15 października 2019

511. - "Kryształowe serca"


Kryształowe serca
Augusta Docher

Wydanie: II
Rok wydania I: 2017
Rok wydania II: 2019
Format: 130 x 210 mm
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 380
Redakcja: Barbara Kaszubowska
Korekta: Bartłomiej Kuczkowski, Małgorzata Szymańska
Okładka: Izabela Surdykowska - Jurek
Skład: Michał Kacprowicz
Druk i oprawa: Elpil
Wydawca: Novae Res



„Kobiece łzy potrafią rozpuścić nawet najtwardszą skałę, a co dopiero ludzkie serce“

Z reguły w romansach istnieją bohaterowie piękni, bez skazy, którym życie kładzie kłody pod nogi zanim odnajdą swoje uczucia i połączą swoje losy. Zupełnie odmiennie podeszła do tego tematu autorka powieści „Kryształowe serca“, w której przełamała niektóre schematy występujące w tego rodzaju opowieściach.

źr. zdjęcia:
lubimyczytac.pl
Augusta Docher to pseudonim polskiej pisarki Beaty Majewskiej. Pochodzi ze Śląska. Jest mamą, żoną, córką i siostrą. Plastyczka, księgowa, manicurzystka i pisarka ale też ogrodniczka, kura domowa i bizneswoman. Zadebiutowała 16 lipca 2015 r powieścią „Eperu“, która była pierwszą częścią cyklu „Wędrowcy“. Seria ta cieszyła się dużą popularnością, podobnie jak kolejne powieści obyczajowe wydane już pod prawdziwym nazwiskiem autorki: „Konkurs na żonę“, „Bilet do szczęścia“ i „Zdążyć z miłością“. 

okładka I wydania
źr. zdjęcia: empik.com
„Kryształowe serca“ miały swoją premierę w 2017 roku, natomiast w 2019 roku ukazało się drugie wydanie tego tytułu. Moją uwagę zwróciła ładna oprawa graficzna okładki, utrzymana w błękitnej tonacji i według mnie, jest ładniejsza od tej, która ozdabiała wydanie I. Na tle niebieskiej barwy wody doskonale odbija się biel sukienki, w którą ubrana jest szczupła kobieta stojąca na tarasie. 

To Fabiana, która jest studentką na SWPS  w Warszawie. Poza nauką dorabia sobie jako fotomodelka w jednej z agencji. Dzieli swoje życie z Tymoteuszem, który nie jest wobec niej uczciwy. Bazuje na uczciwości i uczuciach dziewczyny, oszukując ją, prowadząc różne dziwne interesy i popadając w długi. 


Pewnego dnia Fabiana otrzymuje propozycję, od tajemniczej kobiety, dobrze płatnej sesji zdjęciowej na Ukrainie . Mimo kuszącej możliwości, dziewczyna odrzuca ją bez wahania, gdyż przyjęła zasadę, że nie bierze udziału w zdjęciach poza granicami kraju. 

Krótko po tym zdarzeniu zostaje porwana, wywieziona z Polski i uwięziona w luksusowej rezydencji Camp Martin na Lazurowym Wybrzeżu. Właścicielem posiadłości i inicjatorem uprowadzenia jest gangster pochodzący z Kazachstanu o imieniu Karim Kasymow, który dba o wszelkie wygody swego gościa. Jedyne, czego nie może jej dać, to wolności. 

„Wszędzie pięknie, gdy człowiek może oddychać wolnością“

Sięgając po ten tytuł wiedziałam, że będzie to romans ale nie spodziewałam się, że dostarczy mi taką gamę emocji, o których trudno zapomnieć. Nie chodzi tu jedynie o uniesienia serca, emocje związane z erotyką czy dylematami sercowymi głównych bohaterów, ale też tajemniczą aurę jaka towarzyszy nam przez większą część fabuły. Nie wiemy, bowiem, tak jak bohaterka, dlaczego nastąpiło porwanie, jakie zamiary ma charyzmatyczny porywacz i jakie sekrety kryją się w murach posiadłości. Fabiana próbuje na własną rękę dowiedzieć się więcej, nie spodziewając się, że odkryje szokującą dla siebie prawdę, po której jej życie nigdy już nie będzie takie jak do tej pory.

Autorka zachowała niektóre schematy, jakimi kierują się romanse ale wprowadziła też elementy, które sprawiają, że nie jest to zwykła, klasyczna literatura kobieca. Zastosowała tu wzorzec „pięknej i bestii“ pokazując, że pozory często mylą, i pod niezbyt piękną aparycją kryje się czyste, kryształowe serce.

"Niektórych trudno kochać, ale nienawidzić jeszcze trudniej“


To powieść pełna emocji, erotyki, pożądania, namiętności ale i tajemnic, które są odsłaniane powoli. Została napisana z rozmachem, pasją i ładnym językiem. Ogromną zaletą jest piękny styl pisarski, obrazowe, plastyczne opisy działające na wyobraźnię, sposób prowadzenia fabuły i zaskakujące sytuacje przyprawiające o szybsze bicie serca, wzbudzające niepokój ale i zainteresowanie. Czytając, dajemy się porwać różnorodnym emocjom, które rosną wraz z kolejnymi epizodami, by w ostatnich rozdziałach osiągnąć swoje apogeum. 

Początek powieści nie zapowiada takiej huśtawki nastrojów, gdyż akcja toczy się spokojnie, pokazując zwyczajne życie młodej studentki, która próbuje radzić sobie w dorosłym życiu, tym bardziej, że jej relacje z matką zostały zerwane jakiś czas temu. Dynamika wzrasta od chwili, gdy Fabiana zostaje porwana i wówczas poszczególne epizody przyspieszają, nadając ekspresji dziejącej się historii. 

Pani Augusta Docher swoją niesamowitą wyobraźnią i talentem pisarskim potrafi zaintrygować czytelnika. Podpisuję się całkowicie pod formułką zamieszczoną na okładce książki, że jest to „gorący romans, prawdziwy dramat, wysublimowana erotyka i wielki, niezapomniany spektakl“

To powieść, której tak łatwo się nie zapomina. Jeszcze długo po zamknięciu jej ostatniej strony byłam pod wrażeniem przeczytanej historii i żałowałam, że nastąpił jej koniec, gdyż chciałoby się jeszcze więcej i więcej. Pozostaje mi jedynie sięgnąć po kolejną powieść tej autorki, z nadzieją przeżycia równie pasjonującej opowieści.

Książkę przeczytałam dzięki portalowi:


4 komentarze:

  1. Lubię książki, które zostają z czytelnikiem najdłużej, więc chętnie poznam tę historię. 😊

    OdpowiedzUsuń
  2. Świetna książka na odstresowanie. Czytałam ją w pierwszym wydaniu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Świetnie, że ukazało się drugie wydanie i mogłam ją przeczytać :)

      Usuń

Jeśli któryś z komentarzy nie jest widoczny, proszę o cierpliwość. System blogowy czasami wymaga akceptacji komentarzy, mimo że nie jest to konieczne.

Każda recenzja to moje subiektywne odczucia! Wasze mogą być zupełnie inne i zawsze jestem ciekawa Waszych opinii.

Bardzo dziękuję za każdą wizytę i komentarz. Komentarze bardzo mnie cieszą.

Wpisy o charakterze spamu oraz z reklamami firm lub produktów będą usuwane.

Popularne posty