach poprzez zrozumienie tego, co nam się przytrafia.

źr. zdjęcia:
zwierciadło.pl

Pema Chödrön to buddyjska mniszka amerykańskiego pochodzenia. Po rozstaniu z mężem znalazła ukojenie w buddyzmie i dziś najwybitniejszych uczniów Czogjama Trungpy. Otrzymała tytuł Aczarii, przeznaczony dla doświadczonych nauczycieli Szambali, którzy swoim życiem potwierdzają mądrość nauk dharmy. Jest autorką wielu popularnych poradników, w tym bestsellerowej książki „Nigdy nie jest za późno“ polecanej przez wiele gwiazd, m.in.: Oprah Winfrey, Gwyneth Paltrow oraz Jeffa Bridgesa.

Poradniki Pemy Chödrön, w wydaniu polskim, mają podobną szatę graficzną różniącą się jedynie kolorystyką i drobnymi elementami zdobniczymi. Niezwykle mocny odcień kolorystyczby okładki sprawia, że trudno nie dostrzec tej książki wśród wielu innych. 

Do tej pory miałam okazję przeczytać „Życie jest piękne“, która wyróżniała się intensywną, różową oprawą. Poruszała ona temat czerpania inspiracji ze zmian, jakie pojawiają się w naszej ziemskiej wędrówce. Tym razem, w poradniku o wyrazistej zielonej barwie, autorka podpowiada jak przyjmować to, co przynosi nam los, nawet jeżeli są to przeżycia czy sytuacje, których nie chcemy doświadczać.

Wiedza została ujęta w dwudziestu rozdziałach, w których zostały omówione różne aspekty naszego życia. Materiałem uzupełniającycm są praktyki medytacyjne zamieszczone na końcu książki. Mają one pomóc przyjmować z radością to, co nie jest przez nas oczekiwane i zaakceptować obecną rzeczywistość.

„Życie pełne szczęścia i przyjemności jest naturalnym marzeniem człowieka“

Autorka uzupełniła swoją wiedzę osobistymi historiami i przykładami wziętymi z życia, byśmy w ten sposób mogli zrozumieć omawiane zagadnienie. Z pozoru wydaje się, że są to filozoficzne rozważania niemożlwe do zastosowania w życiu. Jednak każdy na pewno zetknął się z nimi w różnych sytuacjach lecz najczęściej ich nie stosujemy lub nie uświadamiamy sobie ich znaczenia. Pema zachęca, byśmy kroczyli ścieżką bodhisattwy co oznacza podążanie drogą przebudzenia serca prowadzącą do uwolnienia się od wszystkiego co nam przeszkadza w rozwoju. Pomaga odkryć w sobie dobroć, odwagę, rozpoznawać swoje emocje, pielęgnować złamane serce i rozwiązywać wszelkie pojawiające się problemy. 

Podobało mi się porównanie naszych doświadczeń do kwiatu lotosu, którego korzenie znajdują się w błocie. Gdy przebiją się one przez jego powierzchnię, wówczas rozwija się piękny kwiat. Podobnie jest z naszą naturą. Lotos symbolizuje piękno i czystość czyli naszą naturalną dobroć. Natomiast błoto reprezentuje nasze negatywne doświadczenia i to, co chcielibyśmy pominąć. Pracując z naszą „ciemną“ stroną i ucząc się przyjmować to, co do nas przychodzi, pokonujemy nasze blokady ograniczające rozwój i wówczas nasze życie zaczyna nabierać blasku rozwijając się niczym kwiat lotosu.

„Twoje wspaniałe życie“ to książka pełna mądrych refleksji, praktycznych wskazówek i nauk przekazanych w sposób empatyczny, przystępny i z lekkim poczuciem humoru. Autorka doradza w jaki sposób radzić sobie z wszelkimi przykrymi sytuacjami, jakie spotykają nas w życiu, negatywnymi myślami i emocjami. Pokreśla, że cierpienie jest wpisane w nasz los, jednak sposób jego przyjmowania zależy wyłącznie od nas. Wielu osobom trudno jest to zrozumieć, gdyż nie potrafią wybaczać i akceptować trudnych doświadczeń. Dzięki wiedzy przekazanej przez Pemę Chödrön możemy zrozumieć spotykające nas wydarzenia o różnym odcieniu emocjonalnym. Gdy nauczymy się je akceptować, wówczas nasze życie zacznie ulegać zmianie na lepsze. Pomocne w tym procesie są liczne porady przekazane w prosty sposób. 

Dzisiejsze czasy nie nastrajają nas optymistycznie zwłaszcza, gdy wciąż słyszymy w mediach o pandemii, wojnach, różnych nieszczęściach. To sprawia, że boimy się o swoje bezpieczeństwo i stabilizację. Książka Pemy Chödrön nastraja pozytywnie motywując do pracy nad postrzeganiem rzeczywistości i akceptacją tego, co otrzymujemy od losu. Z przedstawionego materiału wyłania się najważniejsze przesłanie: „ostatecznym rezultatem tej drogi jest bycie w pełni człowiekiem“.

Egzemplarz książki otrzymałam od portalu 

525. - "Żyj pięknie"

Żyj pięknie

Jak czerpać inspirację ze zmian, które przynosi los

Pema Chödrön

Wydanie: I

Data premiery w Polsce: 09.10.2019 r.

Rok wydania amerykańskiego: 2009 

Liczba Stron: 208

Wymiary: 145 x 210 mm

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Tytuł Oryginału: Living Beautifully with Uncertainty and Change

Wydawnictwo: Zwierciadło

Redakcja i korekty: Melanż

Projekt okładki: Ada Kujawa

Projekt typograficzny, skład i łamanie: Plupart

Redaktor prowadzący: Magdalena Chorębała

Dyrektor produkcji: Robert Jeżewski

„Każdy z nas ma dostęp do naszego naturalnego dobra“

Zmiany są nieodłącznym elementem naszego życia. Bez nich nie bylibyśmy w stanie ewoluować, tkwilibyśmy wciąż w tym samym miejscu, nie byłoby rozwoju technologicznego ale i my byśmy się nie rozwijali. Wielu ludzi boi się zmiany, a tymczasem to ona powoduje, że się rozwijamy i czerpiemy z niej siłę. Tymczasem powinniśmy nauczyć się akceptowania tego, co do nas przychodzi i poddać się nurtowi życia. Jak to zrobić, uczy poradnik pt.: „Żyj pięknie.“

źr. zdjęcia:
zwierciadło.pl

Pema Chödrön jest autorką wielu bestsellerowych poradników. To buddyjska mniszka amerykańskiego pochodzenia. W buddyzmie odnalazła spokój po rozstaniu z mężem. Należy do najwybitniejszych uczniów Chögyama Trungpy Rinpocze - słynnego tybetańskiego lamy. Otrzymała tytuł aczarii, przeznaczony dla doświadczonych nauczycieli Szambali.

W swojej najnowszej książce proponuje życie oparte na deklaracji opartej na wyrażanej intencji. Prezentuje w niej nauki, które były wygłoszone w Gampo Abbey, tybetańskim klasztorze buddyjskim w Cape Breton w Nowej Szkocji podczas sześciotygodniowego, zimowego odosobnienia, zwanego Yarne. 

Składając jakąkolwiek obietnicę określamy jednocześnie chęć działania w określonym kierunku starając się wywiązać z tego czego podjęliśmy się wykonać. Wszelkie czynności wymagają solidnej podstawy. Taką możliwość stwarzają zobowiązania wywodzące się z tradycji buddyjskiej. Nawiązują one do Trzech Ślubów znanych jako pratimoza, bodhisattwa i samaja. Są one składane w obecności nauczyciela w takiej właśnie kolejności.

Autorka przedstawia je jako Trzy Zobowiązania, by każdy mógł z nich skorzystać dla własnych potrzeb. Ich praktykowanie jest drogą do przebudzenia, rozwoju duchowego, rozbudzenia współczucia, miłości i świadomego życia. Pragnie zainteresować czytelnika tradycyjnym złożeniem ślubów jako częścią buddyjskiej praktyki prowadzącej do oświecenia. Każde z nich jest ważne i wypływa jeden z drugiego tworząc strukturę dla naszych działań.

Pierwsze zobowiązanie dotyczy niekrzywdzenia innych i siebie zwane jest Ślubem Pratimoza tworzy podstawę dla osobistego wyzwolenia. Chroni ono nas przed niepotrzebnymi zachciankami, agresją i obojętnością. Podejmujemy się w nim zadania, by wszelkie nasze działania, myśli i słowa nie szkodziły żadnej istocie. 

Drugie Zobowiązanie zwane jest Ślubem Bodhisattwa i uczy dbania o siebie nawzajem. Nawołuje do otwarcia serca i umysłu oraz zmniejszenia cierpienia na świecie.

„Możemy naprawdę pomagać innym tylko w takim stopniu, w jakim jesteśmy gotowi zmierzyć się z własnymi uczuciami.“

Trzecie Zobowiązanie zwane Ślubem Samaja pomaga przyjmować świat takim jakim jest. Uczy postrzegać wszystko co nas spotyka jako przejaw przebudowania energii oraz akceptacji pojawiających się zmian jako możliwości rozwoju. Poddajemy się całkowicie życiu, temu co ze sobą niesie, gdzie jesteśmy, gdzie funkcjonujemy.

Życie składa się z chwil zarówno przyjemnych jak i trudnych, pełnych bólu i cierpienia. Autorka podpowiada jak żyć szczęśliwie, dobrze, po prostu pięknie stosując Trzy Zobowiązania w praktyce. Robi to ze spokojem, życzliwością i empatią prowadząc nas przez kolejne zagadnienia. Uważa, że dążenie do bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia jest iluzją, gdyż robimy wszystko, by to osiągnąć ale w efekcie nie osiągamy stanu trwałej satysfakcji. Trzy zobowiązania pozwalają świadomie dobierać słowa, myśli i działania, by stworzyć wokół siebie życie, takie jakiego chcemy doświadczać. Dzięki nim zachowamy wewnętrzną równowagę i nauczymy się przyjmować wszelkie zmiany jakie pojawiają się w życiu. Praktykowanie ich motywuje do ukształtowania wartości, które powinny nam towarzyszyć w naszej ziemskiej wędrówce.

Książkę przeczytałam dzięki portalowi: